Η Ντίνα Ρούσσου, εικαστικός και μαγείρισσα, που ζει στο Άμστερνταμ, συμμετέχει από κοινού με την Kristine Hymoller στην Performance Biennial 2016 No Future/ Το μέλλον πέθανε στο Greek Park με μια εικαστική έρευνα -site specific- για τα Ολυμπιακά Ακίνητα και γράφει στο artplay.gr.
«Μεταφράζοντας την αίσθηση που απορρέει κατ ‘ουσίαν από την σημασιολογία της Ολυμπιάδας, τον κύκλο ως το απόλυτο, ενοποιημένο σύμβολο του πνεύματος, το έργο εξετάζει με αφαιρετική διάθεση τον ωμό ρεαλισμό. Μια εικαστική έρευνα -site specific- για τα Ολυμπιακά Ακίνητα, που δημιουργήθηκαν για την διεκπεραίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004.
Η πραγμάτωσή της έγινε με την ευγενική χορηγία ενός μήνα art residency από το Δανέζικο Ινστιτούτο Αθηνών τον Μάιο του 2016. Για την Performance Biennial 2016 No Future/ Το Μέλλον Πέθανε στο Greek Park, θα παρουσιάσουμε ένα μέρος από την εικαστική αυτή έρευνα, σε σχέση με το θέμα της έκθεσης.
Συνδέοντας την εγκατάλειψη με την φορμαλιστική επίδοση μιας πισίνας, ενός μνημείου, την αποδόμηση, τις κοινωνικές δομές και την πολιτική του σώματος. Αυτό αποδίδεται μέσα από μια εγκατάσταση πολυμέσων αλλά και περφόρμανς, με διάθεση ποιητική, που στοχεύει να εξυμνήσει το θόρυβο του ρυθμού, τα υλικά χρήσης των ακινήτων όπως το μάρμαρο και το μπετόν, αλλά και την υπόσχεση της ελπίδας.
Η πισίνα είναι ένα σύστημα, το οποίο μετατρέπει την κινητική αισθηση και την δυναμική σε ζωτικότητα. Η ενέργεια του νερού μεταμορφώνεται σε μηχανικό έργο. Το ατσάλι, τα γυαλιστερά πλακάκια, η κίνηση του νερού και το σύστημα αντλιών, η κυκλοφορία και η διάθλαση ως κοινωνικό δρώμενο. Μια ζωτικής σημασίας μηχανή εργατικού δυναμικού με τάξη και χάος ταυτόχρονα.
Η ενασχόληση με την ατέλεια και την επιμονή, την κατάσταση της ύλης μεταξύ της εγκατάλειψης και της στερεάς δομής, το άτομο σε σχέση με την ενότητα, τη μοναξιά και την αποδοχή από το Α στο Β και πάλι πίσω».
Ντίνα Ρούσσου
