Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

“Μέσω του πατέρα μου θέλω να διηγηθώ την ιστορία του Κραπ”

Την μνήμη ως αναπαράσταση επιχειρεί να αφηγηθεί σκηνικά μέσα από την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» ο ηθοποιός Αντώνης Αντωνόπουλος, το έργο του Μπέκετ όπου πρωταγωνιστεί και το οποίο σκηνοθετεί από τις

18 Μαρτίου στο Bios της οδού Πειραιώς. Ο ηθοποιός συνομιλεί με την ηλικιωμένη προβολή του εαυτού του όπως ο Κραπ – μέσω των μαγνητοταινιών – με τον νεότερο εαυτό του και γράφει για αυτήν την εμπειρία στο artplay.gr

 

«Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ είναι ένα έργο του Σάμουελ Μπέκετ. Γράφτηκε το 1958. Ένα απόγευμα στο μέλλον ο εξηνταεννιάχρονος Κραπ ετοιμάζεται να ηχογραφήσει μια μαγνητοταινία με τα γεγονότα της περασμένης χρονιάς αφού πρώτα ακούσει μια μαγνητοταινία από το παρελθόν. Ο Κραπ απομακρύνθηκε από τον έρωτα και την κοσμική ζωή για χάρη του συγγραφικού του αριστουργήματος. Στα εξήντα εννιά, απομονωμένος και αποτυχημένος, απορρίπτει τον νεότερο εαυτό του αλλά επιμένει να ακούει το απόσπασμα εκείνο που αναφέρεται σε μια ερωτική ιστορία στη λίμνη. Τη στιγμή του αποχαιρετισμού στον έρωτα.

Ο Κραπ δεν αναγνωρίζει το παρελθόν του. Στέκεται απέναντί του αποξενωμένος απ’ αυτό. Χλευάζει τον Κραπ της νεότητας. “Μόλις άκουσα τον προ τριακονταετίας πανίβλακα εαυτό μου, κι ακόμα να πιστέψω το εύρος της βλακείας του. Δόξα τω Θεώ που επιτέλους τελείωσαν όλα αυτά.” Με συγκινεί το ότι ο Μπέκετ ενώ μας παρουσιάζει τον Κραπ ως αποτυχημένο και αποκομμένο από τη ζωή δεν τον κατηγορεί. Το αντίθετο. Τον αντιμετωπίζει με τρυφερότητα. Ο Κραπ ίσως συνειδητοποιεί ότι οποιαδήποτε απόφαση και να είχε πάρει τελικά η ζωή του δεν θα άλλαζε δραματικά. Η ειρωνεία ότι η ζωή θα συνεχιστεί και πέρα από τις μεγάλες αποφάσεις και τις επιφοιτήσεις.

Με ενδιαφέρει το πώς στεκόμαστε απέναντι στη μνήμη. Το πόσο μας καθορίζει το παρελθόν και αν εντέλει μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό. Στην παράσταση υπάρχει ένα βιντεοσκοπημένο υλικό δράσεων. Σε αυτό πρωταγωνιστεί ο πατέρας μου. Ο οποίος αντιπροσωπεύει το παρελθόν μου αλλά και ένα εν δυνάμει μέλλον μου. Μέσω αυτού θέλω να διηγηθώ την ιστορία του Κραπ».

Αντώνης Αντωνόπουλος

 

Μετάφραση: Αντώνης Αντωνόπουλος / Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνοθεσία / Ερμηνεία: Αντώνης Αντωνόπουλος
Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός
Βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα
Σκηνικά / Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη
Βοηθός Σκηνογράφου / Ενδυματολόγου: Βασιλική Σουρρή

Στο βίντεο εμφανίζεται ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος