Για το ρόλο της ως Κίττυ Αρσένη, την εμπειρία της από την θεατρική «Μπουμπουλίνας 18» και τα μηνύματα που στέλνει σήμερα η μαρτυρία της Κίττυς Αρσένη γράφει στο artplay.gr η Μαρβίνα Πιτυχούτη.
Ένας ρόλος θεατρικός είναι για τον ηθοποιό η απαρχή μιας συνάντησης. Εγώ συναντήθηκα με την Κίττυ σε δύσκολους καιρούς. Στην εποχή «της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης», είδα γύρω μου όπως και η Κίττυ «μάτια που κουβαλάνε τον τρόμο, την απελπισία, την έκπληξη, το θάρρος*». Είδα ανθρώπους να προσπαθούν να ενηλικιωθούν πολιτικά και να αναμετριούνται με τις ευθύνες και τις ενοχές τους. Με λοιδόρησαν, μου είπαν πως «μαζί τα φάγαμε», με χλεύασαν. Έχασα. Αν και δεν είχα την παραμικρή ευθύνη γι’ αυτή την ήττα.
Μαρβίνα Πιτυχούτη, «Μπουμπουλίνας 18». Φωτογραφία: Bibo
Προσπάθησα τότε να ανεβάσω στο θέατρο ένα πολιτικό καμπαρέ. Κανείς δεν μιλούσε, κανείς δεν ήθελε να γράψει. Χτύπησα την πόρτα της Κίττυς. Της ζήτησα το κείμενο της, το κείμενο στο οποίο περιγράφει τους βασανισμούς της από τη χούντα του ’67, μου το έδωσε με πολλή μεγάλη χαρά. Για μένα οι αναγωγές σε σχέση με τη δική της εποχής ήταν σαφείς. Βασανιστές υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα. Και μας καταδικάζουν σε μιαν οργή που δεν επιλέξαμε.
Μαρβίνα Πιτυχούτη – Στέφανος Φούκας «Μπουμπουλίνας 18». Φωτογραφία: Bibo
Όταν καταδύομαι στο ρόλο μου σκέφτομαι το ανθρώπινο σώμα και αυτά που υπέστη. Σκέφτομαι τους ανθρώπους που βασανίστηκαν και δεν ξεπέρασαν ποτέ τα προβλήματα υγείας που τους προκάλεσαν τα βασανιστήρια. Όσους έρχονται και μου λένε πως όλα αυτά τα έζησαν. Νιώθω τότε μεγάλη ευθύνη αλλά και χαρά. Και θέλω να τους πω. Ας μείνουμε όλοι μαζί. Αλληλέγγυοι. Λέει η Κίττυ: «Η επανάστασις» κατάφερε να μας χωρίσει. Δεν ξέρω πώς έγινε αυτό, αλλά το κατάφερε… Ξαφνικά μπήκε ο φόβος και η δυσπιστία ανάμεσά μας*”. Ας μην το δούμε αυτό ποτέ ξανά. Ας θυμόμαστε τα λόγια της: “Ο φόβος του πόνου είναι μεγαλύτερος απ’ την πραγματικότητα του πόνου*”. Αν το θέλουμε, είμαστε ελεύθεροι. Μπορούμε να κάνουμε ό,τι πραγματικά θέλουμε.
Μαρβίνα Πιτυχούτη, «Μπουμπουλίνας 18». Φωτογραφία: Bibo
Επιθυμώ να πω κάτι σε εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Για μένα δεν υπάρχει πνευματική κακοποίηση, η ελευθερία είναι μέσα μας. Το κορμί και η ψυχή μας μπορεί να βασανιστεί, το πνεύμα μας όμως όχι. Η ζωή πάντα νικάει. Και τα δεδομένα αλλάζουν κάθε στιγμή. Αρκεί να είμαστε πιστοί στο όραμά μας για έναν καλύτερο κόσμο. Ένα όραμα βαθύ όσο η ηλικία της γης, πλατύ όσο η κραυγή των ανθρώπων.
Μαρβίνα Πιτυχούτη
* Από το βιβλίο της Κίττυς Αρσένη «Μπουμπουλίνας 18».
Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Γιανναράκου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μαρβίνα Πιτυχούτη και Στέφανος Φούκας.
Info:
Θέατρο Σημείο, Χαρ.Τρικούπη 4 (Πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή στις 21:00
Διάρκεια: 70’
Πληροφορίες-κρατήσεις: 210 92295791
Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ, φοιτητικό-μειωμένο 8 ευρώ
Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας
Μια παραγωγή του 105,5 στο Κόκκινο
