Θέατρο

Μαριάννα Κάλμπαρη: “Στη δυσκολία ή μαζεύεσαι ή ορμάς”

Μερικές καρτ ποστάλ μας περίμεναν στο φουαγιέ του Θεάτρου Τέχνης της οδού Φρυνίχου στο καλωσόρισμα της νέας σεζόν. Παλιακές καρτ ποστάλ, πατιναρισμένες, μία για κάθε παράσταση (τις φωτογραφίες επέλεξε ή έβγαλε ο κάθε σκηνοθέτης, μας εξήγησε αργότερα η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, Μαριάννα Κάλμπαρη). Μια ιδιαίτερη νότα, που απολύτως έδενε με το φετινό μότο του ρεπερτορίου του Θεάτρου Τέχνης δάνειο από τον Μάνο Ελευθερίου: «Αχ, πόσα μας επιφυλάσσει το παρελθόν»…

Και η αλήθεια είναι ότι το Θέατρο Τέχνης κουβαλάει ένα μεγάλο μερίδιο από την σύγχρονη ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Από το σύγχρονο παρελθόν του ελληνικού θεάτρου. Κι ας άλλαξαν οι εποχές και οι ανάγκες. Όσοι το διαχειρίζονται, επιδιώκουν να συνομιλούν με τη διαδρομή ενός ιστορικού θεάτρου και ταυτοχρόνως να ξανοίγονται στις νέες συνθήκες, είτε της αγοράς είτε της θεατρικής πραγματικότητας.

Και αυτό το δεύτερο δεν είναι διόλου εύκολο αυτές τις εποχές. Το υπογράμμισε η Μαριάννα Κάλμπαρη ευθαρσώς, στην αρχή της φετινής συνέντευξης Τύπου: «Η περυσινή χρονιά ήταν οικονομικά δύσκολη, και για μας και για άλλα θέατρα. Έχουμε κάποιες βοήθειες, αναζητούμε συνεχώς άλλους πόρους, αλλά είναι πολύ δύσκολο για ένα θέατρο ρεπερτορίου να κοιτάει το ταμείο. Υπάρχει θέμα φτώχειας, που αντιμετωπίζουμε με χαμόγελο». Αλλά και με συνεργασίες, και με συμπράξεις, και με συμπαραγωγές. Και με κάποιες επαναλήψεις επιτυχημένων παραστάσεων. Και με τη συμβολή των επιχορηγήσεων. Και με μια… μισή είδηση για επικείμενη «σημαντικότατη συνεργασία με θέατρο της περιφέρειας», με το οποίο γίνεται κουβέντα.

Ενδιαφέρον και πληθωρικό πρόγραμμα

Μ’ αυτό το σκεπτικό, προφανώς, το Θέατρο Τέχνης κάνει φέτος ένα ενδιαφέρον και πληθωρικό (για τις εποχές) πρόγραμμα. Με δεκαέξι (16) συνολικά παραστάσεις, πέντε από τις οποίες είναι επαναλήψεις επιτυχημένων παραστάσεών του, τρεις (3) είναι επιχορηγούμενες από το Υπουργείο Πολιτισμού, και δύο (2) είναι συμπαραγωγές.

Οι επαναλήψεις

Θα ξαναδούμε την «Επανέωση της Βόρειας και της Νότιας Κορέας» του Ζοέλ Πομερά σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη (από 3 Οκτωβρίου στο Υπόγειο), τις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (από 7 Ιανουαρίου στο Υπόγειο), τo «Relax… my Notis» του Βασίλη Παπαβασιλείου και την «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου και του Βασίλη Παπαβασιλείου (στη Φρυνίχου, από 1 και 3 Οκτωβρίου αντίστοιχα), ενώ θα ανέβει ξανά στην Παιδική Σκηνή ο «Αλαντίν», παλαιότερη παραγωγή του θεάτρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη (από 21 Οκτωβρίου).

Επιχορηγήσεις -συμπαραγωγές

  • Το έργο του Χάρολντ Πίντερ «Παλιοί Καιροί» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, που πρώτη φορά σκηνοθετεί στο Τέχνης και πρώτη φορά καταπιάνεται με Πίντερ και ακόμα προσπαθεί να ξεκλειδώσει το σύμπαν του όπως ομολόγησε (από 29 Νοεμβρίου στο Υπόγειο). Συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου.

  • Το έργο του Ερρίκου Ιψεν «Βρυκόλακες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά (από 22 Φεβρουαρίου 2019 στη Φρυνίχου). Συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου.
  • Τον «Οθέλλο» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, από τις 25 Φεβρουαρίου 2019 στο Υπόγειο, Δευτέρα και Τρίτη (επιχορήγηση).

