Κινηματογράφος

Ο «Ηλεκτρικός Άγγελος» στο Cinemarian

Αφιέρωμα στον Θανάση Ρεντζή με προβολή ταινιών του, παρουσία του σκηνοθέτη, οργανώνει από σήμερα Δευτέρα 8 έως και την Τετάρτη 10 Ιουνίου, ο ανεξάρτητος χώρος προβολών cinemarian στο Κουκάκι. Σήμερα Δευτέρα θα προβληθούν οι ταινίες

«Μαύρο – Άσπρο» και «Βιο- γραφία», την Τρίτη οι ταινίες «Fiction» και «Corpus» και την Τετάρτη οι ταινίες «Ηλεκτρικός Άγγελος» και «Σιωπηλές Μηχανές».

Γεννημένος το 1947 στο Αίγιο, ο Θανάσης Ρεντζής ασχολείται από νεαρή ηλικία με τον κινηματογράφο και την έρευνα της κινηματογραφικής δημιουργίας. Το 1969 δημιουργεί με τον Δημήτρη Σπέντζο το Κέντρο Πειραματικού Κινηματογράφου, το οποίο λειτουργεί έως το 1972, ενώ παρουσιάζει την πρώτη ταινία του «Μαύρο ΄- Άσπρο» το 1973 με τον Νίκο Ζερβό.

Προσανατολισμένος στην έρευνα, την αισθητική και τη θεωρία του κινηματογράφου, ιδρύει το 1974 με τον Θανάση Καστανιώτη το περιοδικό ΦΙΛΜ (Περιοδική Έκδοση Ανάλυσης και Θεώρησης του Κινηματογράφου), με σκοπό τη θεωρητική σπουδή της 7ης Τέχνης και με έμφαση στις Πρωτοπορίες και τον Πειραματισμό, το οποίο και διηύθυνε έως 1986, δημοσιεύοντας πάνω από 6.000 σελίδες θεωρητικών κειμένων. Το 1975 κάνει τη δεύτερη ταινία, τη ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ, με την οποία παίρνει το Γ΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και διακρίνεται στα Διεθνή Φεστιβάλ της Μπολόνιας και του Ρότερνταμ, για τον ιδιάζοντα και απότολμο πει-ραματισμό του. Την ίδια χρονιά εκδίδεται και το σενάριο της ταινίας ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ (Εκδόσεις Εξάντας).

Αναλυτικό πρόγραμμα προβολών

ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ,

  1. ΜΑΥΡΟ+ΑΣΠΡΟ 1973- παρουσιάζει ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΙΔΗΣ
  2. ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ 1975

ΤΡΙΤΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ

  1. FICTION 1976
  2. CORPUS 1979

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ

  1. ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 1981
  2. ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ 1997

 

ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ, 97’, Χρώμα, Ultra Panavision, Ελλάδα 1975

Η ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ είναι ένα φιλμ μεταξύ της Animation και του Expanded Cinema. Πρόκειται για μια κατεξοχήν πειραματική ταινία, βασισμένη στα κολλάζ από γκραβούρες του Chumy Chumez. Ειδική επεξεργασία έχει γίνει στο χρώμα, και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε εισάγεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, με παράλληλη χρήση ενός κάδρου ευρείας οθόνης, με διαστάσεις: 2.76:1 (Ultra Panavision).

Η ταινία, αυτή καθ’ εαυτή, έχει τη μορφή μιας προβολής Λαμπασκοπίου (ενός είδους προβολέα επιζωγραφισμένων ενύαλων διαφανειών του 19ου αιώνα (Magic Lantern), μέσω της οποίας (προβολής) ανασυστήνεται μια εξομολόγηση (κοσμικο-αστική) του ιστορικού και μυθικού υποκειμένου της εποχής και του κόσμου στον οποίο αναφέρεται.

Ο Homo Universalis καθίσταται βαθμηδόν Homo Industrialis και στην ολοκλήρωση της πολιτισμικής του πρόβασης αναδιαρθρώνει τους κλασικούς μύθους (σε αστικούς) και τους εντάσσει στο νέο ιστορικό πλαίσιο, το οποίο με τη σειρά του, τούς αναπαράγει και τους διαφοροποιεί.

Οι μύθοι της ταινίας, έτσι όπως είναι συναρθρωμένοι (και επιχαρακτηρισμένοι), συγκροτούν ένα συνεχές πολύπτυχο σε μορφή ξεδιπλούμενου υπερκειμένου, μέσα απ’ το οποίο αναδύεται το «πολιτιστικό υποσυνείδητο» του χαμένου πια αστικού κόσμου. Δεν είναι πλέον παρά φθορισμοί απολιθωμάτων και με τη φευγαλέα λάμψη τους αφήνουν μια αίσθηση του κόσμου απ’ τον οποίο προήλθαν, έναν κόσμο που είχε το βλέμμα του —μέσα απ’ το παρελθόν— στραμμένο στο μέλλον, και που βίωνε την κάθε στιγμή (μέσα απ’ την επανάληψη) σαν ανεπανάληπτη και αίτιο για την επομένη.

