Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

“Η ψευδαίσθηση της Ωραίας Ελένης και ο πραγματικός εαυτός”

«Προσπαθήσαμε να αποδώσουμε με τον πιο ειλικρινή , σοβαρό, χιουμοριστικό και ανεπιτήδευτο τρόπο την οπτική των  νέων γυναικών και της αποπροσανατολισμένης ταυτότητας τους στο σήμερα», σημειώνει στο artplay.gr  η σκηνοθέτης Φωτεινή Αγγέλη με αφορμή την χορευτική παράσταση «Σαγύνη, στο θέατρο RABBITHOLE   30 και 31 Μαΐου.

«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για όλες τις γυναίκες, μπορούμε όμως να αναφερθούμε σε αυτές που στάθηκαν τυχερές και γεννήθηκαν μέσα στην ελευθερία του σήμερα, σε αυτές που κυκλοφορούν κάθε μέρα γύρω μας, σε εμάς τις ίδιες!

Πως μπορώ να μιλήσω για τη γυναίκα του σήμερα αν δε βουτήξω πρώτα μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό…

Γυναίκα,

ένα πολυδιάστατο ον που όσο έχει υμνηθεί μέσα στους αιώνες άλλο τόσο έχει συκοφαντηθεί, όσο έχει καταπιεστεί  άλλο τόσο μέσα στην ελευθερία συνεχίζει και προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της.

Δεν μπορώ να μιλήσω για όλες τις γυναίκες σε αυτό τον πλανήτη… μπορώ όμως να στρέψω το βλέμμα γύρω μου, να ρωτήσω τον εαυτό μου, να φιλτράρω τα ερεθίσματα , να κοιτάξω τα μάτια άλλων γυναικών και να αναρωτηθώ…

»Τι πιστεύεις για τον εαυτό σου;»

Μέσα από αυτό το ερώτημα γεννήθηκε η παράσταση »ΣαΓύνη».

Ένα ερώτημα που η απάντηση του βρίσκεται στους  χαοτικούς ρυθμούς της εποχής,

στον πόλεμο της εικόνας και των social media,  στα πρότυπα που προβάλλονται  και

οι νέες γυναίκες του σήμερα τα ακολουθούν  πιστά ,

ισορροπώντας σε τεντωμένο σκοινί… κρατώντας στο ένα τους  χέρι την ψευδαίσθηση της ‘Ωραίας Ελένης’ και στο άλλο τον πραγματικό τους εαυτό.

Και κάπου εκεί κοντά κρυμμένα υπάρχουν και περιμένουν

ο έρωτας…. η αγάπη…

περιμένουν μέσα στην απλότητα τους να μπορέσουν οι άνθρωποι να επικοινωνήσουν,

να δουν καθαρά τους εαυτούς τους,

την αρχαιότερη τους ανάγκη να καλύψουν το υπαρξιακό τους κενό,

να συμπληρώσουν ο ένας τον άλλο, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν,

λέξεις που σήμερα δε τολμάμε ούτε να τις προφέρουμε,

πόσο μάλλον να αγγίξουμε τα συναισθήματα.

Στο πρώτο μου αυτό σκηνοθετικό ταξίδι με τη βοήθεια των συνεργάτιδων μου της Ιουλίας Κουκουζέλη και της Ζαφειρίας Τσιρακάκη , έχοντας στήριγμα την πρωτότυπη μουσική της Μάτας Κούρτη και τους φωτισμούς του Γιώργου Σίμωνα,  προσπαθήσαμε να αποδώσουμε με τον πιο ειλικρινή , σοβαρό, χιουμοριστικό και ανεπιτήδευτο τρόπο την οπτική των  νέων γυναικών και της αποπροσανατολισμένης ταυτότητας τους στο σήμερα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για όλες τις γυναίκες, μπορούμε όμως να αναφερθούμε σε αυτές που στάθηκαν τυχερές και γεννήθηκαν μέσα στην ελευθερία του σήμερα, σε αυτές που κυκλοφορούν κάθε μέρα γύρω μας, σε εμάς τις ίδιες»!

Φωτεινή Αγγέλη