Ήταν 9 Αυγούστου 2014, όταν στο Φέργκιουσον του Μιζούρι ο 18χρονος Αφροαμερικανός Μάικλ Μπράουν, πεθαίνει από το όπλο τού αστυνομικού Ντάρεν Ουίλσον. Πριν πεθάνει σηκώνει τα χέρια φωνάζοντας «Μην πυροβολείς». Το περιστατικό του Φέργκιουσον ήταν ένα μόνο από όσα παρόμοια προηγήθηκαν και ακολούθησαν, με θύματα αφροαμερικανούς, εκείνη την χρονιά στις ΗΠΑ. Αγανακτισμένος και ανάστατος ο κόσμος κατέβαινε για να διαδηλώσει και να διαμαρτυρηθεί στους δρόμους, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να δοθεί ένα τέλος στις άδικες δολοφονίες και στο ρατσισμό που γινόταν εμφανής με τον χειρότερο τρόπο. Ανάμεσά τους και επώνυμοι από τον χώρο της τέχνης και του αθλητισμού.
Στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος και στο πλαίσιο του Summer Nostos Festival, παρουσιάζεται την Πέμπτη 22 Ιουνίου στις 8.30μμ με ελεύθερη είσοδο, η παράσταση “Η Αντιγόνη του Φέργκιουσον ” από “Θέατρο του Πολέμου”, που πραγματεύεται τα περιστατικά αστυνομικής βίας και τον φυλετικό ρατσισμό, επιχειρώντας να ανοίξει έναν διάλογο μεταξύ της ισχύος του νόμου και της τοπικής κοινωνίας, με στόχο τον συμβιβασμό.
Πρόκειται για μια μεταφορά στη σύγχρονη εποχή, από μια ομάδα καταξιωμένων ηθοποιών που παρουσιάζει δραματοποιημένες απαγγελίες σκηνών της Αντιγόνης, ενώ ο χορός αποτελείται από εν ενεργεία ή βετεράνους στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους.
Μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούν η βραβευμένη με Τόνι, Anika Noni Rose ως Αντιγόνη, ο Reg E. Cathey ως Κρέων και ο David Patrick Kelly ως Τειρεσίας/Άγγελος. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου του Πολέμου, Bryan Doerries, ο οποίος μετά το τέλος της παράστασης, θα συζητήσει με το κοινό.
To Θέατρο του Πολέμου που συνιδρύθηκε το 2009 από τους Bryan Doerries και Phyllis Kaufman, πραγματεύεται θεματικές όπως οι ψυχικές διαταραχές λόγω έκθεσης σε ένοπλες συγκρούσεις, η παρηγορητική φροντίδα, οι σχέσεις μεταξύ κοινότητας και αστυνομίας, η αναμόρφωση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, η ένοπλη βία, η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική κακοποίηση, η κατάχρηση ουσιών και ο εθισμός.
Παρουσιάζει πάνω από 15 διαφορετικά θεατρικά έργα που απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό και πραγματεύονται μια σειρά από ζητήματα που έχουν τη βάση τους στην κοινότητα. Εκτός από την “Αντιγόνη του Φέργκιουσον”, παρουσιάζονται αναγνώσεις των έργων του Σοφοκλή, “Αίας” και “Φιλοκτήτης”, ο “Ηρακλής στο Μπρούκλιν”, που με αφορμή τον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη, πραγματεύεται το ζήτημα της ένοπλης βίας και ο “Προμηθέας στη Φυλακή”, η οποία χρησιμοποιεί τον “Προμηθέα Δεσμώτη” του Αισχύλου ως καταλύτη για συζήτηση σχετικά με τις δυσκολίες της κοινωνικής επανένταξης πρώην κρατουμένων. Το Θέατρο του Πολέμου χρησιμοποιεί μοντέρνα και σύγχρονα έργα όπως τον μονόλογο “Rum and Vodka” του Conor McPherson προκειμένου να αναδείξει το ζήτημα του αλκοολισμού και της κατάχρησης ουσιών, το έργο “Long Day’s Journey into Night” του Eugene O’Neill, ως αφορμή για συζητήσεις σχετικά με το θέμα του εθισμού και της κατάχρησης ναρκωτικών, καθώς και το “Tape” του Stephen Belber με στόχο να ανοίξει διάλογο για το ζήτημα της σεξουαλικής βίας και κακοποίησης.
Β. Σ
