Η διάλεξη ’The Operational Model’, στο πλαίσιο της Μπιενάλε για την Περφόρμανς No Future στο Green Park την Τρίτη 28 Ιουνίου, είναι μία είσοδος στη λογική ενός συστήματος, όπου ο θεατής γίνεται παρατηρητής, σημείο παρατήρησης και πάλι διευθυντής του βλέμματος με ένα fade out στο σύστημα μέσω άμεσης ανατροφοδότησης. Αυτό που διακυβεύεται είναι η πράξη του ’κοιτάζοντας’, σημειώνει μεταξύ άλλων στο artplay.gr η εικαστικός Μαρία Λάλου:
«Aναζητώ έναν διάλογο σχετικά με το βλέμμα μεταξύ της θέασης και του θεατού, εστιάζοντας στο ρόλο του καλλιτέχνη ως ένας χειριστής των μηχανισμών της «θέασης». Αυτό θέτει σε αμφισβήτηση την έννοια της συμμετοχής, ή τουλάχιστον δεν κάνει τη θέση των θεατών αθώα.
Η λέξη ’θέα’ στα ελληνικά είναι η ρίζα της λέξης θεωρία. Ο Φουκώ λέει ότι ’κάθε στοχαστής θα πρέπει να έχει τουλάχιστον μια φόρα την εμπειρία της θεωρίας [να βιώσει μια θεωρία], καθώς είναι πιθανό αυτό που ονομάζουμε σκέψη να είναι καθαρά και απλά αυτό το ’experimentum.’
Η διάλεξη ’The Operational Model’ είναι μία είσοδος στη λογική ενός συστήματος, όπου ο θεατής γίνεται παρατηρητής, σημείο παρατήρησης και πάλι διευθυντής του βλέμματος με ένα fade out στο σύστημα μέσω άμεσης ανατροφοδότησης. Αυτό που διακυβεύεται είναι η πράξη του ’κοιτάζοντας’.
Χρησιμοποιώντας ως βάση το έργο OPERATED, στο οποίο τίθεται το θέμα της αυτooργάνωσης, και ξεκινά με ένα κάλεσμα προς μία λίστα ειδικών από συγκεκριμένο χώρο δραστηριοποίησης. Η μόνη σχέση που συνδέει αυτούς πριν την άφιξή τους στον χώρο είναι η σχέση τους με το ζητούμενο της ’θέασης’, προερχόμενοι όλοι από τον χώρο παραγωγής της εικόνας συγκεκριμένα στο OPERATED #3, γνωστοί οι περισσότεροι στο χώρο της Τέχνης. Το ζητούμενο κατά την διάρκεια του OPERATED είναι το πως θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα αυτού που ονομάζεται πραγματικότητα, συνδιαλεγόμενοι για την πραγματικότητα. H Geirthrudur Finnbogatottir Hjorvar αναφέρει σχετικά με την εμπειρία της στο ‘OPERATED#3’, πως πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο είναι εντελώς αυτόνομο […]Η ενίσχυση της κοινωνικής κατάστασης επικυρώνεται από μια λίστα των εμπειρογνωμόνων οι οποίοι δεν αντικατοπτρίζουν κάποιο θεσμό, αλλά δημιουργούν από κοινού ένα θεσμό κατά την πράξη της θέασης.
Η παρουσίαση στα πλαίσια του ’ΝΟ FUTURE’ που θα πάρει μέρος με μια εγκατάσταση και παράλληλη διάλεξη θέλει να δημιουργήσει έναν διάλογο με την προσπάθεια των Τζιμούλη, Αργυροπούλου και Νούλα, της μη θεσμικής και αυτόνομης αναφοράς τους στην εξέλιξη, στην συνέχεια, στο απαλλοτρίωτο του χρόνου ή αλλιώς στο στιγμιότυπο στο οποίο ζούμε. Η ίδια συνθήκη βρίσκεται στο ίδιο το εννοιολογικό και θεματικό ερώτημα της δημιουργίας και της σχέσης του δημιουργού και αυτουργού, τον θεατή ως αυτουργό και τον δημιουργό, ως χειριστή των μηχανισμών της θέασης».
Μαρία Λάλου-Εικαστικός
image from The Operational Model installation-exhibition in MoMart –Amsterdam 2015
