O Κωνσταντίνος Πλεμμένος γράφει στο artplay. gr για την παράσταση “Στεν.”, βασισμένη στο διήγημα του Θανάση Βαλτινού “Η Κάθοδος των Εννιά”,που παρουσιάζει από κοινού με τον Γιώργο Κατσή στο Bios.
Το διήγημα «Η κάθοδος των Εννιά» το διάβασα μέσα στην σχολή και το παρουσιάσαμε μαζί με τον Τζούλιο σε ένα φεστιβάλ δεκαπεντάλεπτης παρουσίασης και είπαμε να το κάνουμε παράσταση , όταν τελειώναμε την σχολή.
Πολλά είναι τα πράγματα που θέλω να πω για το έργο. Το κυριότερο είναι πως μέσα από αυτό το διήγημα φαίνεται η αιώνια αντιπαλότητα που υπάρχει στον ελληνικό λαό. Που είναι βαθιά , κάτι σαν βεντέτα που συνεχίζεται χρόνια και χρόνια και πάει από παππού σε παππού από οικογένεια σε οικογένεια. Η εκδίκηση – η προδοσία. Το διήγημα είναι μια πλασματική μαρτυρία. Είναι ένα ψέμα που , όμως , φωτίζει το υπαρξιακό κομμάτι παρά το ιστορικό ή το πολιτικό υπόβαθρο εκείνης της εποχής ( του εμφυλίου πολέμου ). Όπως λέει και ένα τραγούδι «Η ανάγκη γίνεται ιστορία»: Αυτό που έπαθαν τόσοι άνθρωποι εκείνη την εποχή πρέπει να ιστορείται , πρέπει να το αφηγούμαστε , πρέπει να μην ξεχαστεί , να είμαστε συνεπείς με την ιστορία μας για να μην γίνει «η ιστορία σιωπή». Γιατί άνθρωποι τα ‘πάθαν , Ο Νικήτας , Ο Κωστής. Και όχι απλά κάποιοι αριθμοί σε στατιστικές ή σε βιβλία. Είναι ένα βαθιά υπαρξιακό διήγημα που μιλάει για τον έρωτα , τον θάνατο , και την φιλία”.
Κωνσταντίνος Πλεμμένος
