Metamanias Θέατρο

Ο φόβος στα σωθικά δεν είναι επιλογή

Ο επιζών Grégory Reibenberg, ιδιοκτήτης του café «La belle équipe», το οποίο βρέθηκε, όπως και το Bataclan, στο στόχαστρο της φονικής τρομοκρατικής επίθεσης της 13ης Νοεμβρίου 2015 στην καρδιά του Παρισιού, που κόστισε τη ζωή σε 130 ανθρώπους, ανάμεσά τους τη γυναίκα του και αγαπημένα πρόσωπα και συνεργάτες, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Une belle équipe», που μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον Δημήτρη Ντάσκα, ως «Μια όμορφη ομάδα», γίνεται παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ από τη Μάρθα Μπουζιούρη και ανεβαίνει στις 11 Φεβρουαρίου στο Θέατρο ΕΛΕΡ της οδού Φρυνίχου.

Το έργο αναμετριέται με την επώδυνη όσο και αισιόδοξη διαδικασία της αναγέννησης μετά την καταστροφή και αποτελεί ύμνο στη ζωή και ταυτόχρονα ηχηρό μήνυμα κόντρα στη διαιώνιση του φόβου και του μίσους.

Για την παράσταση, που αντλεί το υλικό της από το βιβλίο του Grégory, καθώς και από οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και συζητήσεις με τον ίδιο τον συγγραφέα, η Μάρθα Μπουζιούρη γράφει:

«Το Νοέμβρη του 2019, κι ενώ μελετούσα το ευαίσθητο ζήτημα της τρομοκρατίας μέσα από τη φόρμα του θεάτρου ντοκιμαντέρ, ανακάλυψα το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg.

Ο Grégory επέζησε της πολύνεκρης επίθεσης της13ης Νοεμβρίου2015 στο Παρίσι,. Όχι όμως και οι άνθρωποί του, η “ωραία ομάδα” του. Ανάμεσά τους η Djamila, η γυναίκα της ζωής του, που πέθανε κρατώντας το χέρι του. Εκείνος εβραϊκής καταγωγής, εκείνη γεννημένη από γονείς μουσουλμάνους, αλγερινούς μετανάστες. “Nα φροντίζεις την Tess”. Το όνομα της κόρης τους ήταν η τελευταία της λέξη. Αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία λέξη του βιβλίου που έγραψε ο Grégory, προκειμένου να κρατήσει την υπόσχεσή του.

Όμως, πώς ζει κανείς μετά από αυτό; Από πού κρατιέται; Πώς μεταμορφώνεται η ζωή του και μαζί ο ίδιος; Τι περιεχόμενο αποκτούν η μνήμη, η συγχώρεση, η συμφιλίωση; Ο Grégory είχε βρει τις λέξεις για το ανείπωτο, καταφεύγοντας στη γραφή ως αντανακλαστικό επούλωσης της δικής του πληγής. Μέσα σε 200 σελίδες, ο Grégory μοιράζεται τη θλίψη, την απελπισία, το θυμό, τις ενοχές του, τα υπαρξιακά και καθημερινά του αδιέξοδα, το πάθος του για τη ζωή, τις απόψεις του για την τυφλή βία και τις πολιτικές αντιμετώπισής της, ξεγυμνώνοντας έναν άνθρωπο που ανοικοδομεί τον εαυτό του, και ταυτόχρονα, τον τόπο του δράματος.“Φαντάζεσαι να περνάνε μπροστά από το πρώην La belle équipe και να βλέπουν μια τράπεζα; Ή ένα κατάστημα με οπτικά; Αυτό θα με σκότωνε για δεύτερη φορά. Ε λοιπόν, θα το ξανανοίξω το La belle équipe. Θα το ξανανοίξω και το γέλιο θα βρει τον χώρο που του ανήκει δικαιωματικά. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο αυτός εδώ ο χώρος να παραμείνει ένας χώρος ζωής”.

