Μάνα στον Ματωμένο γάμο του Λόρκα που σκηνοθέτησε ο Βασίλης Ανδρέου και παίζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου κάθε Δευτέρα και Τρίτη, η Φαίδρα Παπανικολάου γράφει στο artplay.gr για την παράσταση,
το έργο και κυρίως για την ομάδα των συντελεστών και των συμπρωταγωνιστών της.
«Τον Γενάρη του 2014 ο Βασίλης Ανδρέου μας προτείνει Ματωμένο Γάμο. Λογικά, θα ρωτούσαμε: γιατί αυτό το έργο; γιατί τώρα;
Χαρά, τιμή για την εμπιστοσύνη , μεγάλη πρόκληση, κανένα όχι. Ευτυχώς.
Έργο επίκαιρο, ανεβαίνει με διαφορετικές αναγνώσεις, ξεψαχνίζεται διαρκώς και πάντα απαντάει, στην κάθε ανακάλυψη, στη συνάντηση με τους ανθρώπους που το βλέπουν. Η δική μας προσέγγιση, είναι η αφήγηση της ιστορίας αυτής καθ’ αυτής, όπως αντιληφθήκαμε τα θέματά της και με τους τρόπους που προέκυπταν, για να παρουσιαστεί από οχτώ ηθοποιούς, έναν μουσικό και τέσσερα σανίδια. Δύσκολη δουλειά. Αλλά ο Βασίλης γνωρίζει καλά τη μέθοδό του, αλάνθαστη να δημιουργεί θεατρικό έργο, να εκμαιεύει ταλέντα, και με υπέροχη διαδικασία.
Διαλέξαμε τη μετάφραση του Πάνου Κυπαρίσση, πιστή στο λόγο του Λόρκα, ποιητική, θεατρική, γεμάτη ρυθμό, μέτρο, ρήματα. Οι πρώτες αναγνώσεις ήταν εφιάλτης. Σε μιας τέτοιας δύναμης κείμενο, η κενή εκφορά ακουγόταν επιεικώς ντροπιαστική. Χρειάστηκαν πολλοί αυτοσχεδιασμοί για να βρεθεί το νόημα, η ουσία του λόγου. Και πολλά περισσότερα για την απόλαυση. Στον δραματικό πυρήνα του έργου οδηγηθήκαμε ανακαλύπτοντας τον κωμικό χαρακτήρα των ηρώων. Το τεράστιο εγώ με τις γελοίες εκφράσεις.
Τα σκηνικά, με την εικαστική φροντίδα της Τίνας Τζόκα, τοποθετήθηκαν σε όλες τις πιθανές σχέσεις. Έγιναν όρια, εξέδρες, τραπέζι στο κάθε σπίτι που γιορτάζει , θρηνεί και επιμένει να συνεχίζει. Τα κοστούμια, από τον Νίκο Καρδώνη, δείχνουν την καταγωγή, τις επιδιώξεις, τον προορισμό των ηρώων. Τα φώτα, από τη Μελίνα Μάσχα, όχι μόνο φωτίζουν αλλά και κρύβουν. Υποστηρικτές στα χορευτικά βήματα, οι φίλοι, Μάρω Θεοδοσίου και Χρίστος Νικολάου.
Όλοι επί σκηνής αφηγούμαστε το έργο, που πραγματεύεται την πάλη ανάμεσα στο θέλω και το πρέπει. Το τίμημα που πληρώνουμε όταν, τελειώνοντας με την αυταπάτη ότι επιλέγουμε, κερδίζουμε την ελευθερία να αποφασίζουμε.
Ακόμα κάτι που έχει μεγάλη αξία. Δέκα άνθρωποι σε οχτώ τετραγωνικά, μπορούμε να λέμε λάμποντας: «κάνουμε καλό καμαρίνι ! ».
Φαίδρα Παπανικολάου
