«Τα πρόσωπα του έργου είναι εγκλωβισμένα στα πάθη και τις φιλοδοξίες τους. Άλλοι υπηρετούν το καθεστώς, άλλοι ονειρεύονται να αναρριχηθούν κι άλλοι νομίζουν ότι μπορούν να ελίσσονται ανενόχλητοι μέσα σ’ αυτό. Όλοι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σ΄ ένα τοπίο που συνεχώς αλλάζει, σε μια κινούμενη άμμο όπου δεν διασφαλίζεται τίποτα ποτέ και σε κανέναν, καθώς οι σύμμαχοι του χτες γίνονται οι εχθροί του αύριο», γράφουν στο artplay.gr η Ιουλία Σιάµου και η Ζωρζίνα Τζουµάκα που σκηνοθετούν το έργο του Daniel Dimeco «Το χέρι του Γιάνος», ένα πολιτικό θρίλερ που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου από Τετάρτη έως Κυριακή. Και προσθέτουν:
«Το έργο διαδραματίζεται στη Μόσχα τους τελευταίους μήνες του 1938, στο τέλος της εποχής των «Μεγάλων Εκκαθαρίσεων», κατά τη διάρκεια των οποίων η παλιά φρουρά των μπολσεβίκων, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Στάλιν, στρατιωτικοί αλλά και επιστήμονες, διανοούμενοι και καλλιτέχνες εκτελέστηκαν ή εξορίστηκαν στη Σιβηρία.
Δύο κόσμοι συγκρούονται στο σύμπαν του έργου. Από την μια, ο κόσμος της εξουσίας που αντιπροσωπεύεται από τον Λαβρέντι Μπέρια – Επικεφαλής της Μυστικής Αστυνομίας, και από την βοηθό του Μαρία. Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος των διανοούμενων : η Άννα μια διάσημη ποιήτρια την οποία το καθεστώς προσπαθεί να καθυποτάξει φυλακίζοντας τον γιο της, και η Ματίλντα μια μυστηριώδης γερμανίδα συγγραφέας. Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα πρόσωπα, ο Γιάνος, ένας φιλόδοξος δημοσιογράφος που εργάζεται στην Πράβντα και τον οποίο ο Μπέρια χρησιμοποιεί για τους σκοπούς του. Να κατασκοπεύει τους λογοτεχνικούς κύκλους για να μαθαίνει πληροφορίες και να υπηρετεί την προπαγάνδα κατασκευάζοντας ψευδείς ειδήσεις. Ο Γιάνος θα γίνει διευθυντής της εφημερίδας αλλά με τίμημα να προδώσει τη γυναίκα που αγαπά.
Τα πρόσωπα του έργου είναι εγκλωβισμένα στα πάθη και τις φιλοδοξίες τους. Άλλοι υπηρετούν το καθεστώς, άλλοι ονειρεύονται να αναρριχηθούν κι άλλοι νομίζουν ότι μπορούν να ελίσσονται ανενόχλητοι μέσα σ’ αυτό. Όλοι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σ΄ ένα τοπίο που συνεχώς αλλάζει, σε μια κινούμενη άμμο όπου δεν διασφαλίζεται τίποτα ποτέ και σε κανέναν, καθώς οι σύμμαχοι του χτες γίνονται οι εχθροί του αύριο.
Οι σκηνοθετικές επιλογές μας, η οπτική μας, το στήσιμο και η κίνηση των σωμάτων, οι φωτισμοί και τα κοστούμια, όλα αναδεικνύουν αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους, τον κόσμο της εξουσίας και τον ιδιωτικό χώρο.