Διαβάζοντας το βιβλίο του, «γνώρισα» έναν γενναίο, ευάλωτο και τρυφερό άνθρωπο, με αιχμηρή πολιτική σκέψη και αφοπλιστική αίσθηση του χιούμορ, που μέσα από την προσωπική του τραγωδία μας παραδίδει ένα συγκλονιστικό εγχειρίδιο συμβίωσης με την απώλεια, ένα έργο-ύμνο στη ζωή και ταυτόχρονα ένα ηχηρό χαστούκι κόντρα στη διαιώνιση του φόβου και του μίσους. Τα λόγια του μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά μου. Τον αναζητώ στο Facebook και του στέλνω ένα αυθόρμητο μήνυμα ζητώντας να τον γνωρίσω. Παραμονές της επετείου της 13ης Νοεμβρίου, συναντιόμαστε στο ανακαινισμένο La belle équipe, με φόντο μια τοιχογραφία με λουλούδια στη μνήμη των θυμάτων. Του εξηγώ πως θα ήθελα να μεταφέρω την ιστορία του στη σκηνή, αναγνωρίζοντας πως του απευθύνω ένα ευαίσθητο αίτημα. Εκείνος ανταποκρίνεται με εμπιστοσύνη. Μου εξομολογείται πως η πρόθεση να γίνει η ιστορία του παράσταση, τον συγκινεί. Από εκείνη την πρώτη συνάντηση έχουν μεσολαβήσει πάνω από δύο χρόνια, στη διάρκεια των οποίων η παράσταση “Belle Equipe” πήρε σχήμα, μπολιασμένη από συζητήσεις, video-κλήσεις, ανταλλαγές μηνυμάτων και υλικά από το προσωπικό αρχείο του παλιού και του νέου Grégory».

ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode




Ο Grégory, ένας άνθρωπος εν μεταμορφώσει, η προσωπική τραγωδία του οποίου τέμνεται με τη συλλογική πραγματικότητα της ανόδου της τρομοκρατίας και της μισαλλοδοξίας, σημειώνει μεταξύ άλλων στο βιβλίο του : « Έχω 20 νεκρούς μέσα στο σώμα μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Ήταν όλοι τους ωραίοι άνθρωποι, η γενιά μας, που αντιπροσώπευε το πνεύμα του Παρισιού. Αντιπροσώπευε αυτό ακριβώς που μισούν οι τρομοκράτες: τη διαφορετικότητα, το μοίρασμα, την ανθρωπιά και την αγάπη. Όχι, δεν έχω μίσος για τους τρομοκράτες. Μόνο μίσος για τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο. Όμως δεν γίνεται να ζούμε κρυμμένοι. Ο φόβος στα σωθικά δεν είναι επιλογή. Πρέπει να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας. Το Belle Equipe ήταν και θα παραμείνει ένας χώρος ζωής».

ΜΑΝΙΑ ΖΟΥΣΗ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρωτότυπο κείμενο: Grégory Reibenberg

Μετάφραση: Δημήτρης Ντάσκας

Σύλληψη-Έρευνα-Σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη

Δραματουργία: Μάρθα Μπουζιούρη – Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Στρούλια, σε συνεργασία με τη Ζαϊρα Φαληρέα

Σύνθεση – Επιμέλεια οπτικοακουστικού υλικού: Γιώργος Ταϊφάκος

Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου

Συνεργασία στην έρευνα: Μαρία Χούχου

Γραφιστικός σχεδιασμός: Θοδωρής Πετρόπουλος

Φωτογραφίες παράστασης: Αναστασία Γιαννάκη

Παίζουν: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Γιώργος Κισσανδράκης, Άννα Κλάδη, Βασίλης Λιάκος, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

11 Φεβρουαρίου – 13 Μαρτίου 2022

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00

Διάρκεια: 85 λεπτά

Εισιτήρια: 15 ευρώ – μειωμένο 12 ευρώ