Οι “Τρωάδες”, η πιο δημοφιλής από τις σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, είναι ένα κείμενο κατεξοχήν αντιπολεμικό, που αποτυπώνει όσο κανένα κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας την αλαζονεία της εξουσίας και τις ολέθριες συνέπειες της.
«Ιστορώντας τα γεγονότα της άλωσης της Τροίας, ο νους στέκεται στο θρίαμβο των νικητών και όχι στο θρήνο των νικημένων», όμως ο Ευριπίδης στις “Τρωάδες” παρουσιάζει την ιστορία από την πλευρά των «ηττημένων».
Εδώ ο θρήνος των γυναικών, μανάδων, συζύγων, αδελφών, ανθρώπινος και αποκαλυπτικός επισημαίνει για άλλη μια φορά τα «έργα» της ανθρώπινης ανεπάρκειας. Η Τροία καίγεται. Ο πολιτισμός της καταστρέφεται. Το μέλλον μιας χώρας ενταφιάζεται. Οι γυναίκες παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, σκλάβες και λάφυρο στα χέρια των νικητών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Ενδεικτικοί οι στίχοι του Θέμη Μουμουλίδη σε ένα χορικό, μελοποιημένο από τον Θύμιο Παπαδόπουλο που ερμηνεύει ο Χρήστος Θηβαίος.
Ο κόσμος πάντα ανοιχτή πληγή
μια προσευχή που καίει
κι όλο πληγώνει
συντρίμμια πάνω σε συντρίμμια
συντρίμμια και συντρίμμια η ψυχή
πατρίδα πια δεν έχω
να με περιμένει
Σαν άνεμος πλανιέμαι, σαν βροχή
διψώ χαρά μα δεν θα ξεδιψάσω
Μια θάλασσα τη μνήμη κατοικεί
ξένος παντού, ξένος χωρίς πατρίδα.
Σαν άνεμος πλανιέμαι, σαν βροχή
διψώ χαρά μα δεν θα ξεδιψάσω
Μια θάλασσα τη μνήμη κατοικεί
ξένος παντού, ξένος και που θα φτάσω.
Ο κόσμος πάντα ανοιχτή πληγή.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία – Επεξεργασία κειμένου: Θέμης Μουμουλίδης
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκορού
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Τους ρόλους και τα χορικά κείμενα ερμηνεύουν:
Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέλιος Μάινας, Μαρία Πρωτόπαππα, Άρης Λεμπεσόπουλος, Ιωάννα Παππά, Ζέτα Δούκα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Χρήστος Πλαΐνης, Λένα Παπαληγούρα, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ιώ Κυριακίδη (ακορντεόν), Ίρις Μάρα
5η εποχή τέχνης -ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας
INFO:
Βεάκειο Θέατρο
Λόφος Προφήτη Ηλία
Τετάρτη 23 Ιουλίου, 21:30
Σάββατο 30 Αυγούστου, 21:30
