Γοητευμένη από τη Φρίντα Κάλο, τη ζωγραφική και τη ζωή της, η Κυριακή Σπανού, έγραψε και σκηνοθέτησε ένα έργο με αφορμή τη ζωγράφο, θέλοντας όπως σημειώνει η ίδια στο artplay.gr να μιλήσει «για το σώμα, την ιερότητα του πόνου του
για τα ίχνη που αφήνουν οι μικρές και μεγάλες επεμβάσεις πάνω του, για τη βία πάνω σε αυτό».
Η Κυριακή Σπανού, μεταφράστρια, σκηνοθέτις και καθηγήτρια στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, γράφει για το «Frida’s Pornography» που μετά τον πρώτο πετυχημένο κύκλο παραστάσεων στο Ίδρυμα Κακογιάννης, συνεχίζεται από 28 Δεκεμβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Από Μηχανής Θέατρο της οδού Ακαδήμου 13, στο Μεταξουργείο, κάθε Δευτέρα &Τρίτη (8.00μ.μ).
Βγήκα, δαιμονισμένη μάγισσα…
Μια τέτοια γυναίκα δεν είναι ακριβώς γυναίκα.
Έχω υπάρξει όν του είδους της.
Ann Sexton
«Μοιάζει να μην μπορώ να μιλήσω για το κείμενο. Το έγραψα, το σκηνοθέτησα και έχω πει ό, τι μπορούσα να πω. Εκπλήττομαι που το συνειδητοποιώ. Όταν σκηνοθετώ έναν άλλο συγγραφέα, «οικειοποιούμαι» τον κόσμο του. Όταν σκηνοθετώ ένα δικό μου κείμενο, δεν μπορώ να μιλήσω γι αυτό.
Θα πω λοιπόν τι θέλησα να κάνω. Θέλησα να γράψω για το σώμα. Η Φρίντα Κάλο στη ζωγραφική της αποθέωσε το πρόσωπό της -«κανείς δεν μπορεί να κάνει ένα πορτρέτο σα τη Φρίντα Κάλο», είπε ο Πικάσο- ενώ το σώμα της ρημαζόταν. Εμμένει στον πόνο, στο τραύμα και αυτή η εμμονή κινητοποιεί την επιθυμία για ζωή, έρωτα, τέχνη. Η Φρίντα σημαδεμένη από νωρίς, έκανε το σώμα το εργαστήρι κάθε επιθυμίας για ζωή.
Εγώ, γοητευμένη από τη Φρίντα, τη ζωγραφική και τη ζωή της, με αφορμή τη Φρίντα, θέλησα να μιλήσω για το σώμα, την ιερότητα του πόνου του, για τα ίχνη που αφήνουν οι μικρές και μεγάλες επεμβάσεις πάνω του, για τη βία πάνω στο σώμα. Η αναγκαία βία που επιβάλλει η «ιατρικοποίηση» του σώματος, η καθημερινή βία πάνω σε ένα σώμα που σπρώχνεται, στριμώχνεται, αυτοτραυματίζεται – έστω και για αισθητικούς λόγους – η μεγάλη βία της φτώχειας, έχουν «δημιουργήσει» ένα άλλο σώμα στο σώμα μας, μια άλλη οντότητα πάνω στο σώμα μας…
Η γλώσσα του κειμένου εμμένει στον ήχο των εσωτερικών οργάνων του πάσχοντος σώματος, εμμένει «υστερικά» στην πληγή, εμμένει στην υλικότητα του σώματος, εμμένει στον ήχο των σπλάχνων. Μιλάμε για την πορνογραφία των σπλάχνων».
Κυριακή Δανιήλ Σπανού
Ταυτότητα
Κείμενο – Σκηνοθεσία : Κυριακή Δ. Σπανού
Παίζουν οι ηθοποιοί : Τάσος Αντωνίου, Νάντια Καβουλάκου, Ισμήνη Κυρίτση, Δημήτρης Μαμιός.
Σκηνικά – κοστούμια : Ολυμπία Σιδερίδου
Κίνηση : Εριφύλη Δαφέρμου
Βοηθός σκηνοθέτη : Σταματία Καγκελάρη
Φωτισμοί : Παναγιώτης Λαμπής
Φωτογραφίες : Μανώλης Παπαδάκης
Τρέιλερ : Ephemeral Movies
Αιγίδα : Ινστιτούτο Θερβάντες, Πρεσβεία Μεξικού.
Παραστάσεις : Δευτέρα και Τρίτη 8.00μ.μ. (Από 28 Δεκεμβρίου για λίγες παραστάσεις)
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: 10 Ευρώ και 5 (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Κρατήσεις: 210-5231.131 και Viva.gr
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα. Τηλ. 210-5231.131
