Η Ηλιάνα Μαυρομάτη μεταμορφώνεται στην Μαριάννα του Μυσσέ, το πρώιμο αριστούργημα του Γάλλου ρομαντικού του 19ου αιώνα, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο Θέατρο Πόρτα στις 28 Ιανουαρίου και μιλά στο artplay.gr για την
«καταπιεσμένη από συμβάσεις και νόρμες» ηρωίδα, αλλά και για την «σκοτεινή και αδιέξοδη εποχή» του Μυσσέ που θυμίζει όπως λέει «τον σκοταδισμό και το αδιέξοδο που κανείς διαισθάνεται ξεκάθαρα και σήμερα”.
1. Ποιά είναι η Μαριάννα και ποιές οι ιδιοτροπίες της.
«Η Μαριάννα είναι μια νέα κοπέλα που ζει στη Νάπολη στις αρχές του 19ου αιώνα, παντρεμένη με έναν δικαστή και άρχοντα της περιοχής, τον Κλαύδιο, με τον οποίο εκτός της μεγάλης διαφοράς ηλικίας έχουν μάλλον και μεγάλη διαφορά στον τρόπο αντίληψης της ζωής. Είναι καταπιεσμένη από συμβάσεις και νόρμες που την εγκλωβίζουν και την τοποθετούν στη θέση του αντικειμένου του πόθου και δεν της επιτρέπουν να ζήσει ελεύθερα, να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Με αφορμή τη συνάντησή της με τον Οκτάβιο, ξάδελφο του άντρα της, που ζει έκκλητα, αποπειράται να χειραφετηθεί και τελικά καταστρέφει και καταστρέφεται..”
2. Περιγράψτε μας την αγαπημένη σας σκηνή και την αγαπημένη σας ατάκα.
“Αγαπημένη μου σκηνή είναι μια εκ των σκηνών με τον Οκτάβιο, στην οποία εμπεριέχεται και η αγαπημένη μου ατάκα.. “Η γυναίκα είναι σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα.. Ίσως μόνο κάποιος αμάθητος σε τέτοια θέματα, να χαμηλώσει το βλέμμα και να ψιθυρίσει στον εαυτό του: Ίσως και να πρόκειται για την ευτυχία μιας ολόκληρης ζωής, ενώ την αφήνει να περάσει..”
3.Πόσο συνομιλεί το κείμενο με την σύγχρονη εποχή, υπάρχουν ομοιότητες και ποιες διακρίνετε;
“Η εποχή που γράφει ο Μυσσέ το έργο είναι μια σκοτεινή και αδιέξοδη εποχή, εν μέσω πολέμων και επαναστάσεων, αποτυχιών και μηδενισμού, στην οποία η αστική τάξη κυρίως και η νεολαία της βρίσκει ως μόνη διέξοδο από την πλήξη της απραξίας, την ηδονή και τον έρωτα ως μια κατάσταση εξιδανικευμένη και αυτοαναφορική. Η εποχή μας είναι πιο πολύπλοκη νομίζω, παρ’ όλα αυτά ο σκοταδισμός και το αδιέξοδο είναι στοιχεία που κανείς διαισθάνεται ξεκάθαρα και σήμερα. Είναι παράξενο επίσης το πόσο ο σημερινός πουριτανισμός δεν απέχει πολύ από εκείνον της εποχής του Μυσσέ σε σχέση με την απόλαυση και την ικανοποίηση της επιθυμίας. Τότε η απαγόρευση και η ενοχή επιβαλλόταν κυρίως από την εκκλησία, σήμερα από την επικράτηση των μαθηματικών..”
Μάνια Ζούση
*Φωτό εξωφύλλου : Πάτροκλος Σκαφίδας
