Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

Αννίτα Καπουσίζη: «Βλέπω τις δυνατότητες των σωματικών περιορισμών»

«Δεν μπορώ να μιλήσω για ιδιαιτερότητες, γιατί για μένα η ομάδα των ανθρώπων που δουλεύουμε μαζί 6 χρόνια τώρα, δεν έχει περισσότερες ή λιγότερες  ιδιαιτερότητες απ’ αυτές που έχω εγώ. Είμαστε όλοι διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετική σωματική δομή και διάπλαση και ψάχνουμε τον τρόπο να συνεργαζόμαστε και να συνυπάρχουμε, κάνοντας όσο καλύτερα μπορούμε αυτό που αγαπάμε. Το θέατρο». Αυτά γράφει στο artplay.gr μεταξύ άλλων σημαντικών και αξιοπρόσεκτων, η Αννίτα Καπουσίζη, με αφορμή την σκηνοθεσία της παράστασης «Εύθραυστον, για το μύθο των Ατρειδών», που παρουσιάζεται  από το  MDAHELLAS (Σωματείο για τη φροντίδα ανθρώπων με νευρομυϊκές παθήσεις) την Πέμπτη 9 Ιουνίου στο Θέατρο Τέχνης της Οδού Φρυνίχου.

Γράφει η Αννίτα:

«Το να κάνω θέατρο με ανθρώπους με νευρομυϊκές παθήσεις, ήρθε σχεδόν τυχαία. Και λέω σχεδόν, γιατί  πιστεύω ότι με την τύχη συναντιέσαι, δεν έρχεται και σε βρίσκει».

Πριν από 6 χρόνια, όταν το MDA Ελλάς, Σωματείο για τη φροντίδα ανθρώπων με νευρομυϊκές παθήσεις, απέκτησε τον μόνιμο χώρο του, το ‘Σπίτι’ όπως το αποκαλούμε, με κάλεσαν να αναλάβω το θεατρικό εργαστήρι. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν αυτού του είδους οι παθήσεις. Προσπαθούσα λοιπόν να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο μπορούσα να έρθω σ΄ επαφή τόσο μέσα από την τέχνη μου όσο και σαν άνθρωπος με μια εντελώς άλλη πραγματικότητα, απ αυτή που είχα συνηθίσει. Όμως  όπως σε κάθε δουλειά ανιχνεύεις το υλικό με το οποίο μπορείς να δουλέψεις και σ αυτό επικεντρώνεσαι, έτσι και εγώ μετά από λίγο, άρχισα να βλέπω τις δυνατότητες αυτών των σωματικών περιορισμών και όχι τους περιορισμούς. Και αυτό είναι για μένα το πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό κομμάτι της δουλειάς μου. Το να μπορώ να ψάχνω έναν άλλον τρόπο να γίνονται τα πράγματα. Γιατί αν βγεις από την ασφάλεια, τη συνήθεια και τη δεδομένη -πάνω κάτω- πραγματικότητα, μιας  συγκεκριμένης κίνησης π.χ, ανακαλύπτεις έναν ολόκληρο κόσμο μέσων με τα οποία μπορείς να εκφραστείς αντ’ αυτής.

Δεν μπορώ να μιλήσω για ιδιαιτερότητες, γιατί για μένα η ομάδα των ανθρώπων που δουλεύουμε μαζί 6 χρόνια τώρα, δεν έχει περισσότερες ή λιγότερες  ιδιαιτερότητες απ’ αυτές που έχω εγώ. Είμαστε όλοι διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετική σωματική δομή και διάπλαση και ψάχνουμε τον τρόπο να συνεργαζόμαστε και να συνυπάρχουμε, κάνοντας όσο καλύτερα μπορούμε αυτό που αγαπάμε. Το θέατρο.

Αυτή η συνεργασία , νομίζω, ότι έχει αλλάξει περισσότερο εμένα, παρά τα μέλη της ομάδας. Εγώ ανακάλυψα πως αλλιώς μπορείς να ‘τρέξεις’ , ν ‘αγκαλιάσεις’, να ‘χορέψεις’. Τα παιδιά το ήξεραν ήδη.  Αυτό που μαζί προσπαθήσαμε από την αρχή και αποτελεί τον βασικό μου στόχο, είναι η καλλιτεχνική αρτιότητα της δουλειάς μας. Κάνουμε θέατρο, όχι για να δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι η θεατρική πραγματικότητα, πρέπει ν αφορά την πραγματικότητα και όχι τον κόσμο, μέσα στον οποίο ο καθένας ζει.

Πολλά έχουμε δει και έχουμε ακούσει αυτά τα 6 χρόνια, που ανεβάζουμε παραστάσεις. Στην αρχή, πολλοί θεωρούσαν ότι οι άνθρωποι στα αμαξίδια είναι ηθοποιοί που ‘κάνουν’ ότι κάθονται σε αμαξίδιο. Είναι δύσκολο πολλές φορές ν αποδεχθείς τη διαφορετικότητα σε μέρη που δεν έχεις συνηθίσει να τη συναντάς. Γι αυτό είμαστε εμείς εδώ  λοιπόν και θα συνεχίσουμε όσο νιώθουμε ότι έχουμε να μοιραστούμε πράγματα. Και πιστέψτε με, έχουμε ακόμα πολλά.

Όποιος θέλει να δει και να μάθει περισσότερα για τη δουλειά μας, μπορεί να μπει στο site της ομάδας:https://artimeleia.wordpress.com/

Αννίτα Καπουσίζη

 

Η  παράσταση «Εύθραυστον, για το μύθο των Ατρειδών», είναι μια κειμενική σύνθεση που προσπαθεί να δώσει λόγο στην ‘ανθρώπινη’ φωνή των ‘ηρώων’ του μύθου. Τι μένει από έναν ήρωα, αν βγάλεις τους Θεούς που ορίζουν τη Μοίρα και τη Δίκη;  Χρησιμοποιούνται κείμενα της αρχαίας τραγωδίας (Ηλέκτρα, Ιφιγενεια εν Αυλίδι), ποιήματα από την ‘Τέταρτη Διάσταση’  του Γ. Ρίτσου (Ορέστης, Το Νεκρό Σπίτι) και πρωτότυπα κείμενα των μελών της ομάδας (‘Σώμα’ και ‘Αίμα’).

 

13335384_10208388707106798_615601300_n

 

Σκηνοθεσία: Αννίτα Καπουσίζη

Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος

Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Μαρία Μωραίτη

Παίζουν: Νίκος Δαλιέτος, Φανή Ζαφειροπούλου, Κόνυ Ζήκου, Ξανθίππη Λεοβάρη,

Εύα Λαμπάρα, Μαριλιάνα Λυγερή, Γιώργος Σταυριανός

Συμμετέχουν οι σπουδαστες της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης:Γιάννης Βερβενιώτης, Αλεξάνδρα Καραναστάση, Θεοφάνης Μιλλεούνης, Ανθή Σαββάκη