Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Νίκος Γιαλελής: «Ευτυχής», όπως λέει και η Ραραού.

Για την παράσταση «Μητέρα του Σκύλου» που παίζεται στο Σύγχρονο Θέατρο, και στην οποία συμμετέχει, γράφει στο artplay.gr ο Νίκος Γιαλελής.

Στην πολυδιαβασμένη «Μητέρα του Σκύλου» ο Μάτεσις δίνει φωνή σ’ εκείνους που «υφίστανται» την Ιστορία χωρίς να μπορούν να την διαμορφώσουν. Παρακολουθούμε τη ζωή μιας πρώην κομπάρσας των μπουλουκιών και της επιθεώρησης, της «δεσποινίδος Ραραού, ηθοποιού», από τα παιδικά της χρόνια στην επαρχία την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου ως την εγκατάστασή της στην μεταπολεμική Αθήνα της αστυφιλίας, όπως την θυμάται στο θάλαμο ενός ψυχιατρείου τις τελευταίες μέρες της ζωής της. Το καυστικό χιούμορ του Μάτεσι, όπως υπάρχει τόσο στο μυθιστόρημα όσο και στην παράσταση, αναγάγει την μάλλον «λυπητερή» ιστορία ενός φανταστικού ίσως προσώπου σε ένα καίριο σχόλιο για την νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα.

Χωρίς ποτέ να υπογραμμίζεται «εγκεφαλικά», καθώς παρακολουθούμε την αλλοιωμένη επαφή της γυναίκας αυτής με την πραγματικότητα, την μανία της για επιβίωση σε οσοδήποτε άθλιες συνθήκες και τον τρόπο με τον οποίο συνδυάζει «μαγικά», και τελικά ποιητικά, η Ραραού αυτό που θα επιθυμούσε να έχει συμβεί μ’ αυτό που πραγματικά συνέβη, δεν μπορούμε να μην δημιουργήσουμε στο μυαλό μας αναλογίες με την χώρα μας, τη νεότερη ιστορία της και, όσο και αν θεωρούμε ότι δεν ανήκουμε σε κανένα «περιθώριο», τελικά εμάς τους ίδιους.

Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση και χαρά να συμμετέχει κανείς σε μια τέτοια θεατρική απόπειρα και στην ομάδα που την πραγματοποιεί, ειδικά όταν αυτή αποτελείται από εξαιρετικούς συναδέλφους, ένα σκηνοθέτη και μια ομάδα συντελεστών που τολμούν να συγκινούνται, εν έτει 2014, από ένα τέτοιο θέμα και να θέλουν να το αφηγηθούν ομαδικά, και μεγάλο μάθημα να παρακολουθεί από κοντά τον καθαρό και συνειδητό τρόπο με τον οποίο η Δήμητρα Χατούπη κρατάει δυσκολότατες υποκριτικές ισορροπίες, τον καθαρό, υπομονετικό και συνειδητό τρόπο με τον οποίο ο Σταύρος Τσακίρης μας συν-κίνησε ως προς το θέμα του έργου και μας ζήτησε τον καλύτερο εαυτό μας. «Ευτυχής», όπως λέει κι η Ραραού.

Νίκος Γιαλελής