Sadakat σημαίνει πίστη

Στην Αθήνα θα βρεθεί στις 10 Δεκεμβρίου ο βραβευμένος με το Χρυσό Φοιτητικό Όσκαρ, Ilker Çatak. O τουρκικής καταγωγής Γερμανός σκηνοθέτης Ilker Çatak έρχεται καλεσμένος του Goethe-Institut Athen και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, για να παρουσιάσει

το βραβευμένο Sadakat και να συμμετάσχει μ’ ένα σεμινάριο στη φετινή εκπαιδευτική διοργάνωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Film Factory.
Την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου (20:00) παρουσιάζει στο Goethe-Institut Athen το βραβευμένο Sadakat.

 

Όχι όμως μόνον αυτό. Του ζητήσαμε να διαλέξει και να παρουσιάσει και μια από τις αγαπημένες του γερμανικές ταινίες των τελευταίων χρόνων. Και διάλεξε την ταινία «Love Steaks».

Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου (18:30) θα συμμετάσχει στο σεμινάριο του Film Factory
«Κινηματογραφικές σπουδές, διπλή ταυτότητα, οι ΄θεοί του σινεμά΄ – Ο δρόμος προς το Χρυσό Φοιτητικό Όσκαρ». Οο Ilker Çatak συναντιέται με Έλληνες φοιτητές, δημιουργούς και φίλους του κινηματογράφου, παρουσιάζει το Sadakat και μιλάει για την παραγωγή της ταινίας του ως διπλωματικής εργασίας για το master σκηνοθεσίας (εδώ έπαιξαν οι «θεοί» σημαντικό ρόλο) και τις εμπειρίες του με τη διεθνή διάκρισή της.

Ο Ilker Çatak γεννήθηκε το 1984 στο Βερολίνο, τελείωσε τη μέση εκπαίδευση (Απολυτήριο Λυκείου) στην Κωνσταντινούπολη, σπούδασε κινηματογράφο στο Βερολίνο και το Αμβούργο και θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που έχει δυο πολιτισμικές ταυτότητες.
Η κινηματογραφική του δημιουργία τιμήθηκε εξ αρχής με πολλά βραβεία σε διεθνείς διοργανώσεις. Πέρυσι ήταν ένας από τους υποψήφιους για τα Φοιτητικά Όσκαρ, φέτος το Σεπτέμβριο κέρδισε το Χρυσό με τη μικρού μήκους ταινία του Sadakat.
Προβολές
Το Σάββατο 10/12 στο Goethe-Institut Athen προβάλλεται ( 20:00) η βραβευμένη με Χρυσό Φοιτητικό Όσκαρ SADAKAT (2014, 25΄)
Παραγωγή: Hamburg Media School/ Bayrischer Rundfunk
Σκηνοθεσία: Ilker Çatak
Μια ταινία για την παρρησία και το θάρρος ως στάση ζωής. Sadakat σημαίνει πίστη. Γυρίστηκε με ρίσκο το 2014 στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια των άγριων συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας στην πλατεία Ταξίμ. Η Asli, μια νεαρή, σύγχρονη γυναίκα, κρύβει έναν πολιτικό ακτιβιστή, γλιτώνοντάς τον έτσι από τη σύλληψη. Έτσι όμως θέτει σε κίνδυνο την οικογένεια και την τακτοποιημένη ζωή της.
Η ταινία θα προβληθεί στην τουρκική γλώσσα με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους.
Η συνομιλία του σκηνοθέτη με το κοινό θα γίνει σε γερμανική και ελληνική γλώσσα με μετάφραση.

 

Στις 21:00 θα προβληθεί η γερμανική ταινία που διάλεξε να παρουσιάσει o Ilker Çatak στο Goethe-Institut Athen LOVE STEAKS (2013, 89΄)
Σκηνοθεσία: Jakob Lass, Farbe
Ηθοποιοί: Lana Cooper, Franz Rogowski
Εκείνος τρυφερός, εκείνη καλοψημένη – Μια ερωτική ιστορία. Ένα ξενοδοχείο πολυτελείας στη Βαλτική. Άλλοι ψήνουν steaks για τους πελάτες, άλλοι κάνουν μασάζ στα παχάκια των πελατών. Ο Clemens, συνεσταλμένος, γλυκός ευγενικός, πιάνει μόλις δουλειά ως μασέρ στο τμήμα wellness. Η Lara, δυναμική, ατίθαση, τρελλάρα, δουλεύει ήδη καιρό στην κουζίνα όπου αναμετριέται με επιτυχία με τους πάντες. Αυτοί οι δυο έρχονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλον. Είτε τρελή κωμωδία είτε μελόδραμα, η ταινία προτείνει ένα νέο τρόπο αφήγησης καθώς και μια κινηματογραφική φόρμα που αξίζει τον κόπο να ιδωθεί και να συζητηθεί. Σίγουρα μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στο γερμανικό σινεμά των τελευταίων χρόνων. Από εκείνες που βραβεύονται στο Slamdance Festival. Γυρίστηκε σ’ ένα ξενοδοχείο πολυτελείας στη Βαλτική. Με αυτοσχέδιους διαλόγους και χωρίς καμιά χρηματοδότηση. Εκτός από τους δυο πρωταγωνιστές και την Ev-Kathrin Weiß (Frau Seefeld) όλοι οι υπόλοιποι εμφανιζόμενοι είναι υπάλληλοι του ξενοδοχείου. Η ταινία σάρωσε στο Φεστιβάλ του Μονάχου 2013 το Μεγάλο Βραβείο Στήριξης της Νέας Γενιάς Δημιουργών στις κατηγορίες Σεναρίου, Σκηνοθεσίας, Ηθοποιών και Παραγωγής. Άλλες διακρίσεις: Βραβείο στο Φεστιβάλ Max Ophüls 2014, Slamdance Trailer Competition Grand Prize, Slamdance Filmfestival 2014, IFF Rotterdam 2014, Lions Award L’Esprit du Temps. Η ταινία θα προβληθεί σε γερμανική γλώσσα με ελληνικούς υπότιτλους

