Κινηματογράφος Οι δημιουργοί γράφουν

«Η Ιστορία του Γιάννη» : “Μία ταινία για τη ζωή, την ελευθερία της κίνησης και την κατάργηση των συνόρων”

“H «ιστορία του Γιάννη” μιλάει για τη ζωή του προπάππου μου, πρόσφυγα από την Κριμαία που έφτασε στην Ελλάδα το 1919 όταν, ηττημένα, τα ελληνικά στρατεύματα που είχαν αποβιβαστεί στην περιοχή για να πολεμήσουν μαζί με τον τσαρικό στρατό και τους Γάλλους ενάντια στους Μπολσεβίκους, επέστρεφαν πίσω. Ο Γιάννης, παιδί ακόμα, μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του βρέθηκε ανάμεσα στους ελληνόφωνους της περιοχής που μπήκαν στα πλοία με προορισμό την Ελλάδα, φοβούμενοι αντίποινα από τον Κόκκινο Στρατό”, αφηγείται στο artplay.gr η σκηνοθέτις Βούλα Γερμανάκου – Κοψίνη με αφορμή τη συμμετοχή της ταινίας της “H «ιστορία του Γιάννη», στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου “Πέρα από τα Σύνορα” ,τον Αύγουστο. Έχει προηγηθεί το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

“Η ταινία αποτελεί μέρος της πτυχιακής μου εργασίας στην Σχολή Καλών Τεχνών του Αμβούργου με θέμα τη φύση των συνόρων και το αίσθημα του ανήκειν. Είναι ένα δοκιμιακό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με χρήση αρχειακού υλικού και πλάνα από το σπίτι όπου έζησε ο Γιάννης στο Κερατσίνι. Επιλέγοντας συνειδητά μία ιστορία καθαρά προσωπική, σκοπός μου ήταν να μεταβληθεί -με τη συμβολή του συνεργείου, της οικογένειας, των φίλων και όλων όσοι βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο- σε κάτι συλλογικό.

Για μένα είναι μία ταινία για τη ζωή, την ελευθερία της κίνησης και την κατάργηση των συνόρων. Στην αέναη επανάληψη της ιστορίας όπου όλοι είμαστε μάρτυρες και συμμέτοχοι, ο Γιάννης είναι μία από τις φιγούρες που συναντάμε γύρω μας – από όπου και να προερχόμαστε. Τον βρίσκουμε στις ιστορίες που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά, στη μυθολογία, στις ειδήσεις των 8, στο μάστορα που μας επισκευάζει το σπίτι, στην οικογένεια που εμείς επιλέγουμε να έχουμε.

Το σινεμά που κάνουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη θέση και το ρόλο μας στο κοινωνικό́ και οικονομικό́ γίγνεσθαι. Οι επιλογές μας, οι συμβάσεις μας, επηρεάζονται από την κοινωνία.

 

Οι ταινίες μου θέλω να ταξιδεύουν, και μαζί́ τους, οι θεατές να βρίσκουν σημεία ταύτισης και αφορμές για συζητήσεις. Η χαρά μου που η «ιστορία του Γιάννη» έχει ταξιδέψει σε τόσα μέρη που ο ίδιος δεν κατάφερε ποτέ να επισκεφτεί είναι τεράστια. Όμως ο κινηματογράφος δεν μπορεί να είναι ατομική υπόθεση. Η ομάδα είναι δώρο και η εμπιστοσύνη σε αυτήν αξίζει για μένα όσο η ταινία. Νιώθω πραγματικά τυχερή γιατί με τους συνεργάτες μου μας ενώνουν πολλά περισσότερα από ένα γύρισμα: Είναι η κοινή αντίληψη για τον τρόπου που βιώνουμε την πραγματικότητα, οι λεπτές κόκκινες γραμμές και οι συνειδητοί μας συμβιβασμοί. Με το σταθερό συνεργείο μου: τον Γιάννη Γεωργίου, τον Μάρκο Λειβαδάρο, την Άσπα Σιώκου, την Ειρήνη Βαλεντίνα Γκουνέλα, τη Μαρία Σακοπούλου και τον Δημήτρη Παναγόπουλο μοιραζόμαστε όλα τα παραπάνω και συνεργαζόμαστε στα πρότζεκτ μας παραπάνω από μία δεκαετία. Στην «ιστορία του Γιάννη» είχα τη χαρά να συνεργαστώ για πρώτη φορά (αλλά σίγουρα όχι τελευταία) με την μουσικοσυνθέτρια Τάνια Γιαννούλη, την ακορντεονίστρια Ευαγγελία Λοφίτου και την ηθοποιό Κατερίνα Φωτιάδη που χάρισε τη φωνή της στην ελληνική εκδοχή της ταινίας.

Η ταινία κόστισε συνολικά 4.000€, εκ των οποίων τα 3.000€ χορηγήθηκαν από τη σχολή και κάλυψαν, κυρίως, τα έξοδα μετακίνησης, τη διατροφή και τον εξοπλισμό. Η ταινία δημιουργήθηκε με πολύ χαμηλό προϋπολογισμό διότι οι περισσότεροι που εργάστηκαν για αυτήν, το έκαναν χωρίς ή με μία συμβολική αμοιβή. Δεν υπήρξε κάποια εταιρεία παραγωγής για τη διαχείριση του μπάτζετ καθώς αυτό στη προκειμένη ήταν στις δικές μου ευθύνες. Το χρηματικό ποσό που μου δόθηκε από τη σχολή είναι αυτό που συνηθίζεται για τις πτυχιακές ταινίες του κινηματογραφικού τμήματος της σχολής Καλών Τεχνών του Αμβούργου. Η σχολή υποστηρίζει με αυτόν τον τρόπο τους τελειόφοιτούς της σε συνεργασία με το αντίστοιχο Κέντρο Κινηματογράφου των κρατιδίων Αμβούργου- Σλέσβιχ Χόλσταϊν (FFHSH) καθώς στην περιοχή δεν υπάρχει ανεξάρτητη ακαδημία κινηματογράφου. Η ίδια η σχολή είναι δημόσια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δίδακτρα για τους σπουδαστές”.

Βούλα Γερμανάκου – Κοψίνη

Ταυτότητα

Μοντάζ, Βοηθός Σκηνοθέτη: Άσπα Σιώκου

Διευθύντρια Φωτογραφίας: Ειρήνη Βαλεντίνα Γκουνέλα

Τμήμα Παραγωγής: Μάρκος Λειβαδάρος, Γιάννης Γεωργίου

Κάμερα: Ειρήνη Βαλεντίνα Γκουνέλα, Μελίνα Καμού

Αφήγηση στα Ελληνικά: Κατερίνα Φωτιάδη

Αφήγηση στα Γερμανικά: Ειρήνη Βαλεντίνα Γκουνέλα

Πρωτότυπη Μουσική: Τάνια Γιαννούλη

Ακορντεόν: Ευαγγελία Λοφίτου

Color Correction: Δημήτρης Παναγόπουλος

Sound Design: Γιώτης Παρασκευαΐδης

Σκηνογραφία: Μαρία Σακοπούλου

Σκηνοθεσία, Κείμενο: Βούλα Γερμανάκου Κοψίνη