  • Τη «Φαλακρή τραγουδίστρια», του Ευγένιου Ιονέσκο, σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη, από τις 6 Μαΐου 2019, Δευτέρα και Τρίτη στο Υπόγειο (επιχορήγηση).

  • Το γνωστό έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο «Να ντύσουμε τους γυμνούς» σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, από τις 15 Δεκεμβρίου στη Φρυνίχου (επιχορήγηση).

  • Στην ενότητα αυτή εντάσσεται και το εξαιρετικό κείμενο του Εντεν Φον Χόρβατ «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» που είχε επιχορηγηθεί πέρυσι από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά θα παρουσιαστεί, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, στις 20 Φεβρουαρίου 2019 στο Υπόγειο.

Αυτοτελείς παραγωγές

  • Για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή το γνωστό και αγαπημένο κείμενο του Κοσμά Πολίτη «Eroica», σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου. Στο Υπόγειο. Από 22 Οκτωβρίου, Δευτέρα και Τρίτη.

  • Στη Φρυνίχου
  • Το έργο του Ρομπέρτο Ατάιντε «Δεσποινίς Μαργαρίτα», σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Θόδωρου Γράμψα (από 9 Οκτωβρίου Δευτέρα και Τρίτη).
  • Το έργο του Μολιέρου «Ζωρζ Νταντέν: ο άναυδος σύζυγος» σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (από 18 Οκτωβρίου).

  • Το νέο έργου του Βασίλη Παπαβασιλείου «Τους ζυγούς λύσατε» και την επιστροφή του απολαυστικού ήρωά του Φωκίωνα Καπνίδη από τις 10 Νοεμβρίου.
  • Το γνωστό έργο των Ντάριο Φο-Φράνκας Ράμε «Ολο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία» σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη (από 3 Δεκεμβρίου, Δευτέρα και Τρίτη).

  • Τη μεταφορά στη σκηνή του γνωστού βιβλίου του Περικλή Κοροβέση «Ανθρωποφύλακες», σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη (από 6 Μαΐου, Δευτέρα και Τρίτη).

Εκτός από τις θεατρικές παραστάσεις το Θέατρο Τέχνης συνεχίζει τις εκδηλώσεις που ξεκίνησαν από πέρυσι για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Μέσα στα διάφορα που έχουν σχεδιαστεί για τη σεζόν που αρχίζει είναι και τρεις 3ωρες συναντήσεις με την ιστορικό Μαρία Ευθυμίου. Και φυσικά, όπως συμβαίνει τα τελευταία έξι χρόνια, έχουν ήδη ξεκινήσει οι εκδηλώσεις του Θεατρικού Αναλογίου, που διοργανώνει η Σίσσυ Παπαθανασίου, με παραστάσεις, διαλέξεις, και τη σύμπραξη πολλών προσωπικοτήτων του θεατρικού κόσμου απ’ όλο τον κόσμο.

 

Ομολογουμένως ένα πολύπλευρο, ενδιαφέρον και χορταστικό πρόγραμμα. Μήπως είναι «επιθετικό» πρόγραμμα, έπειτα από μια δύσκολη οικονομικά χρονιά, ρωτήσαμε την καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, Μαριάννα Κάλμπαρη. «Δεν θα το έλεγα επιθετικό. Προσπαθούμε να έχουμε ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα, και για να κρατηθεί αυτή η  πολυφωνία και για να το πετύχουμε, προσπαθούμε να κάνουμε πολλά καλά. Στη δυσκολία ή μαζεύεσαι ή ορμάς. Και το καλό είναι ότι δεν ορμάς μόνος σου, υπάρχει η διάθεση σύμπραξης και συνεργασίας. Όλα αυτά μόνοι μας δεν θα μπορούσαμε να τα κάνουμε. Και είναι ευτυχές το ότι κυνηγάμε τους ίδιους στόχους και με άλλους. Εμείς χαράσσουμε μια πολιτική ρεπερτορίου, αλλά αυτή διαμορφώνεται και από τις συνθήκες. Υπάρχει, δυστυχώς, πολυδιάσπαση για την επιβίωση των ανθρώπων στον καλλιτεχνικό χώρο. Μακάρι να μπορούσαμε να κρατήσουμε τους ανθρώπους και να μην σκορπίζονται από δω κι από κει για να επιβιώσουν», μας απάντησε με ειλικρίνεια η Μαριάννα Κάλμπαρη, ξεδιπλώνοντας ακόμη περισσότερο το σκεπτικό των επιλογών της.

ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