Μια έκθεση που μοιάζει με παιχνίδι, ή ακόμη και με σπαζοκεφαλιά, όπου θαυμάζει κανείς απίθανους συνδυασμούς δεινών ευρεσιτεχνιών και εφευρετικών κατασκευών, μια έκθεση – χειρονομία και υπόκλιση σε παλαιούς ομότεχνους και φίνους μαστόρους, με προσήλωση στην τεχνική, στη γεωμετρία, τη μέθοδο, τη σπουδή και την τάξη, ξαφνιάζει και συγκινεί καθώς την υπογράφουν δυο νέοι άνθρωποι, καλλιτέχνες με την διάφανη και βαθιά σημασία του όρου, που ο καθένας ξεχωριστά και οι δυο μαζί συνθέτουν κάτι εξαιρετικά ιδιοσυγκρασιακό και μοντέρνο.
Το όνομά τους Απόλλωνας Γλύκας και Ηλίας Σιψάς και παρουσιάζουν στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά την έκθεση «Συζυγία. Στέρεο φως & άχρονη κίνηση», έναν συνδυασμό φωτογραφίας και γλυπτικής με πρωτότυπα αποτελέσματα.
Δυο δημιουργοί που συναντήθηκαν πολλά χρόνια πριν, στο φροντιστήριο για τις εισαγωγικές εξετάσεις, και στη συνέχεια βρέθηκαν μαζί στην ΑΣΚΤ. Τον Απόλλωνα και τον Ηλία ενώνει μια δυνατή σχέση φιλίας που εξελίσσεται σε αρμονική και δημιουργική συνεργασία.
«Προερχόμαστε από μια μεταξύ μας ζύμωση», αποκαλύπτουν στο artplay.gr και εξηγούν: « Έχει προηγηθεί μια έκθεση το 2021 στο Τάμπερε της Φινλανδίας. Ήταν και η αφορμή που ξεκινήσαμε αυτό το συγκεκριμένο σώμα δουλειάς έτσι ώστε να έρθει κοντά και να έχει μια αλληλεπίδραση.
Είναι πολλοί αυτοί που με την πρώτη ματιά σκέφτονται πως πρόκειται για την έκθεση ενός ανθρώπου, ωστόσο μετά από μια πιο προσεκτική παρατήρηση αρχίζουν και διακρίνουν κάποιους διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης, μέσων, υλικών κ.α
Ακόμα και αυτοί που μας ξέρουν αντιλαμβάνονται ότι το πράγμα έχει ζυμωθεί τόσο καλά που έχει γίνει ένα σώμα.
Άλλωστε αυτό δηλώνει και ο τίτλος της έκθεσης, «Συζυγία. Στέρεο φως & άχρονη κίνηση», εξηγώντας πως υπάρχει αυτή η σύμπραξη και όλα τα στοιχεία συνομιλούν μεταξύ τους, κάπου χάνονται τα όρια για να καταλάβει κάποιος ποιο έργο είναι του ενός ή του άλλου.
Έχουμε δουλέψει μαζί σε μια διαδικασία οργάνωσης έργων μέσα σε έναν δεδομένο χώρο, αρκετές φορές, έχουμε κάνει κάποια κοινά projects και πάρα πολλές συζητήσεις. Ο καθένας δουλεύει αυτόνομα τα έργα του, αλλά από κάποια στιγμή και μετά μπαίνουμε σε μια διαδικασία να αρχίζουμε να βλέπουμε σχέσεις. Αυτές οι σχέσεις είναι που αναπτύσσονται και σε κάθε χώρο κάθε φορά βρίσκουν τον τρόπο να γειτνιάσουν», σχολιάζουν.
Για «μια πρωτότυπη αντίληψη θέασης, μετάπλασης και ερμηνείας της πραγματικότητας», κάνει λόγο στο επιμελητικό του σημείωμα για την έκθεση ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης, αναλύοντας πως «ο Ηλίας Σιψάς διερευνά τις αναλογίες μεταξύ φωτογραφικού και φυσικού-πραγματικού χώρου, τα μεγάλων διαστάσεων φωτογραφικά του κολάζ επικοινωνούν νοηματικά με τα γλυπτά-κατασκευές του στα οποία συναρμόζει με ευρηματικό τρόπο objets trouvés και διάφορα υλικά (μέταλλα, πηλό, γύψο, πέτρες, γυαλί, ξύλο, πλαστικό).
Τα έργα του Απόλλωνα Γλύκα προκύπτουν μέσα από μια διαδικασία συνδέσεων, δουλεύοντας σε διάφορα υλικά και τεχνικές. Στις προτάσεις του, οι φωτογραφίες (συχνά προερχόμενες από το προσωπικό του αρχείο) συνδυάζονται με μεταλλικά στοιχεία που παραπέμπουν στον τεχνολογικό πολιτισμό —κεραίες, βραχίονες, κομμάτια και στελέχη από επικοινωνιακά συστήματα, βάσεις—, στοιχεία τα οποία χρησιμοποιεί αυτούσια, χωρίς να παρεμβαίνει στην υφή του υλικού και στο χρώμα τους, ενώ παράλληλα, η κίνηση και το φως αποτελούν βασικές παραμέτρους της δουλειάς του».
Μάνια Ζούση
