featured performance Εγκατάσταση Εικαστικά

«Citizen Alien»: Μια υπόκλιση στην Alcira Scaffo

Η άγνωστη στο ευρύ κοινό ιστορία της Ουρουγουανής ποιήτριας Alcira Scaffo η οποία το 1968 έμεινε έγκλειστη στις γυναικείες τουαλέτες της Σχολής Φιλοσοφίας και Φιλολογίας του πανεπιστήμιου του Μεξικού ως πράξη αντίστασης ενάντια στην παράνομη εισβολή των δυνάμεων ασφαλείας στο εκπαιδευτικό ίδρυμα, έρχεται στο προσκήνιο με πρωτοβουλία της ελληνο-σύριας περφόρμερ Ραφίκας Σαουίς μέσα από την περφόρμανς “Citizen Alien”, που παρουσιάζεται από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 13 Δεκεμβρίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Τοσίτσα και Νοταρά 13, στα Εξάρχεια, ένα σημείο της πόλης με έντονο κοινωνικό και εικαστικό φορτίο, καθώς εδώ λειτούργησε ο πρώτος αυτοδιαχειριζόμενος χώρος τέχνης στην Αθήνα τη δεκαετία του 1970.

Πρόκειται για μια Βίντεο – Εγκατάσταση σε επιμέλεια Μιχάλη Αργυρού, την οποία η καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από την ιστορία της γυναίκας-σύμβολο της αντίστασης ενάντια στον αυταρχισμό. Η Ραφίκα ταξίδεψε τον Σεπτέμβριο στο Μεξικό όπου και παρουσίασε την περφόμανς ενταγμένη στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 χρόνων από τα γεγονότα του 1968. Στο έργο έγινε μία εικαστική ανασύσταση του γεγονότος θέτοντας εκ νέου τα επίκαιρα ακόμα και σήμερα ζητήματα της Alcira.


Το 1968 η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Μεξικού δίνει εντολή σε χιλιάδες στρατιώτες και μέλη της παραστρατιωτικής ομάδας «Battilion Olympia» να εισβάλουν στο σημαντικότερο πανεπιστήμιο της χώρας. Σκοπός τους ήταν να καταστείλουν τις δράσεις λαού και φοιτητών ενάντια στην υπερχρέωση της χώρας για τη πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων και την ανελεύθερη πολιτική του καθεστώτος. Στους χώρους του πανεπιστημίου βρισκόταν η Ουρουγουανή ποιήτρια Alcira Scaffo. Μέτοικος, χωρίς άδεια παραμονής στο Μεξικό, επιβίωνε μεταφράζοντας και διδάσκοντας γαλλικά. Τις κρίσιμες στιγμές δεν επέλεξε τη διαφυγή. Παρέμεινε έγκλειστη σε ένα αποχωρητήριο ως πράξη διαμαρτυρίας, καθ’ όλη την παραμονή των ένστολων, κρατώντας σημειώσεις και γράφοντας στους τοίχους ποιητικά συνθήματα αφιερωμένα στην ελευθερία. Η βία κορυφώθηκε ένα δεκαπενθήμερο αργότερα, όταν οι στρατιώτες στόχευσαν τα όπλα τους στα σώματα των συγκεντρωμένων φοιτητών στη πλατεία Τριών Πολιτισμών αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς.


Η ιστορία της Αlcira ως μία σημαντική αλλά άγνωστη σε πολλούς παράγραφος στα γεγονότα που εξελίχθηκαν το 1968 στο Μεξικό,  ενέπνευσε την Ραφίκα Σαουίς καθώς εμπίπτει στο πεδίο προβληματισμού που την απασχολεί εδώ και καιρό: στο πως ερμηνεύονται στην εποχή μας οι έννοιες εθνικότητα, πολίτης και ανήκειν.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο προσκλήθηκε στο Μεξικό από τις μεξικανές media artists FernandaValadez και Astrid Rondero με σκοπό να συνδημιουργήσουν μία περφόμανς ενταγμένη στις εκδηλώσεις της επετείου πενήντα χρόνων από τα γεγονότα του 1968.
Η ομάδα αποφάσισε με αφετηρία την ιστορία της Alcira Scaffo να προσεγγίσει θέματα όπως η ελευθερία της έκφρασης, η έννοια της ταυτότητας και η μετανάστευση.
Εντέλει παρουσιάστηκε η μακράς διάρκειας περφόμανς, διάρκειας οκτώ ημερών, με τίτλο «Citizen Alien».

Η εικαστική καταγραφή του έργου σε ψηφιακό βίντεο που θα παρουσιάζεται σε επιμέλεια του Μιχάλη Αργυρού στον χώρο της ΑΣΚΤ στην οδό Τοσίτσα, όπου στεγάστηκε από το 1974 έως και το 1976 το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, ο πρώτος αυτόδιαχειριζόμενος χώρος τέχνης στην Αθήνα, ο οποίος ιδρύθηκε από μια ομάδα ανεξάρτητων καλλιτεχνών (Γιάννης Βαλαβανίδης, Κλεοπάτρα Δίγκα, Θύμιος Πανουργιάς και Γιάννης Ψυχοπαίδης).

