Metamanias Θέατρο

Η άνοδος και η πτώση των ηγετών σε 45΄

Αν και δεν έχω ταλέντο στη γραφή, αν και δε μου αρέσει να γράφω, αυτό που παρακολουθώ εδώ και χρόνια από τον Ρωμαίο Καστελούτσι είναι κάτι σαν αυτό που έβλεπα από τον Τζόρτζιο Στρέλερ, κάθε παράσταση μια έκπληξη, ένα μικρό θαύμα.   Μιλώ από καρδιάς γιατί μόνο έτσι μπορώ και καταθέτω αυτό που ένοιωσα χτες το βράδυ στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών παρακολουθώντας τον Ιούλιο Καίσαρα.

Μια ενδοσκοπική βιντεοπροβολή της τραχείας του ομιλούντος ηθοποιού, που στη συνέχεια θα αντιληφθούμε γιατί την παρακολουθούμε, είναι η πρώτη εικόνα που “σοκάρει”. Ο Καίσαρας σύμβολο εξουσίας μιλά στον λαό του μόνο με κινήσεις, το κοστούμι που φορά γίνεται το σάβανο του, και ο Μάρκος Αντώνιος με τη φωνή του εγχειρισμένου με τραχειοτομή, ερμηνεύει το μονόλογο μ’ αυτή τη χαρακτηριστική φωνή και με συμβολικές κινήσεις σαν αυτές που βλέπουμε στις απεικονίσεις της Ρωμαϊκής τέχνης, ο συγκινησιακά φορτισμένος μονόλογος του Μάρκου Αντώνιου φωτίζεται σκηνικά για να θρυμματιστεί με εκκωφαντικό θόρυβο στο φινάλε της παράστασης . Με τον μινιμαλισμό και την ακρίβεια από τον σοφό αυτό σκηνοθέτη μέσα σε 45′ καταγράφεται η άνοδος και η πτώση των ηγετών, ενσάρκωση κοινωνικών συμβόλων της εξουσίας,  κάθε κοινωνίας, με συνενόχους τους πολίτες στις αποφάσεις των εξουσιαστών. Αυτό που παρατηρώ και θαυμάζω βλέποντας μανιωδώς όλες του τις παραστάσεις είναι η διαφορετικότητα από έργο σε έργο. Στον Οιδίποδα Τύραννο του Friedrich Hoderlin, που είδα τον περασμένο Νοέμβριο στο Festival d’ Automne, ο λόγος ήταν το κυρίαρχο στοιχείο της παράστασης, χωρίς να απουσιάζει ο σκηνικός συμβολισμός, λόγος εκφερόμενος με ποιητικές αρετές. Ο Καστελούτσι δημιούργησε νέα σχολή θεάτρου με καινούργιους κώδικες υποκριτής αλλά και μια σκηνοθετική ματιά πέρα απ’ τα κατεστημένα, που ανατρέπει και αναδομεί ταυτόχρονα τη θεατρική πράξη. Ο ηθοποιός, βασιλιάς τις παραστάσεις του, αναδεικνύει ένα νέο πρότυπο, μια καινούργια σχολή υποκριτικής τέχνης που εύχομαι να βρει την ανταπόκριση που του αξίζει.

Αθηνά Κεφαλά-σκηνοθέτης

_MG_9254_c_Luca Del Pia

Romeo Castellucci-Socìetas Raffaello Sanzio

Ιούλιος Καίσαρας. Σπαράγματα.

Εθνικό Θέατρο, Αίθουσα Εκδηλώσεων

17-20 Ιουνίου 2016

Παραστάσεις 19:00 και 20:30

Διάρκεια   40 λεπτά

Πρωταγωνιστές είναι τρεις ηθοποιοί της πρώτης παράστασης. Με τη βοήθεια μιας ενδοσκοπικής κάμερας που φτάνει μέχρι τις φωνητικές χορδές του ενός καθώς μιλάει, όσο ο άλλος ηθοποιός στέκεται ανίκανος να εκφέρει λόγο (εξαιτίας της εγχείρησης αφαίρεσης λάρυγγα που έχει υποστεί), η παράσταση μελετά το πώς ο αέρας μετασχηματίζεται σε ήχο.

Η παράσταση είναι στα ιταλικά, με ελληνικούς υπέρτιτλους.  Σημειώνεται ότι στην παράσταση δεν υπάρχουν καθίσματα και αρίθμηση. Οι θεατές παρακολουθούν τη σαραντάλεπτη αυτή παράσταση όρθιοι.