featured Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

«Στον Γκοντό μοιάζει να παρακολουθούμε από μια σχισμή τον εαυτό μας σε ένα παράλληλο σύμπαν»

«Στο θέατρο του παραλόγου ο χρόνος και ο τόπος είναι ρευστές έννοιες. Οι χαρακτήρες δεν είναι ρεαλιστικοί, οι θεατρικές συμβάσεις καταργούνται. Διάλογοι χωρίς νόημα, επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Η ταυτότητα των πραγμάτων είναι ασαφής καθώς και ο ρόλος του κοινού απέναντι στα έργα. Στεκόμαστε αμήχανοι απέναντί τους», σημειώνει στο artplay.gr η Έλενα Μαυρίδου με αφορμή τη σκηνοθεσία της στο μπεκετικό «Περιμένοντας τον Γκοντό» που παρουσιάζεται στο Θέατρο Χώρος κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

«Ο Έσλιν πίστευε για  τα έργα του θεάτρου του Παραλόγου πως δίνουν καλλιτεχνική φωνή στη φιλοσοφία του Αλμπέρ Καμύ, πως η ζωή είναι έμφυτη χωρίς κανένα νόημα. Στο ” Περιμένοντας τον Γκοντό” δε συμβαίνει τίποτα.

Η δύναμη του έργου αυτού συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και σήμερα. Μπορεί πια να ξέρουμε τι γίνεται και τι όχι τελικά στη δεύτερη πράξη, να ξέρουμε ότι ο Γκοντό δε θα έρθει ποτέ,  να έχουμε πει τόσα πολλά για αυτό το έργο, να έχει χιλιοαναλυθεί, αλλά ακόμη και τώρα αφήνει μια αίσθηση που σε ταρακουνάει. Ίσως γιατί υπάρχει μια μη ορθολογική προσέγγιση της ίδιας της ζωής μας.

Μοιάζει σαν να παρακολουθούμε από μια σχισμή τον εαυτό μας σε ένα παράλληλο σύμπαν, εκεί που τα νοήματα έχουν άλλο νόημα ή δεν έχουν και κανένα. Και λίγο παραδίπλα άλλες παραλλαγές μας, να κολυμπάνε μέσα στο σύμπαν αέναα χωρίς αιτία. Πώς θα μπορούσαμε να δούμε στη σκηνή τις πολλές  πραγματικότητες του ίδιου ατόμου; Η σκηνοθεσία δημιουργεί έναν πολλαπλασιασμό στον αρχικό πυρήνα του έργου. Ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν είναι διπλοί. Ακόμη και η ιδέα του Γκοντό πολλαπλασιάζεται.

Δημιούργησα μια αυστηρή κινησιολογική γραμμή  με επαναλαμβανόμενα κινησιολογικά μοτίβα προσπαθώντας να κατασκευάσω μια γλώσσα για το σύμπαν  που ονειρεύτηκα και θέλοντας να ερευνήσω την έννοια του απείρου στη σκηνή. Η σκηνή είναι ορισμένη σε ένα τετράγωνο άδειο χώρο.

Το φως αντικαθιστά το δέντρο και η μουσική δίνει την ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος. Όλοι οι Βλαδίμηροι και οι Εστραγκόν είναι εκεί. Τα πράγματα επαναλαμβάνονται για πάντα.

Ίσως τελικά η ζωή μας να είναι ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο.

Έλενα Μαυρίδου

Σκηνοθεσία – Δραματουργία- Ιδέα σκηνικού χώρου: Έλενα Μαυρίδου

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου

Κοστούμια – Μάσκες – Επιμέλεια σκηνικού: Ιωάννα Πλέσσα

Μουσική σύνθεση – Σχεδιασμός ήχου: Γιώργος Μαυρίδης

Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης

Training workshop: Δήμητρα Κούζα

Βοηθοί σκηνοθέτιδος: Γιάννα Αλ Νακά, Φωτεινή Μποστανίτη

Επιμέλεια κειμένων – Συνεργάτιδες δραματουργίας: Νατάσα Εξηνταβελώνη Μαρία Μοσχούρη

Μεταφράσεις υλικού: Αγγελική Πασπαλιάρη

Οργάνωση παραγωγής: Κρίστελ Καπερώνη, Γιάννα Αλ Νακά

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου

Παίζουν: Νατάσα Εξηνταβελώνη, Ανδρέας Κανελλόπουλος, Γιάννης Καράμπαμπας,                     Γιώργος Κατσής, Κίμων Κουρής, Γιάννης Λεάκος

Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη στις 21.00

Τιμή εισιτήριων: 12€, 8€ μειωμένο

Θέατρο Χώρος

Πραβίου 6, Βοτανικός

Τηλ.: 21 0342 6736