 

Η συνεργασία του Goethe-Institut Athen με το Film Factory περιλαμβάνει και άλλα γερμανικά Όσκαρ ή παραλίγο Όσκαρ Μικρού Μήκους καθώς και την πολυβραβευμένη φοιτητική ταινία του Φίλιππου Τσίτου Parlez-moi d´ amour 12, 13, 14 Δεκεμβρίου 2015

Οι ταινίες
BALANCE (Ισορροπία, 1989, 7΄)
Animation των Christoph and Wolfgang Lauenstein
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Animation Μικρού Μήκους το 1990
Πέντε πανομοιότυπες φιγούρες πασχίζουν να ισορροπήσουν πάνω σε μια εξέδρα που αιωρείται στο κενό. Όταν μια από αυτές ψαρεύει μια μυστηριώδη κασέλα από τα βάθη του κενού, οι φιγούρες αρχίζουν τη διαμάχη για την απόκτησή της και oι ισορροπίες στην εξέδρα ανατρέπονται. Μια σκοτεινή παραβολή
SCHWARZFAHRER* (Λαθρεπιβάτες, 1992, 12΄)
του Pepe Danquart
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους 1994
Ένας νεαρός μαύρος στο τραμ κάθεται δίπλα σε μια ηλικιωμένη κυρία – κι εκείνης δεν της αρέσει καθόλου αυτό. (*Ο τίτλος είναι λογοπαίγνιο. «Schwarzfahrer», ο γερμανικός όρος για όσους ταξιδεύουν χωρίς εισιτήριο, σημαίνει στην κυριολεξία «μαύροι επιβάτες».)
GREGORS GRÖSSTE ERFINDUNG (Η μεγαλύτερη εφεύρεση του Gregor, 2001, 11΄)
του Johannes Kiefer Υποψήφια για Όσκαρ Μικρού Μήκους 2002
Η Χέρτα ζει μόνον με τον εγγονό της τον Gregor σ΄ ένα σπίτι στην εξοχή. Είναι πολύ ηλικιωμένη, δεν μπορεί πια να περπατήσει κι οι φίλες της την πιέζουν να πάει να ζήσει μαζί τους στον οίκο ευγηρίας. Ο Gregor δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο.
RABBIT À LA BERLIN (Mauerhase)
(Γερμανία/Πολωνία 2009, 39´)
των Bartek Konopka&Piotr Rosolowski
Υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους 2010
Το Βερολινέζικο Τείχος από τη σκοπιά των κουνελιών
Ένα ασυνήθιστο ντοκιμαντέρ για την αναγκαστική συμβίωση χιλιάδων κουνελιών και μοναχικών ανθρώπων στη συνοριακή ζώνη του Βερολινέζικου Τείχους κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Ό, τι για τους ανθρώπους ανατολικά και δυτικά του Τείχους αποτελούσε θανάσιμο κίνδυνο, πρόσφερε στα αγριοκούνελα προστασία και ασφάλεια. Το Τείχος πέφτει. Νέα δεδομένα, νέα ελευθερία και νέοι κίνδυνοι …
PARLEZ- MOI D’AMOUR
(Γερμανία 1994, 12΄)
Πολυβραβευμένη ταινία του Φίλιππου Τσίτου
Παίζουν: Jannis Sprengler, Calle Overweg
Χρυσό Κρατικό Γερμανικό Βραβείο 1994
Βραβείο της Κρατικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Ανώτατων Σχολών Κινηματογράφου, Μόναχο 1994
Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Lünen 1994
Μια ταινία χωρίς (σχεδόν) υπότιτλους
«… μου λένε να μην κλαίω, να μην κλαίω, μα τι να κάνω, αφού σε χάνω…»
Ένας Ρώσος κι ένας Έλληνας στο επανενωμένο Βερολίνο μιλούν για δικτάτορες, σεισμούς και χαμένα σπιτικά, για τους καημούς τους και τον έρωτα … ο καθένας στη γλώσσα του.
Οι ταινίες θα προβληθούν με ελληνικούς υπότιτλους.