Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

«Τα χέρια μιλάνε, τα δάχτυλα είναι γλώσσες και η σιωπή τους εκκωφαντική»

«Ο κόσμος της σιωπής, ο κόσμος των κωφών είναι ο κόσμος που γεννήθηκα. Βγάζω ήχους, κραυγές, μπορώ να γελάω ή να κλαίω δυνατά, να φωνάζω ή να μιλάω με τη δική μου φωνή. Και μπορώ να τα κάνω όλα αυτά, γιατί δεν μου έχουν κόψει τη γλώσσα!

Έχω τη δική μου ξεχωριστή γλώσσα που μέσω εκείνης εκφράζομαι και επικοινωνώ με τους άλλους γύρω μου», σημειώνει στο artplay.gr η σκηνοθέτις Έλλη Μερκούρη με αφορμή την παράσταση που ανεβαίνει από την Θεατρική Ομάδα Κωφών “Τρελά Χρώματα” στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο «Από το Σκοτάδι στο Φως»- Οχτώ Αποσπάσματα Αρχαίων Τραγωδιών» έως και την Κυριακή 27 Μαρτίου.

Η Έλλη μιλά για μια «Αλίκη που προσπαθεί να επιβιώσει στη Χώρα των μεγάλων ηχοθαυμάτων», δίνοντας στο σημείωμά της τον τίτλο

«Η Σιωπή στη Χώρα των Πραγμάτων…»

«Σαν μια άλλη Αλίκη που ανακαλύπτει πράγματα, κατάλαβα ότι ο κόσμος της σιωπής, ο κόσμος των κωφών είναι ο κόσμος που γεννήθηκα. Είναι ένας κόσμος διαφορετικός, μα είναι ο δικός μου κόσμος. Είναι πολλές οι στιγμές που   αναρωτιέμαι πως οι άλλοι άνθρωποι ζούνε σ’ ένα κόσμο γεμάτο από θορύβους, πώς μπορούν και επιβιώνουν; Πώς δεν οδηγούνται στην τρέλα από τον καταιγισμό των εκκωφαντικών ήχων; Όταν ήμουν μικρή ήθελα να μιλήσω, ήθελα να μ’ ακούσουν, μα αισθανόμουν ότι οι ήχοι με πρόδιδαν…μια Αλίκη που προσπαθεί να επιβιώσει στη Χώρα των μεγάλων ηχοθαυμάτων…να καταφέρει να μάθει, ν’ ανακαλύψει, να επικοινωνήσει. Η μαμά έλεγε: « Μα ήσουν τόσο χαρούμενο και όμορφο μωρό». Δεν το καταλάβαμε αμέσως. Εμείς νομίζαμε απλώς ότι ήσουν ένα ήσυχο μωρό και χαιρόμασταν γι’ αυτό. Όταν είχαμε καλεσμένους στο σπίτι, εσύ κοιμόσουνα του καλού καιρού…δεν μας ενοχλούσες ποτέ! Το μωρό –θαύμα έλεγαν οι φίλοι μας και ζήλευαν…Όταν χτυπούσε η πόρτα, εσύ γυρνούσες• δεν καταλαβαίναμε ότι γυρνούσες επειδή αισθανόσουν τη δόνηση μέσω του εδάφους ή την αλλαγή του αέρα. Μα για ποιο λόγο δεν γυρνούσες όταν φωνάζαμε τ’ όνομά σου; Αργότερα, κατάλαβαν. Είμαι κωφή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αναφέρουν τη λέξη “κωφάλαλη”. Αυτό με κάνει πάντοτε και αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουν. Κωφάλαλος σημαίνει να μην χρησιμοποιείς καθόλου τον λόγο. Μα εγώ τον χρησιμοποιώ, βγάζω ήχους, κραυγές, μπορώ να γελάω ή να κλαίω δυνατά, να φωνάζω ή να μιλάω με τη δική μου φωνή. Και μπορώ να τα κάνω όλα αυτά, γιατί δεν μου έχουν κόψει τη γλώσσα! Έχω τη δική μου ξεχωριστή γλώσσα που μέσω εκείνης εκφράζομαι και επικοινωνώ με τους άλλους γύρω μου.

