Θέατρο Κουκλοθέατρο Παιδί

Οι κούκλες απαιτούν να μην σταματήσει το φεστιβάλ τους

«Σήμερα ξεκινάει το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας στο Κιλκίς, το μοναδικό στην Ελλάδα…Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να είναι και το τελευταίο..», γράφει σε ένα προσωπικό της σημείωμα η ηθοποιός και κουκλοπαίκτρια Εύα Νικηφόρου

εκφράζοντας την αγωνία πολλών καλλιτεχνών για την τύχη του σημαντικού και μοναδικού στο είδος του φεστιβάλ, που κινδυνεύει να σταματήσει λόγω οικονομικών προβλημάτων..

Το Φεστιβάλ εδω και δεκαέξι χρόνια φιλοξενεί διεθνείς παραστάσεις και καλλιτέχνες κουκλοθεάτρου από όλο τον κόσμο και τα τελευταία χρόνια γινόταν με την καθοριστική στήριξη του ΕΣΠΑ, το οποίο ολοκληρώνεται. Ήδη παράγοντες του Φεστιβάλ και καλλιτέχνες εκφράζουν την αγωνία τους για την τύχη του Φεστιβάλ, καθώς είναι μετέωρο αυτη τη στιγμή το αν θα γίνει και του χρόνου, με την ίδια μορφή και την ίδια έκταση. Περιφέρεια και Δήμος στηρίζουν την διοργάνωση, η οποία ωστόσο για να συνεχιστεί χρειάζεται και την έμπρακτη στήριξη του ΥΠΠΟ.

Οι κουκλοπαίκτες πάντως δημιούργησαν ένα βίντεο διαμαρτυρίας με τις προσωπικές ιστορίες που ο καθένας από αυτούς σκάρωσε για τα την ανάγκη να παραμείνει το φεστιβάλ κουκλοθεάτρου και παντομίμας στο Κιλκίς!

 

 

«Από καρδιάς λοιπόν απαντώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ», συνεχίζει η Εύα .
Ξημέρωμα επιτέλους έρχεται στο θέλω μου για το ταξίδι το σημερινό. Φορώ τα μαύρα ρούχα μου και το σκαρπέλο μου κρατώ. Και ξεκινώ…μ’ αγώνα και αγωνία ένα υλικό να χειριστώ, να φτιάξω κάτι όμορφο που θα ναι απλό και καθαρό. Στις δυνατότητες του ν αφεθώ, το γέλιο και το κλάμα του ν ακούσω και να ενστερνιστώ. Έναν περιπατητή να φτιάξω και ίσως μαζί του έναν καλύτερο εαυτό. Και ύστερα παίζοντας μουσική, μια μυστική κρύπτη να διαβώ και μέσα σ ένα όνειρο να μπω.. Γιατί θέλω μία ιστορία…, μία ιστορία μαζί του να σας πω. Όμως οι δρόμοι γεμάτοι οργή, θυμό και πυρετό. Φωνές γεμάτες βήχα και ένα τεράστιο απαγορευτικό. Γιατί κανένας δεν με αφήνει την ιστορία μου να πω; Τον περιπατητή που πλάθω και κάθε μέρα μαζί του προχωρώ, θέλω να ταξιδέψω…μαζί με σας να μοιραστώ. Εάν τώρα, κάποιοι κάθεστε και ζείτε μία λύση έτοιμη αλλά θολή και ψεύτικη να βρείτε και το βαθύ ερωτηματικό της κάθε “γέννας” ξεχνάτε ή αναιρείτε, ΈΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ Δεν υπάρχει τίποτα πιο έτοιμο και έντιμο από ένα καθάριο υλικό, που μέσα στα χέρια μου διαλέγω να βαστώ, και κάθε μέρα με υπομονή και αγάπη δουλεύω και το ζω. Και έτσι μαζί μ’ αυτό θα βρω τον τρόπο την ιστορία μου να πω”.

Β. Σ.