Ο Κάτω Χώρος του Θεάτρου του Νέου Κόσμου αναδείχτηκε σε ιδανικό τόπο. Εκεί, πάνω σε δυο λευκές πλατφόρμες εγκιβωτίσαμε την ιστορία των ηρώων μας μέσα στη μεγάλη Ιστορία, στήσαμε έναν μικρόκοσμο με διαφορετικά σχήματα για να αναδείξουμε τις σχέσεις και τις δυναμικές ανάμεσα στα πρόσωπα, κι άλλοτε με τα ίδια σχήματα δείξαμε την διάχυση : πώς τα μυστικά του Κρεμλίνου εισβάλουν σε μια κρεβατοκάμαρα, και αντίθετα, πώς τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας γίνονται θέαμα των Μυστικών Υπηρεσιών. Έτσι, τιθασεύσαμε την κινηματογραφική δομή του έργου σε μια δραματική χορογραφία και κινήσαμε τους ήρωες ανάλογα με τη θέση τους – άλλοι κατακτούν το σύνολο του σκηνικού χώρου και μάλιστα τον χώρο των θεατών κι άλλοι περιορίζονται σε ελάχιστα τετραγωνικά.
Με αυτόν τον συμβολικό τρόπο θελήσαμε να δούμε πώς η προσωπικότητα και η αξιοπρέπεια συνθλίβονται με την ψυχολογική και σωματική βία, πώς οι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, η φιλία, η αλληλεγγύη στραγγαλίζονται από το χέρι της εξουσίας που πλέκει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τους ήρωες. Δεν μας ενδιέφερε η ιστορική αναπαράσταση, αλλά περισσότερο να μεταδώσουμε το κλίμα, την ατμόσφαιρα εγκλωβισμού και παγίδευσης. Και σ’ αυτό συμβάλλει πολύ η μουσική του έργου.
Μέσα από τον απόηχο της Ιστορίας, εμείς είδαμε μια σύγχρονη τραγωδία. Και αυτό το διαχρονικό στοιχείο θελήσαμε να τονίσουμε προκειμένου ο θεατής να μπορέσει να εντάξει τον εαυτό του μέσα στη μυθοπλασία. Αυτό που περιμένουμε να τον συγκινήσει είναι η δοκιμασία της συνείδησης, το ζήτημα των προσωπικών επιλογών και το αίσθημα ευθύνης του καθενός από εμάς. Άλλωστε η Ιστορία έχει δώσει πολλά παραδείγματα στο παρελθόν και στο παρόν ακραίων πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών. Μέσα από το θέμα της προδοσίας θέλουμε να τονίσουμε το διφορούμενο των ηρώων, ερμηνεύοντας την ανθρώπινη συμπεριφορά όχι με τους όρους του «καλού» και του «κακού» αλλά αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητά της.
Το χέρι του Γιάνος είναι μια αλληγορία: για το ευμετάβλητο της ανθρώπινης ύπαρξης και το αμετακίνητο της υπέρμετρης εξουσίας που αλλάζει συνεχώς πρόσωπο χωρίς να αλλάζει τακτική».
Ιουλία Σιάμου – Ζωρζίνα Τζουμάκα
Ταυτότητα
«Το χέρι του Γιάνος» του Daniel Dimeco
Μετάφραση : Κωνσταντίνος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία : Ιουλία Σιάµου – Ζωρζίνα Τζουµάκα
Σκηνικά – Κοστούµια : Άση ∆ηµητρολοπούλου
Σχεδιασµός φωτισµών : Βασίλης Κλωτσοτήρας
Πρωτότυπη µουσική : ∆ηµήτρης Πικράκης
Σχεδιασµός προβολών : Ντένης Κωστόπουλος
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου – Στέλιος ∆ανιήλ
Παίζουν οι ηθοποιοί :
Νικόλας Αγγελής
Ελένη Ζαραφίδου
Μάνος Καρατζογιάννης
Καλλιόπη Παναγιωτίδου
Έβρη Σωφρονιάδου
Υπό την Αιγίδα του Ινστιτούτου Θερβάντες
Θέατρο του Νέου Κόσµου – Κάτω Χώρος Αντισθένους 7 και Θαρύπου, τηλ. 210 9212900
Από 20.1.2017 µέχρι 5.3.2007 Τετάρτη – Σάββατο : 21.15, Κυριακή : 19.00 Τιµές εισιτηρίων. Τετ-Παρ : κανονικό 12Ε, φοιτητικό 10Ε, ανέργων 8 Σαβ-Κυρ : κανονικό 13Ε, φοιτητικό / ανέργων 10Ε
