Βιβλίο

O Γκαλεάνο αποχαιρέτησε τις ιστορίες του

«Είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απαχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή» υποστήριζε ο Ουρουγουανός συγγραφέας

και δημοσιογράφος Εδουάρδο Γκαλεάνο που άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 ετών.

Μέγας ανατροπέας και βαθιά ουμανιστής, με ρίζες εμποτισμένες στην μεγάλη παράδοση του μαγικού ρεαλισμού της πατρίδας του, με πιστούς και φανατικούς αναγνώστες, ο Γκαλεάνο, είδε την φήμη του να εκτοξεύεται όταν το 2009, στη Σύνοδο των Αμερικανικών Κρατών, ο Ούγκο Τσάβες χάρισε το βιβλίο του «Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» στον Μπάρακ Ομπάμα, βιβλίο το οποίο το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουρουγουάη είχε απαγορεύσει.

Με γραφή ιδιότυπη, που συνδυάζει την ιστορία, τον μύθο, το ντοκιμαντέρ, την πολιτική ανάλυση, το μυθιστόρημα και το ρεπορτάζ, ο Γκαλεάνο είδε τα βιβλία του να μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες με πιο γνωστά από αυτά τα : Οι μνήμες της φωτιάς, Ο κόσμος ανάποδα, Καθρέφτες: Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία, Οι λέξεις ταξιδεύουν κ.α

Γεννημένος στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης το 1940, μέλος καθολικής οικογένειας με ευρωπαϊκή καταγωγή, εργάστηκε από μικρός σε πολλές «δουλειές του ποδαριού». Δεκατεσσάρων ετών πούλησε την πρώτη του πολιτική γελοιογραφία στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Ελ Σολ» του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ουρουγουάης και έτσι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως δημοσιογράφος στις αρχές της δεκαετίας του ’60 φτάνοντας να γίνει αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Έποκα».

Στο πραξικόπημα της 27ης Ιουνίου 1973, ο Γκαλεάνο φυλακίστηκε και αναγκάστηκε να αφήσει την Ουρουγουάη για την Αργεντινή όπου ίδρυσε το πολιτιστικό περιοδικό «Κρίσις». Το 1976, παντρεύεται για τρίτη φορά, ενώ παράλληλα προστίθεται στη λίστα αυτών που θα αντιμετώπιζαν το εκτελεστικό απόσπασμα του Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, ο οποίος ανέλαβε την κυβέρνηση μετά από πραξικόπημα. Ταξιδεύει στην Ισπανία, όπου το 1984 γράφει τη διάσημη τριλογία του, «Μνήμες Φωτιάς». Έναν χρόνο μετά επιστρέφει στο Μοντεβιδέο. Το 2004, ο στηρίζει τη νίκη της αριστερής συμμαχίας «Ευρύ Μέτωπο» και του Ταμπαρέ Βάσκες. Τον Ιανουάριο του 2006 μαζί με διεθνείς προσωπικότητες όπως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Μάριο Μπενεδέτι, ο Ερνέστο Σάμπατο κ. α , υπέγραψε τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.
Το 2007 υποβάλλεται σε εγχείρηση για καρκίνο του πνεύμονα.