Θέατρο

Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη: “Ο Ζητιάνος” με την ματιά και την φωνή των γυναικών”

«Η κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, μου δημιουργεί την ανάγκη  μιας έντονης αναζήτησης και μελέτης του παρελθόντος, σχεδόν αναπόδραστης, που με ώθησε και στον «Ζητιάνο», λέει στο artplay.gr η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, με αφορμή την σκηνοθεσία της πάνω στο έργο του Καρκαβίτσα, ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που διασκευάζεται πρώτη φορά για το θέατρο και παρουσιάζεται 3,4,6 και7 Μαϊου στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου σε συμπαραγωγή του ΔηΠεΘε Ρούμελης με την ομάδα Anima.

«Αγαπώ πολύ τον Καρκαβίτσα, έχω μελετήσει το έργο του και τον «Ζητιάνο», τον είχα διαβάσει παλιά, προσθέτει η σκηνοθέτις. «Ωστόσο μετά την παράσταση ‘Έξοδο’, η οποία αναφέρονταν σε συγκεκριμένη περίοδο της ελληνικής ιστορίας (το πρώτο μέρος της αφορούσε στο 1821), ένιωσα την ανάγκη να δω ξανά αυτή την περίοδο και πιο συγκεκριμένα την περίοδο δημιουργίας του ελληνικού έθνους και τότε θυμήθηκα ξανά τον «Ζητιάνο». Η κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, μου δημιουργεί την ανάγκη  μιας έντονης αναζήτησης και μελέτης του παρελθόντος, σχεδόν αναπόδραστης, που με ώθησε και στο «Ζητιάνο». Επίσης βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός ότι κανένα έργο του Καρκαβίτσα δεν είχε ανέβει ποτέ στο παρελθόν, ούτε και ο Ζητιάνος, πράγμα που θεώρησα προκλητικό για να δραματοποιηθεί από την ομάδα. Επιπλέον η ίδια η ιστορία του Ζητιάνου είναι τόσο συγκλονιστική, δίνοντας έμφαση στην επικράτηση του κακού και την έλλειψη κάθαρσης, που μαγεύεσαι να παρακολουθείς βήμα-βήμα αυτή την πορεία».

Για την μεταφορά της λογοτεχνίας στο θέατρο ως μια ισχυρή τάση των τελευταίων ετών, η Ρουμπίνη έχει την δική της απάντηση:

«Σπούδασα στο Λονδίνο και η τάση αυτή υπήρχε εκεί αρκετό καιρό πριν έρθει στην Ελλάδα. Είναι κάτι που το διδασκόμασταν και στα παν/μια και εντρυφούσαμε στη διασκευή κειμένων, που δεν ήταν θεατρικά. Είναι μια μορφή σκηνικής απόδοσης που αγαπώ πολύ και με ιντριγκάρει να δουλεύω με αυτό τον τρόπο, από τη μια γιατί σου δίνει μεγάλα περιθώρια σκηνικής ελευθερίας αλλά και ταυτόχρονα σου υποβάλλει περιορισμούς ύφους. Έχει ενδιαφέρον να βρεις την ισορροπία μεταξύ των δύο. Βρίσκω ότι η τάση αυτή μπορεί να διευρύνει  τους πνευματικούς ορίζοντες των θεατών, γιατί έρχονται σε επαφή με κείμενα που είτε δεν έχουν διαβάσει, είτε αν έχουν διαβάσει, τα βλέπουν να μετουσιώνονται στη σκηνή  διαφορετικά απ’ ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να φανταστούν. Βέβαια αξίζει να σημειώσω ότι η διασκευή και η δραματοποίηση ενός λογοτεχνικού κειμένου δεν είναι εύκολη υπόθεση και μπορεί πολύ εύκολα να αποτύχει. Σε αυτή την περίπτωση και χωρίς τη σιγουριά της οργανωμένης δομής ενός θεατρικού κειμένου τα πράγματα μπορεί να γίνουν άκρως επικίνδυνα».

Όσον αφορά  την ομάδα «Anima» η Ρ. Μοσχοχωρίτη σημειώνει: «Η Ομάδα Anima δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στο χώρο του θεάτρου έχοντας μια  ομάδα μόνιμων ηθοποιών και συντελεστών και πειραματίζεται γύρω από  σύγχρονες θεατρικές φόρμες αφήγησης. Το ενδιαφέρον της στρέφεται γύρω από την ιδέα του πως μπορεί να παρουσιαστεί ένα κλασσικό κείμενο ώστε να αφορά το σήμερα. Ο πειραματισμός έγκειται τόσο στο κομμάτι της φόρμας, δηλαδή της όψης της παράστασης όσο και στην υποκριτική μέθοδο. Η κεντρική ιδέα πάνω στην οποία δουλεύει η ομάδα είναι μια μεταμπρεχτική προσέγγιση των κειμένων. Επίσης μέσα από την ουσιαστική χρήση της μουσικής ως παρτενέρ των ηθοποιών, την κίνηση και την σωματοποιημένη έκφραση των ρόλων, προσεγγίζεται η υποκριτική.

Οι τελευταίες παραστάσεις είχαν έναν κοινό άξονα: την αφήγηση της εκάστοτε ιστορίας μέσα από τη φωνή και την οπτική των γυναικών-ρόλων, ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο μια τριλογία (‘Ιούλιος Καίσαρας:scripta femina’, ‘ Έξοδος’ και τώρα ‘ο Ζητιάνος’). Αυτή ήταν μια συνειδητή απόφαση, θέλοντας ως ομάδα να προβάλλουμε την γυναικεία πλευρά, τα γυναικεία συναισθήματα και ταυτόχρονα να διαβάσουμε τις συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, άγνωστο στο πολύ κοινό».

Συντελεστές

Διασκευή: Κική Κουβαρά

Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτου

Σκηνογραφία-Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Πρωτότυπη μουσική: Κώστας Νικολόπουλος

Χορογραφίες-επιμέλεια κίνησης: Άννα Απέργη

Επιμέλεια φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Κατασκευή σκηνικού-μάσκες: Περικλής Πραβήτας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Δενδρινού

Κλαρίνο-Ντουντουκ: Γιώργος Δούσος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Μπιλάλη, Μαρία Καρακίτσου, Λευτέρης Παπακώστας, Γιώτα Τσιότσκα.