Με αφορμή την παρουσίαση του έργου «Βγερού γλυκά φανού», του Γιώργου Χατζόπουλου που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία και δραματική επεξεργασία της Κορίνας Βασιλειάδου από το Θέατρο του Θερμαϊκού στο Θέατρο ΑΝΕΣΙΣ, στις 13, 14 και 15 Μαίου, μετά από μια σειρά πετυχημένων παραστάσεων σε Θεσσαλονίκη, Χίο και άλλες πόλεις, η εκ των πρωταγωνιστριών, Ελευθερία Τέτουλα γράφει την εμπειρία της στο artplay.gr
«Στη σκηνή ένα παλιό ραδιόφωνο, ένα τραπέζι βαμμένο, το μισό άσπρο το άλλο μισό καφετί, και γύρω γύρω ξεβρασμένοι από τη θάλασσα κορμοί δέντρων, φύκια και πέτρες. Οι δύο γυναίκες που εμφανίζονται μοιράζονται τη σκηνή και αν και έχουν έναν αιώνα διαφορά, αν και αφηγούνται διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικών εποχών, αν και στην αρχή οι ζωές τους μπορεί να σου μοιάζουν ασύνδετες, όσο προχωρά η παράσταση σιγά σιγά νιώθεις πως τα δυο πρόσωπα γίνονται ένα, πως οι δύο ιστορίες γίνονται μία, πως το παρελθόν συναντά το παρόν. Από τη μια, η Βγερού (η Βέρα) έζησε την καταστροφή της Χίου το 1822 από τους Τούρκους, είδε τους συγγενείς και τους φίλους να σφαγιάζονται, το σπίτι της να γκρεμίζεται, το νησί της να καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Χτυπήθηκε και η ίδια, επέζησε, έγινε δούλα Τούρκου πασά, βιάστηκε και φυλακίστηκε από τον αφέντη της, αλλά ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Κατάφερε να επιζήσει, να γυρίσει πίσω στο νησί της και να φτιάξει τη ζωή της από τα αποκαΐδια που είχαν απομείνει. Από την άλλη η Αγγελική, η δισέγγονη της Βγερούς, έχει τους δικούς της εφιάλτες να αντιμετωπίσει, τους εφιάλτες της σύγχρονης ζωής που βλέπει γύρω της να καταρρέει. Η Αγγελική λοιπόν, είναι μια γυναίκα 50 χρόνων, η οποία βλέπει γύρω της όλα να αλλάζουν. Τα παιδιά της έχουν μεγαλώσει και έχουν φύγει από το σπίτι για να κάνουν τη δικιά τους ζωή. Ο άντρας της την έχει εγκαταλείψει για μια νεότερη γυναίκα κι αυτή πρέπει να αντιμετωπίσει τις απώλειες, τη συναισθηματική της συντριβή και τη μοναξιά της. Κάπου εκεί συναντιούνται οι φαινομενικά παράλληλες ζωές των γυναικών. Η Βγερού με τη δύναμη της ψυχής της έρχεται σαν όνειρο στο μυαλό της Αγγελικής, σαν ηρωικό παράδειγμα προς μίμηση για να της δώσει δύναμη και κουράγιο, να της αποδείξει ότι, όταν η καρδιά και η ψυχή θέλει, ο άνθρωπος όλα μπορεί να τα κάνει, όλα μπορεί να τα ξεπεράσει, να τα καταφέρει και να σταθεί στα πόδια του πιο δυνατός από πριν. Η Βγερού μιλάει για την ανάγκη των σύγχρονων ανθρώπων να θυμούνται το παρελθόν για να μπορούν να έχουν μέλλον».
Ελευθερία Τέτουλα
