Το νέο βιβλίο ποιημάτων της Όλιας Λαζαρίδου «Η προσευχή του ελάχιστου», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Υποκείμενο, παρουσιάζεται το σούρουπο της Κυριακής 14 Ιουνίου στη περιοχή των Λιπασμάτων Δραπετσώνας.
Η πρόσκληση εμπεριέχει οδηγίες, σύμφωνα με τις οποίες «κάτω από το λεγόμενο «Φουγάρο του Θανάτου» στο άκρο της προβλήτας Ε1, δίπλα στα συντρίμμια της βιομηχανίας Μποδοσάκη, υπάρχει έκθετη μια μικρή καντίνα. Εκεί, χωρίς μικρόφωνα και τεχνητό φωτισμό, η Όλια και οι φίλοι της θα απαγγείλουν την ποίηση που φιλοδοξεί να μεταβάλλει τον παρατημό του τοπίου σε ανθρώπων σμίξιμο.
Γι’ αυτό, ύστερα, θα παραμείνουμε στο χώρο και ατενίζοντας το Σαρωνικό θα φάμε και θα τραγουδήσουμε παρέα με τον Ηλία Μπαλωμένο (μπουζούκι) και τον Αλέξανδρο Σπύρου (κιθάρα) για να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Τα τσίπουρα δικά μας.
Το σούρουπο της Κυριακής 14 Ιουνίου δεν είστε απλώς καλεσμένοι σε μια λογοτεχνική βραδιά. Είστε συνοδοιπόροι της».
Στην σελίδα των εκδόσεων για την παρουσίαση στο fb, αναφέρεται σχετικά με το βιβλίο της Όλιας : « εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα ποίημα. Το κείμενο της Όλιας Λαζαρίδου περισσότερο με μια ταπεινή προσευχή μοιάζει, που κόβει όμως άμα δεν προσέξεις. Όπως τα σπασμένα κοχύλια. Βασισμένη στις αναμνήσεις της (κορίτσι, έρωτας, αποχωρισμός) δεν φλυαρεί. Στύβει το βίωμα της, ώστε τελικά καταφέρνει να μην εξουθενωθεί στη νοσταλγία του παρελθόντος. Γιατί αυτό που επιθυμεί είναι να τα βάλει με τη μηδενιστική τροπή του παρόντος. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα γλυκό παραλήρημα εκ βαθέων, που η ροή του ακολουθεί πιστά τις διαδρομές του μυαλού μόνο όταν έχεις τα μάτια κλειστά. Κάτι σαν προσωπικό κόσμημα, από αυτά που μαζεύεις στο γιαλό. Τα βάζεις στο αυτί και λένε τα αμείλικτα μυστικά των αέρηδων. Γιατί πάνω από όλα αυτό που θέλει να μας υπενθυμίσει είναι πως το σπίτι της τέχνης δεν είναι ένα παλάτι, όπως πολλοί ξεγελάστηκαν. Ο τόπος του ποιήματος είναι ένα μικρό εξομολογητήριο».
Το κείμενο συνοδεύεται εικαστικά από λεπτομέρειες μιας βιβλικής αγιογραφίας του Νίκου Δ. Ανδριανού (1886-1948), η οποία φανερώνεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για έναν μονήρη ζωγράφο που ζούσε στο περιθώριο της σαλαμινιακής κοινωνίας, και παρόλο που κοσμικά ή μη έργα του υπάρχουν διάσπαρτα σε σπίτια και εκκλησίες της Αττικής και της Βοιωτίας, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να γράφονται μερικές αποσπασματικές αράδες για το εικαστικό σύμπαν του
Η εικόνα αυτή αποτελεί ένα από τα μέρη της αγιογραφίας του Νίκου Ανδριανού σε εκκλησία της Σαλαμίνας που έχει θέμα τη Δευτέρα Παρουσία, και παρόλο που η συγκεκριμένη λεπτομέρεια δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκδοση, την δημοσιεύουμε εδώ γιατί φανερώνει με διαύγεια το κλίμα που αναπτύσσεται στο εσωτερικό τού βιβλίου.
Το βιβλίο της Όλιας Λαζαρίδου θα συνοδεύεται ψηφιακά από την πρωτότυπη μουσική του Jason Bakey.
