Με αφορμή την εύφημο μνεία του Φεστιβάλ της Δράμας για την επιλογή του θέματος, στην ταινία «Παλίρροιες – Το Παραμύθι της Θάλασσας» η σκηνοθέτης Σταυριάννα Λίτσα απαντά στο artplay.gr για το πόσο επηρεάστηκε από την τραγική επικαιρότητα
των προσφύγων και ποια είναι η κινηματογραφική αφήγηση που αναζητά.
«Η ταινία Παλίρροιες – το παραμύθι της θάλασσας γυρίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι στη Λέσβο, όπου το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης ήταν υπαρκτό μεν, αλλά δεν είχε λάβει τις τεράστιες διαστάσεις που έχει σήμερα. Το θέμα της ταινίας φέτος είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν πέρυσι. Ο αριθμός των μεταναστών που κατέφταναν στη Λέσβο το καλοκαίρι του 2014, γύρω στους 100 ημερησίως, μου φαινόταν ήδη πολύ μεγάλος, αποδείχτηκε όμως πολύ μικρός σε σχέση με τους χιλιάδες που καταφτάνουν φέτος. Μιλώντας με ανθρώπους στο ανοιχτό κέντρο κράτησης μεταναστών, άκουσα πολλές ιστορίες και βίωσα μέσα από τις αφηγήσεις τους τη σκληρή πραγματικότητα που τους ώθησε στον ξεριζωμό. Μία από τις ιστορίες που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν αυτή που πραγματεύεται η ταινία: Τέσσερα αδερφάκια από το Αφγανιστάν, τα οποία έχασαν στο πλήθος τον πατέρα τους λίγο πριν διασχίσουν τα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα. Μαθαίνουν στην πορεία ότι ο πατέρας τους έχει φυλακιστεί με την κατηγορία του διακινητή και αποφασίζουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και να τον βοηθήσουν να επιστρέψει κοντά τους. Η ταινία αυτή, η οποία γυρίστηκε σε μερικές μόνο ώρες σε διάστημα μόλις 2 ημερών, χωρίς σπουδαία τεχνικά μέσα και χωρίς «σενάριο», είναι μια ιστορία την οποία ακούγοντάς τη, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να της δώσω μορφή και να τη γνωστοποιήσω στο κοινό. Γιατί οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε, ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι μόνο αριθμοί, είναι ο καθένας τους ξεχωριστά και μία μοναδική, ξεχωριστή ιστορία”.
Η υπόθεση
Η οικογένεια του μικρού Σαΐντ φτάνει στη Μυτιλήνη έχοντας αφήσει πίσω της έναν μεγάλο κίνδυνο. Πριν όμως διασχίσουν το Αιγαίο, ο πατέρας χάνεται στο πλήθος. Η μητέρα και τα παιδιά μαθαίνουν ότι ο πατέρας έχει φυλακιστεί στην Ελλάδα και γράφουν ένα βιβλίο να τον σώσουν.
Η Σταυριάννα Λίτσα σπούδασε κινηματογράφο στο πανεπιστήμιο Mimar Sinan στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι το πρώτο της ντοκιμαντέρ μικρού μήκους.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Σταυριάννα Λίτσα
Created by: Andrea Bokorova, Barbora Kosinova, Σταυριάννα Λίτσα
Παραγωγή: Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος, Shiny Side Up Productions
Μοντάζ: Παναγιώτης Γάκης
Πρωτότυπη Μουσική: Δημήτρης Ίσσαρης
Μ. Ζ
