Χωρίς πολλά σκηνικά αντικείμενα και με λίγες, διεθνείς κυρίως, λέξεις από διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες, αλλά με πλούσια μιμική και κινησιολογία, οι έντεκα ηθοποιοί του διεθνούς δικτύου ΤΟgether
έδωσαν, από τη σκηνή του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου “Εμπρός” τη δική τους ερμηνεία για την ευρωπαϊκή κρίση…
Η παράσταση Hotel Europa αποτελούσε μέρος της αφιερωμένης στο Θέατρο του Καταπιεσμένου εβδομάδας που διοργανώθηκε με την ευκαιρία της παρουσίας της διεθνούς φήμης Βραζιλιάνας κοινωνιολόγου και ηθοποιού Μπάρμπαρα Σάντος στην Ελλάδα, έπειτα από πρόσκληση της Ακτιβιστικής Ομάδας Θεάτρου του Kαταπιεσμένου, με τη συνεργασία του Δήμου Χαλανδρίου, του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου και την υποστήριξη του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Η θεατρική ερμηνεία της κρίσης από το δίκτυο Τοgether, όπως παρουσιάστηκε στο “Εμπρός”, ήταν η δική μας, η λαϊκή ερμηνεία των όσων συμβαίνουν όχι μονάχα στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη ολόκληρη.
Δύο ερμηνευτικές γραμμές για την κρίση τέμνονταν –συγκρούονταν, καλύτερα, κάποτε με πραγματικά γκλομπ– στη σύντομη παράσταση του ενδεκαμελούς θιάσου. Η μία, ξεκινούσε από τις έννοιες της εργασίας, της εκμετάλλευσης, της κατανάλωσης, της πίστωσης και, τελικά, του χρέους (“μαλάκα, χρέος!”, όπως διευκρινίζει ο Έλληνας ηθοποιός που συμπληρώνει τον πολυεθνικό θίασο). Η άλλη, από εκείνες της ουτοπίας, της δημοκρατίας, του αντικαπιταλισμού. Σημείο τομής των δύο η (φυσική) σύγκρουση…
Η παράσταση τελειώνει με όλους τους συντελεστές επί σκηνής να τραγουδούν την “Ωδή στη χαρά”, από την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν, που αποτελεί και τον ύμνο της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας μία και μοναδική λέξη: λιτότητα…
Αναμφίβολα, η παρουσία της Μπάρμπαρα Σάντος και του θιάσου του Θεάτρου του Καταπιεσμένου στην Ελλάδα, ειδικά αυτές τις μέρες, δεν μπορεί να μην γίνει αντιληπτή παρά ως μια κίνηση αλληλεγγύης στη χώρα, και ως τέτοια την αντιλήφθηκαν και οι θεατές που χειροκρότησαν θερμά τους συντελεστές της.
Στρατής Αρτεμισιώτης
