Οι δημιουργοί γράφουν Χορός

«Το σύνθημα “enjoy” δε μπορεί να υποκαταστήσει τη μακαρίτισσα ουτοπία των προηγούμενων δεκαετιών»

«Στο διήγημα του Δημήτρη Αποστολάκη, στο οποίο βασίζεται η παράσταση, όντα τεχνητής νοημοσύνης, τέλειες μονάδες , μοναχικοί σούπερ τεχνολογικοί ήρωες περισυλλέγουν τον τελευταίο άνθρωπο επιζώντα και αναρωτιούνται  αν η “ ανθρακική “ ζωή αξίζει να συνεχίσει το δρόμο της και αν ναι, με ποιο τρόπο. Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή ν αξίζει τον κόπο; Μπορεί αυτό ν απαντηθεί από έναν μόνο άνθρωπο;» Αυτά σημειώνει μεταξύ άλλων στο artplay.gr η  Χριστίνα Σουγιουλτζή με αφορμή την σκηνοθεσία για το «Η εκδίκηση του Πυριτίου» του Χαΐνη Δ. Αποστολάκη που ανεβαίνει από την ομάδα ελλήνων χορευτών και ακροβατών «κι όμΩς κινείται» στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου.

Και συνεχίζει η Χριστίνα: «Η ιστορία του ανθρώπινου είδους, έχει αποδείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει τα πάντα, αρκεί να έχει μπροστά στα μάτια του έναν απόλυτο σκοπό να του δικαιώνει την ύπαρξη.

Είναι αυτό που οι γήινοι ονομάζουν ουτοπία. Η προσπάθεια του σπόρου να βλαστήσει, του ερπετού να επωάσει, του homo erectus να ζεσταθεί, είναι τα όνειρα πολλών γενεών του homo sapiens. Ένα μακροκυματικό υφαντό, που το υφαίνουν κομμάτι – κομμάτι, διαφορετικοί άνθρωποι σε διαφορετικούς καιρούς και τόπους. Κάποια στιγμή τα κομμάτια ενώνονται, το υφαντό ξεδιπλώνεται όπως αυτοοργανώνεται το χάος του πολυσύμπαντος, για να κυλήσει πάνω του το νέο όν, η νέα σύνθεση, όπως το πρώτο αμινοξύ γλίστρησε στα νερά της αρχέγονης λίμνης.

Δεν είναι η κρίση και ο πόλεμος που φούντωσαν, πάντα σε κρίση ζούσανε νομίζω  και πάντα πόλεμο είχανε, είναι ότι το σύνθημα “enjoy”  δε μπορεί να υποκαταστήσει τη μακαρίτισσα ουτοπία των προηγούμενων δεκαετιών. Όποια κι αν είναι η υπόσχεση για ατομική απόλαυση  ποτέ δε θα καταφέρει να μαγέψει το ανθρώπινο μυαλό όσο, το κοινωνικό όραμα.

………Α: Ξέρετε ότι, τα όντα του άνθρακα νομίζουν ότι έχουν ένα συνειδητό εαυτό κι αναζητούν το νόημα της ύπαρξης. Στην πραγματικότητα, κάθε άνθρωπος, είναι πολλοί ασυνείδητοι εαυτοί και η ζωή δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.

Β: Ίσως το μόνο που έχει νόημα είναι η αναζήτηση του νοήματος………»

 Χριστίνα Σουγιουλτζή

Κείμενο: Χαΐνης  Δ. Αποστολάκης

Σκηνοθεσία –Χορογραφία: Σουγιουλτζή Χριστίνα

Μουσική σύνθεση και ερμηνεία:  Σιγανίδης Μιχάλης, Αποστολάκης Δημήτρης

Φωτισμός: Αθανασοπούλου Μαρία

Σκηνικός χώρος: κι όμΩς κινείται

Κατασκευές: Bentancor Camilo

Μάσκες, επιμέλεια κοστουμιών και σκηνικών αντικειμένων: Φωκά Μάρθα

Κοστούμια: Μάνεση Αγγελική – Μουζάκη Φανή

Ηχοληψία: Σάκης Γκίκας

 Ερμηνεία: Καραχανίδης Αναστάσης, Λινάρδου Αντιγόνη, Σιγανίδης Μιχάλης,  Σουγιουλτζή Χριστίνα, Χαΐνης  Δ. Αποστολάκης.

  1, 2, 3, 4 Ιουνίου | Ώρα 21.15 | Διάρκεια 80 λεπτά