Ειδικότερα, κατά την παραμονή της στο Μεξικό η Ραφίκα Σαούις και οι Μεξικάνες καλλιτέχνιδες επισκέφτηκαν τον χώρο που έμεινε έγκλειστη η Alcira, τον κατέγραψαν αρχιτεκτονικά και άντλησαν τη βιωματική του ενέργεια.


Στη συνέχεια σε ένα αδόμητο χώρο στην πόλη του Μεξικού η Σάουις παρέμεινε γυμνή, χωρίς τροφή, έρμαιο στις καιρικές συνθήκες. Παράλληλα χτιζόταν γύρω της, συμβολικά, με υλικά που προέρχονταν από ερειπιώνες, ένα κουβούκλιο παρόμοιο με τον χώρο που παρέμεινε έγκλειστη η Alcira, εγκιβωτίζοντας σταδιακά στο εσωτερικό του την καλλιτέχνιδα. Η κατασκευή δεν ολοκληρώθηκε με σκοπό να μεταφέρει την αίσθηση ενός άχρονου ουδέτερου τόπου.

Συγχρόνως η εγκατάσταση λειτούργησε ως πεδίο καταγραφής πολιτικό-κοινωνικών δεδομένων με αφετηρία τα γεγονότα του 1968. Κατά τη διάρκεια του οικειοθελούς εγκλεισμού της η καλλιτέχνης έγραφε συνθήματα που συνόδεψαν τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες για την ελευθερία του ανθρώπου, την ισότητα και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Ως μέσα για την καταγραφή αυτή χρησιμοποιήθηκαν τα φυσικά υλικά από το χωμάτινο δάπεδο και τα τοιχεία, ενώ οι λέξεις αποτυπώθηκαν σε ευπαθή ρολά χαρτιού.

Οι επισκέπτες είχαν τη δυνατότητα να παρατηρήσουν την περφόρμερ από ειδικά διαμορφωμένα παράθυρα, να γράψουν σκέψεις και παρατηρήσεις. Ένα σημαντικό ποσοστό από αυτή τη συλλογή των σημειωμάτων αφορά την πολιτική των συνόρων ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ.

Για το υλικό που θα παρουσιαστεί στην έκθεση της Αθήνας η Ραφίκα Σαουίς σημειώνει: «Στόχος μου ήταν να αναμορφώσω τον χώρο σε μια τοιχογραφία γεμάτη από σημάδια που εκφράστηκαν δυναμικά με την πάροδο του χρόνου, σε μια συνεχή παγκόσμια μάχη, κατά του φασισμού, των διακρίσεων και της βίας ».


Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν παράλληλες ανοιχτές δράσεις με πρόθεση τη συμμετοχή κοινωνικών ομάδων και οργανώσεων σε έναν ανοικτό διάλογο σχετικό με τα ζητήματα που αφορούν το σήμερα με αναγωγή στο παρελθόν. Αλλά και την αναζήτηση της κοινής συνισταμένης του αγώνα των Μεξικανών φοιτητών το 1968 και των Ελλήνων το 1973, όπως και τον ρόλο αυτών των γεγονότων στο αφήγημα της ιστορίας των δύο χωρών.

 

Ιδέα/ Σύλληψη, Σχεδιασμός, Εγκατάσταση, Κατασκευή:
Ραφίκα Σαουίς, Astrid Rondero, Fernanda Valadez.

Περφόρμανς:
Ραφίκα Σαουίς

Σχεδιασμός Ήχου- Σύνθεση:
Constantine Skourlis

Κάμερα:
Astrid Rondero, Fernanda Valadez
Μοντάζ: Παναγιώτης Παπαφράγκος

Παραγωγή Enaguas Cine, Lineculture

Μια ανάθεση του Μ68’

Παράλληλες εκδηλώσεις:

Περφόρμανς – δοκιμή στον δημόσιο χώρο υπό τον τίτλο « Η κανονικότητα είναι ένα είδος μυθοπλασίας». Φοιτητές της ΑΣΚΤ συμμετέχουν σε μια «αργή» διαδρομή διάρκειας οκτώ ωρών στην οποία παρεμβάλλονται μονόωρες στάσεις ακινησίας. Μία περιπατητική αναμέτρηση με την έννοια της κανονικότητας και το δικαίωμα της διαφορετικότητας . Σύνθεση και συντονισμός: Ραφικά Σαουίς, Γιάννης Καρούνης. (3/12 ώρες: 9.00-17.00)

Ανοιχτές συζητήσεις: Αυτοδιαχειριζόμενες μονάδες ως νησίδα ελευθερίας» (4/12). «Μεξικό 68’- Αθήνα ΄73» ταυτοσημίες, ιδιαιτερότητες και κινηματική κληρονομιά» (10/12).

Με την αιγίδα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης http://www.emst.gr/ , την Οικονομική Ενίσχυση των Enaguas Cine, ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων) https://www.ekome.media/ και του ΥΠΠΟΑ (Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού) https://www.culture.gr/el/SitePages/default.aspx .

Είσοδος ελεύθερη.