Την οπτική που σκέφτεται να υιοθετήσει στην συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της Μπιενάλε για τη Performance NO FUTURE, στο Green Park, παραθέτει στο σύντομο σημείωμά της για το artplay.gr η εικαστικός Ελπίδα Ρίκου.
«Η σύνδεση της performance με την «καινοτόμο», ριζοσπαστική πολιτική παρέμβαση τείνει να καταστεί ένα ακόμα αυτονόητο του κόσμου της τέχνης που δεν τίθεται εύκολα υπό αμφισβήτηση, ιδιαίτερα σε μια περίοδο «κρίσης» που πολλαπλασιάζεται η χρήση του μέσου, καθώς στηρίζεται ευρύτατα και από σημαντικούς καλλιτεχνικούς θεσμούς. Αν θυμηθούμε με ποιους όρους απέκτησε σημασία η έννοια της performance στις κοινωνικές επιστήμες και ποιές διασυνδέσεις επιτρέπει (ή δεν επιτρέπει) μεταξύ καθημερινής ζωής και τέχνης, ίσως αποτιμήσουμε διαφορετικά τις δυνατότητες όσο και τους περιορισμούς που εμπεριέχει η έννοια αυτή, όπως και την πολιτική αποτελεσματικότητα των επιτελέσεων με τέτοιου είδους «καλλιτεχνικό» χαρακτήρα στην κοινωνική ζωή».
Ελπίδα Ρίκου-Εικαστικός
Στην φωτογραφία εικονίζεται ο Φραντς Ούρι Μποάζ (1858 – 1942), Γερμανοαμερικανός ανθρωπολόγος και πρωτοπόρος της σύγχρονης ανθρωπολογίας, αποκαλούμενος και «πατέρας της αμερικανικής ανθρωπολογίας»
