Η έκθεση Phantoms της Νίνας Παπακωνσταντίνου που παρουσιάζει ο Δήμος Αθηναίων από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 20 Νοεμβρίου στη Δημοτική Πινακοθήκη, σε επιμέλεια Χριστόφορου Μαρίνου, περιλαμβάνει τη νέα δουλειά της καλλιτέχνιδας μαζί με μια επιλογή έργων της τελευταίας εικοσαετίας.
Από το 2000 μέχρι σήμερα, η Νίνα Παπακωνσταντίνου εξετάζει επισταμένα τη σχέση ανάμεσα στο κείμενο και την εικόνα του, ενώ παράλληλα διερευνά το σχέδιο ως σύνολο σημείων, αποτυπώσεων και ιχνογραφήσεων. «Γράφοντας, αντιγράφοντας και αποτυπώνοντας» (για να παραθέσουμε μια αδιαίρετη τριάδα απαρεμφάτων που η ίδια έχει χρησιμοποιήσει για να περιγράψει την εργασία της), η καλλιτέχνις σχεδιάζει στην επιφάνεια του χαρτιού αλλεπάλληλες εγγραφές και μεταγραφές που αναδεικνύουν τη γοητεία του ίχνους και της υλικότητας της γραφής. Οι αντιγραφές, μεταγραφές και ιχνογραφίες της Παπακωνσταντίνου γεννούν ένα κύμα συνδηλώσεων και συνειρμών, βάζοντας τον θεατή να σκεφτεί τις νοητικές διεργασίες πρόσληψης ενός κειμένου που έχει γίνει εικόνα και μιας εικόνας η οποία προέρχεται από ένα κείμενο.
Στην Παπακωνσταντίνου το θέλγητρο της γραφής διασταυρώνεται με την ηδονή της αντιγραφής. Η καλλιτέχνις αναγνωρίζει αυτό το θέλγητρο στην επιστολογραφία και στην ημερολογιακή γραφή, εξού και τα δύο είδη κατέχουν περίοπτη θέση στο έργο της. Τα σχέδιά της χαρακτηρίζουν ο λόγος της απουσίας (ερωτική επιστολή, σημείωμα αυτοχειρίας) και ο συντριπτικός λόγος (ημερολόγιο φυλακής ή εγκλεισμού). Στα έργα της Παπακωνσταντίνου τα κρυπτογραφημένα κείμενα συνεχίζουν να υπάρχουν ως «κυκλικές αναμνήσεις», εκφράζοντας ουσιαστικά την αδυναμία του θεατή «να ζήσει έξω από το ατελεύτητο κείμενο». Κοιτώντας τα σχέδιά της, πιάνεις τον εαυτό σου να συμμετέχει σε ένα γαϊτανάκι αναφορών που δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Κάθε έργο, με άλλα λόγια, πυροδοτεί μια αδιάλειπτη αλληλουχία συνδέσεων. Τα σχέδια της Παπακωνσταντίνου θέτουν ερωτήματα για τη χρησιμότητα της ανάγνωσης του κειμένου και για τον τρόπο που η γραφή αναπαράγεται· ως προς αυτό, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή αν λέγαμε πως η καλλιτέχνις αντιγράφει σαν αυτόματο ή σαν ραπτομηχανή.
O τίτλος της έκθεσης της Παπακωνσταντίνου στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων είναι δανεισμένος από τα Phantoms, μια σειρά έργων σε αχνό μπλε, που αποτελούν βασικά την κάτω επιφάνεια από τα έργα της σειράς «Βιβλιοθήκη». Μαζί με αυτά τα φαντάσματα της γραφής, που εδώ λειτουργούν ως φανταστικές εικόνες, ως αποκυήματα φαντασίας στο όριο μεταξύ παρουσίας και απουσίας, η καλλιτέχνις παρουσιάζει και άλλα νέα έργα με υπαινικτική διάθεση, όπως το «We Will Not Be Silent», εμπνευσμένο από τα συνθήματα του γυναικείου κινήματος. Η έκθεση “Phantoms” παρουσιάζει ένα σύνολο εννοιών που διέπουν τη δουλειά της Παπακωνσταντίνου από το ξεκίνημά της μέχρι σήμερα. Οι έννοιες αυτές, σύμφωνα με την ίδια, είναι «ο γρίφος και το μυστικό, η σιωπή ανάμεσα στις λέξεις, η ουσία και το νόημα που συνεχώς μας διαφεύγει». «Πρόκειται για μία συνεχή έρευνα για το αποσπασματικό της επικοινωνίας, που όμως ανοίγει χώρο σε άλλες, καινούργιες γραφές και αναγνώσεις» σημειώνει η καλλιτέχνις.