Ο Θεόδωρος Κερκέζος, διεθνής Έλληνας σαξοφωνίστας και πολυβραβευμένος σολίστας, “ακριβοθώρητος” στην Ελλάδα, καθώς τον διεκδικούν διάσημες ορχήστρες, συναντά απόψε Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε μια συναυλία με συμφωνικά έργα
επηρεασμένα από την τζαζ και λάτιν μουσική στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τον επιφανή Ρουμάνο μαέστρο Tiberiu Soare στο πόντιουμ.
Με αφορμή την συναυλία, ο κ. Κερκέζος μιλά στην Αυγή και την Μάνια Ζούση για την πρώτη του συναυλία με την Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης αλλά και τον θαυμασμό που εξέφρασε στον Tony Banks των Genesis όταν ηχογραφούσαν σε διπλανά στούντιο λέγοντάς του “Είμαι Έλληνας και όταν ήμουν μικρός ήσουν το είδωλο μου” . Και ο Banks του απαντά “τώρα θα γίνεις εσύ το δικό μου”!
– Αίσθηση προκάλεσε η πρόσφατα βραβευμένη με Όσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου ταινία “Χωρίς Μέτρο” όπου η ακραία συμπεριφορά ενός δασκάλου μουσικής και μαέστρου απέναντι σε έναν νεαρό σολίστα καταδεικνύει την μοναχική πορεία και σκληρή διαδρομή ενός μουσικού που κάνει πρωταθλητισμό με όλες τις συνέπειες που έχει κάτι τέτοιο. Ποια υπήρξε η δική σας διαδρομή και ζωή σε σχέση με την καριέρα σας;
Πρόκειται περισσότερο για παιδαγωγό παρά για δάσκαλο. Η σχέση του αρχίζει εκεί που τελειώνει η δουλειά του δασκάλου. Η ενασχόληση με τον μαθητή του δεν τελειώνει στην προβλεπόμενη διδακτική ώρα. Γίνεται δεύτερος πατέρας και φίλος και σιγά-σιγά αναπτύσσεται μία στενή σχέση που διαρκεί και μετά την αποφοίτηση του μαθητή από το ωδείο. Ένας μεγάλος παιδαγωγός στην Ρωσία μου είχε πει “οι μαθητές μου αν δεν μου πουν καληνύχτα δεν πάνε για ύπνο”! Αυτός ο άνθρωπος έχει βγάλει τους μεγαλύτερους Ρώσους σολίστ πιάνου.
Η μελέτη του μουσικού μοιάζει με του πρωταθλητή, είναι μοναχική. Είχα την τύχη να συναντήσω τον μέντορά μου Μ. Φαραντάτο ο οποίος με μύησε στην κλασική μουσική, προερχόμενος από την τζαζ. Η έντονη προσωπικότητά του με επηρέασε βαθιά και του χρωστάω πολλά.
Δεν πιστεύω στο ταλέντο αλλά στην σκληρή και μεθοδική δουλειά. Δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια, δούλεψα πάρα πολύ για να αποκτήσω όλα αυτά που έχω και ακόμα δουλεύω. Προσπαθώ το μειονέκτημά μου να το κάνω πλεονέκτημα.
– Καταγράφεται μια ενθουσιώδης δημιουργική διάθεση και καλλιτεχνικό έργο τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οι δημιουργοί παίρνουν την τέχνη τους στα χέρια τους και τολμούν. Πώς πιστεύετε πως θα εξελιχθεί αυτό;
Οι Έλληνες καλλιτέχνες, ενωμένοι όσο ποτέ άλλοτε, κάνουν υπέρτατη προσπάθεια κάτω από απίστευτα δύσκολες συνθήκες , παράδειγμα οι Κρατικές μας ορχήστρες, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Συμφωνώ ότι η κρίση ενώνει πιο πολύ τους ανθρώπους, αλλά πρέπει να βοηθήσει και η πολιτεία, και ό, τι δεν έγινε τόσα χρόνια ας γίνει τώρα.
– Τι θα ξεχωρίζατε από την έως τώρα διαδρομή σας;
Κάθε φορά που εμφανίζομαι στην σκηνή νιώθω ότι είναι ξεχωριστή και μοναδική. Παρόλα αυτά αν ψάξω θα θυμηθώ με ιδιαίτερη συγκίνηση, όταν συνάντησα για πρώτη φορά στο σπίτι του στο Παρίσι τον Ξενάκη, την πρώτη συναυλία με τον Bashmet, την κατάμεστη Royal Festival Hall με την Φιλαρμονική του Λονδίνου, την πρώτη συναυλία με την Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης στην μεγάλη αίθουσα με τις τεράστιες άσπρες κολώνες και τους μείον 15 βαθμούς θερμοκρασία και εγώ να ερμηνεύω Debussy. Tι υπερηφάνεια ένιωσα στο θρυλικό Abbey Road Studio των Μπιτλς όταν ηχογραφούσα με την Συμφωνική του Λονδίνου και συνάντησα τον Tony Banks των Genesis που ηχογραφούσε επίσης και με είχε ακούσει. “Είμαι Έλληνας και όταν ήμουν μικρός ήσουν το είδωλο μου” του είπα και μου απάντησε “τώρα θα γίνεις εσύ το δικό μου”!
Κυρίως όλως θυμάμαι όταν μετά από μια φιλανθρωπική συναυλία μου ανήγγειλαν ότι μαζεύτηκαν αρκετά χρήματα για την αγορά ενός ασθενοφόρου!
– Ποιο είναι το όνειρό σας;
Αν θα μπορούσα με την δύναμη της τέχνης μου να πείσω κάποιους ηγέτες ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες, βοήθειες και αστυνόμους. Αν τους αφήσουν ήσυχους, θα τον βρουν τον δρόμο τους.
Πηγή : Αυγή
