Για τη «σκιά της κρίσης στις συνθήκες παραγωγής των ταινιών, για την έλλειψη χρηματοδότησης από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ αλλά και τον φόβο ότι, αν δεν επαναδραστηριοποιηθούν οι συγκεκριμένοι φορείς, θα οδηγηθούμε
σε ένα πνιγηρό αδιέξοδο, πόσο μάλλον αν δεν αρθεί η απαράδεκτη και παράλογη κατάργηση του ειδικού ανταποδοτικού τέλους επί των εισιτηρίων των κινηματογράφων», κάνει λόγο μεταξύ άλλων στο σκεπτικό της βράβευσης των ταινιών η Κριτική Επιτροπή του 38ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας :
«Σε πείσμα των καιρών και εν μέσω μιας παρατεινόμενης οικονομικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, η Κριτική Επιτροπή του 38ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ( με πρόεδρο τον Αχιλλέα Κυριακίδη και μέλη τους Νίκο Σέκερη, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου και Γιώργο Φρέντζο) κλήθηκε να αξιολογήσει 41 μικρού μήκους ταινίες από ένα εντυπωσιακό υπό τις περιστάσεις σύνολο 168 ταινιών που είχαν υποβληθεί στην Προκριματική Επιτροπή. Ανάμεσα σ’ αυτές χαιρετίζουμε την παρουσία μετά από πολύ καιρό 4 ντοκιμαντέρ και 4 animations.
Ειδικότερα, και παρ’ όλο που η κρίση δεν κυριαρχεί στη θεματολογία των ταινιών παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, μπορεί κανείς να διακρίνει τη σκιά της στις συνθήκες παραγωγής των περισσοτέρων. Πάντως, η ίδια η καλλιτεχνική πράξη είναι η άμυνα και ο μοναδικός τρόπος της τέχνης να εξορκίζει το Κακό.
Υπ’ αυτήν την έννοια, κάθε ταινία που γυρίζεται, κάθε ποίημα που γράφεται, κάθε πίνακας που ζωγραφίζεται είναι και μια νικηφόρα μάχη σ’ έναν άνισο και ανηλεή πόλεμο. Σ’ αυτόν τον πόλεμο, η φετινή κινηματογραφική παραγωγή σε ό,τι αφορά την ταινία μικρού μήκους αγωνίστηκε άοπλη και χωρίς συμμάχους. Εννοούμε, βέβαια, τους δύο φυσικούς χρηματοδότες της: το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ.
Η Κριτική Επιτροπή εκφράζει το φόβο ότι, αν δεν επαναδραστηριοποιηθούν οι πιο πάνω φορείς, θα οδηγηθούμε σε ένα πνιγηρό αδιέξοδο, πόσο μάλλον αν δεν αρθεί η απαράδεκτη και παράλογη κατάργηση του ειδικού ανταποδοτικού τέλους επί των εισιτηρίων των κινηματογράφων.
Τέλος, η Κριτική Επιτροπή επισημαίνει, για άλλη μία φορά, την ανάγκη αναβάθμισης της κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα, προκειμένου να φτάσουμε στο επίπεδο των σχολών του
εξωτερικού, καρπούς των οποίων είχαμε και φέτος την ευκαιρία να εκτιμήσουμε».
