Χορός

Ανδρονίκη Μαραθάκη: “Το Έρωτας και Επανάσταση είναι μια ονειροφαντασία”

“Η ιδέα για τη χορογραφία “Έρωτας και Επανάσταση” ήρθε όταν είδα ένα στένσιλ σε τοίχο των Εξαρχείων που έγραφε πως το σεξ και η απεργία θέλουν διάρκεια. Το θεώρησα πολύ έξυπνο. Σωματοποιώντας αυτή την έννοια, εμφανίζεις κάτι” εξηγεί η χορογράφος Ανδρονίκη Μαραθάκη, που με μια ομάδα επιλεγμένων ερμηνευτών και συντελεστών παρουσιάζει για πρώτη φορά τη μελέτη αυτή, την Κυριακή 6, τη Δευτέρα 7 και την Τρίτη 8 Νοεμβρίου στο Art Factory – Τεχνοστάσιο της οδού Πειραιώς 178 και Λαμίας 6, στα Πετράλωνα.

“Σίγουρα με επηρέασαν προσωπικές καταστάσεις, αλλά και αυτό που διάβασα στον Στέφανο Ροζάνη που λέει πως ‘ο έρωτας υπάρχει καθ’ εαυτόν’. Ο έρωτας έχει να κάνει με τη διάρκεια, μια στιγμή μπορεί να είναι αιώνια. Όσο για την έννοια της επανάστασης, την είχα συσχετίσει με τη μορφή τού να μπορείς να δημιουργήσεις μια νέα πραγματικότητα, έτσι ώστε να ορίσεις διαφορετικά τον περίγυρό σου και τον τρόπο που δρας”.

Η Ανδρονίκη Μαραθάκη χορεύει από πέντε χρόνων. “Στα σαλόνια μου”, όπως λέει τρυφερά, εξηγώντας πώς δεν πήγε ποτέ σε σχολή μπαλέτου. Σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης και ήδη μεγάλη πια αποφοίτησε από τη Σχολή Χορού Γρηγοριάδου, με εμπνευσμένες δασκάλες τη Μαρία Τσουβαλά και τη Μάρω Γρηγορίου. Έφυγε για έναν χρόνο στο Λονδίνο με υποτροφία του ΙΚΥ και επιστρέφοντας συνεργάστηκε με ομάδες, ενώ τα τελευταία χρόνια διδάσκει χορό σε ερασιτέχνες.

Στην ερώτηση πως θα περιέγραφε τη χορογραφία της, απαντά: “Περισσότερο μου θυμίζει μια ονειροφαντασία, που λέει κι ο Σολωμός. Είναι αυτό που εύχομαι για τον εαυτό μου και τους άλλους ανθρώπους. Η μεγάλη μου ανάγκη ήταν να δημιουργήσω μια προσμονή. Και προσπάθησα να την τοποθετήσω μέσα σε έναν λυρισμό. Υπάρχει τρομερός φόβος για τον λυρισμό. Εμένα μου λείπει πολύ”.

Τον τελευταίο καιρό διαβάζει πολύ Φυσική, συνεχίζει να την ενδιαφέρει η Φιλοσοφία, αγαπά την ποίηση και “παθαίνει εμμονές”, όπως λέει. “Αυτή την περίοδο αγαπώ πολύ τον Καρούζο, με έχει γοητεύσει ο Κορτάσαρ, σαν συγγραφέα αγαπώ πολύ τον Πεντζίκη κι ας μην τον καταλαβαίνω εντελώς”.

Ενσυνείδητη πολίτης και άνθρωπος που νοιάζεται για την τέχνη του χορού και όσους την υπηρετούν, η Ανδρονίκη Μαραθάκη αγωνιά και φροντίζει για τον επαγγελματικό της κλάδο αλλά και όσους έχουν ανάγκη. «Είναι επιθυμία μου να έχω έναν δημόσιο εαυτό. Το θεωρώ πολύ σημαντικό να μπορείς να συνεισφέρεις”.

Όσο για το πού θα στρέψει την έρευνά της στο μέλλον, απαντά: “Με τον χορό κατανοείς πώς συμπεριφέρεσαι. Η έρευνά μου είναι να εντοπίσω τον πυρήνα των πραγμάτων. Χορογραφώ την κίνηση, δεν χορογραφώ το σώμα, καθώς η κίνηση είναι αιώνια, ενώ η φόρμα είναι πεπερασμένη, δεν την εμπιστεύομαι” καταλήγει.

Μάνια Ζούση

Πηγή: Αυγή