Στο μυαλό μου έρχεται ο Aurelio Cassiodoro που έγραψε κάποτε: «Τα χέρια μιλάνε, τα δάχτυλα είναι γλώσσες  και η σιωπή τους εκκωφαντική». Αυτή η φράση αντανακλά τον κόσμο μου, την γλώσσα μου, τη ζωή μου, το θαύμα μου…

Έλλη Μερκούρη

 

DSC_0432

 

Η παράσταση «Από το Σκοτάδι στο Φως» – Οχτώ Aποσπάσματα Αρχαίων  Τραγωδιών”, γλιστρούν αρμονικά το ένα μέσα στο άλλο, με κεντρικό άξονα το Φως και το Σκοτάδι.  Για ποιο λόγο, ο τραγικός ήρωας δεν είναι σε θέση να «δει» το Φως και ζει μέσα στο Σκοτάδι; Οι τραγωδίες Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, Επτά Επί Θήβας του Αισχύλου, Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη, Αίας του Σοφοκλή, Ανδρομάχη του Ευριπίδη, Βάκχες του Ευριπίδη, Πέρσες του Αισχύλου, πραγματεύονται τον τραγικό ήρωα και πώς διαχειρίστηκε την ελεύθερη βούληση που του αποδόθηκε από τους ίδιους τους Θεούς.

Tέσσερεις Κωφοί ηθοποιοί, με την γλώσσα του σώματος αλλά και με τη δική τους, τη Νοηματική Γλώσσα, μαζί με δυο Ακούοντες ηθοποιούς που «δανείζουν» την φωνή τους, μαζί με συνοδεία μουσικής καθώς οι Κωφοί ηθοποιοί μπορούν και «αφουγκράζονται» τον κραδασμό της, θα μας ταξιδέψουν στον κόσμο των τραγικών καταστάσεων που καθορίζουν τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και τη φύση, τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους, καθώς και τη θέση ευθύνης που έχει για τον ίδιο τον κόσμο, δίνοντας την αίσθηση μίας ξεχωριστής εμπειρίας, την οποία θα μοιραστούν από κοινού Κωφοί και Ακούοντες θεατές.

Συντελεστές:

Συγγραφείς: Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης

Μετάφραση: Κώστας Γεωργουσόπουλος ( Κ.Χ. Μύρης), Τάσσος Ρούσσος, Γιώργος Χειμωνάς

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γεωργία Μπούρδα

Σκηνικό- Kοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Απόδοση κειμένων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα : Μυρτώ Γκανούρη, Όλγα Δαλέκου

Μουσική Συνοδεία Κρουστών: Ελεάννα Γεροντοπούλου

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Φωτογραφίες: Νεκτάριος Κουρής

Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιούλη Ντάλλα

Eικαστική Σύνθεση Αφίσσας: Σοφία Ζάγκα

Σχεδιασμός Θεατρικού προγράμματος- Γραφιστικά : Μαρία Στεφανή

Make- up: Αρετή Κωτσάκη

Video- Art: Μαρία Λαζαρίδη

Ερμηνεύουν: Όλγα Δαλέκου, Σοφία Ζάγκα, Έλλη Μερκούρη, Μαρία Ρίκκου, Χριστίνα Σιμιτζή, Μαρία Στεφανή

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Αιθούσα: Ειδικά Διαμορφωμένος Υπόγειος Χώρος

Διάκεια: 1΄και 20΄

Τιμές Εισιτηρίων: 12 (γενική είσοδος), 10 (μειωμένο), 8 (Ειδική Τιμή ΑΜΕΑ)