Η ιδέα ενός μέλλοντος διαφορετικού (με πολλές έννοιες) απ’ το παρόν, ήταν η πλέον δεσπόζουσα, γι’ αυτό δόθηκε μεγάλη σημασία στα μέσα μετασχηματισμού (δηλαδή στην τεχνική) που τελικά αντικατέστησε, ή ταυτίστηκε με την ίδια την έννοια της μοίρας.

Κάτω από τα επίκτητα πολιτιστικά χαρακτηριστικά υπάρχει πάντα ένα υποσύνειδο στρώμα, από κατακάθια περασμένης κουλτούρας, μυθολογίες και δοξασίες τις οποίες διατηρεί αναλλοίωτες.

Πρόκειται για ένα πρωτογενώς μοντερνιστικό και εν ταυτώ μεταμοντερνιστικό εγχείρημα, καθώς η οπτική του παρόντος γίνεται το όχημα για την επιβίωση της μνήμης του παρελθόντος. Η ταινία ονομάζεται ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ (κατά διαστολή και σύζευξη), διότι αφορά τόσο στον ΒΙΟ (τρόπο ζωής) όσο και στη ΓΡΑΦΗ (τρόπο αναπαράστασης) του κόσμου στον οποίο αναφέρεται.

Σενάριο -Σκηνοθεσία: Θανάσης Ρεντζής

(Βασισμένο στο ομώνυμο εικονο-μυθογράφημα του Chumy Chumez)

Δ/ντής Φωτογραφίας: Χρήστος Μάγκος

Μοντάζ: Θανάσης Ρεντζής

Ηχολήπτης: Δημήτρης Λαζαρίδης

Μουσική Σύνθεση: Σταμάτης Σπανουδάκης

Εικονοληψία και Ειδικά Εφφέ: Άγγελος Χατζηανδρέου

Οπερατέρ: Άγγελος Χατζηανδρέου

Αφηγητής: Γιώργος Κυρίτσης

Παραγωγή: FILMOGRAM – Θανάσης Ρεντζής ϗ Χρήστος Μάγκος

Γλώσσα: Ελληνική

Είδος: Μεγάλου μήκους, Πειραματική

 

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, 90’ – Χρώμα Μ/Α, κάδρο 1.66:1, Ελλάδα 1981

Κατ’ εξοχήν πειραματική ταινία, η οποία γίνεται χρήση μεγάλης ποικιλίας οπτικοακουστικών τεχνικών και μεθόδων, με στόχο την ανάπτυξη της πολυμορφίας του ερωτισμού, έτσι όπως μορφοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της ευρωμεσογειακής ζώνης, τον 20ό αιώνα.

Πρόκειται για ένα πολυεστιακό αμάλγαμα που με συνδυαστικές μεθόδους (κυρίως animation και live action) πραγματώνει, μέσω μιας πολύτροπης σύνθεσης, το ιδεώδες μιας ars combinatoria.Η δομή της ταινίας είναι εξόχως χαλαρή, καθώς δεν υπάρχει ούτε κέντρο βάρους, ούτε άξονας σύγκλισης, και τούτο συντελεί τα μέγιστα στην αίσθηση ενός ανοιχτού και δυνητικά επεκτεινομένου έργου με κυρίαρχο το ρυθμικό στοιχείο. (Θανάσης Ρεντζής “Οι Πρωτοπορίες στον Κινηματογράφο”, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ)

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Θανάσης Ρεντζής

Διευθυντής Φωτογραφίας: Πολυδεύκης Κυρλίδης

Μοντάζ: Θανάσης Ρεντζής

Μουσική: Δημήτρης Λέκκας και Δημήτρης Παπαδημητρίου

(Δίσκος Μουσικής: CBS [Vinyl LP], αρ. 70217).

Ηθοποιοί: Φαίδων Γεωργίτσης, Μαρίλη Τσοπανέλλη, Φίλιππος Σοφιανός, Σοφία Ρούμπου, Γιώργος Κοτανίδης, Μαριτίνα Πάσσαρη, Γιάννης Καλατζόπουλος, Γεωργία Ζώη, Γκέλυ Τριάντη, Ρενέ Στριμινέα, Αμαλία Βουτσινά, Χρύσα Στυλιαρά, Εύη Βασιλειάδη, Μπάμπης Τσικληρόπουλος, Joe “Flash” Riley

Παραγωγή: Θανάσης Ρεντζής ϗ Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου

Είδος: Μεγάλου μήκους, Πειραματική

Info

Cinemarian

Δευτέρα 8 – Τετάρτη 10 Ιουνίου, 20:30

Συμβολική είδοσος 2, 50 ευρώ