«Εγώ ένας ελεύθερος πίθηκος δουλεύω ως ηθοποιός στις σκηνές και τα θέατρα των ανθρώπων», αναφωνεί σε μια σπαρακτική φράση που περικλείει όλον τον μοναχικό κόσμο της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής του καλλιτέχνη, ο Θοδωρής Σκυφτούλης
σε έναν μονόλογο ανάγκης, προίκας και παρακαταθήκης που έχουν δημιουργήσει ως ομάδα Roswitha από κοινού με την Δανάη Σπηλιώτη, η οποία υπογράφει την σκηνοθεσία στο “Αναφορά.Ένας πίθηκος που έγινε άνθρωπος”, με ευαισθησία, δυναμισμό και σαρκασμό. Κλεισμένος μέσα σε ένα κλουβί στρωμένο με άχυρο και έναν συρμάτινο τοίχο να τον χωρίζει από το κοινό, φορώντας την κόκκινη στολή του θηριοδαμαστή και ενίοτε την μάσκα του πιθήκου που υποδύεται, εξομολογείται θλιβερά: «Έχασα τις αναμνήσεις μου». Και διηγείται την περιπέτεια της αιχμαλωσίας του από τους ανθρώπους. Σε μια παράσταση που δεν διστάζει να πει πως «δεν θα δείξει τίποτα το καινούριο», πέρα από το «πώς ένας πίθηκος στριμώχτηκε στον κόσμο των ανθρώπων», διατηρώντας την «τρέλλα του αλαφιασμένου ζώου στα μάτια του». Με την εκβιαστική αλλά απόλυτα καθοριστική παρότρυνση «πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στα βαριετέ και τα θέατρα ή τον ζωολογικό κήπο», ο Σκυφτούλης πέφτει πάνω στον συρμάτινο τοίχο του κλουβιού του και ματώνει. Αυτήν την πληγή θα περιφέρει πάντα αιμορραγούσα και ανοιχτή στα «θέατρα και τα βαριετέ» του κόσμου.
Μάνια Ζούση
Ο μονόλογος «Αναφορά- ένας πίθηκος που έγινε άνθρωπος», βασισμένος στο διήγημα του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία», ανεβαίνει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου έως την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου.
