Metamanias Θέατρο

Ένα δέντρο που φυτρώνει στην καρδιά

Πως γίνεται να κάνεις τα αρχαία κείμενα να μη μοιάζουν τόσο αρχαία; Πως γίνεται μια παράσταση να μην καταλήγει σε ένα ακόμα ανέβασμα; Πως γίνεται να αναδείξεις όλα εκείνα τα σημεία των αρχαίων κειμένων που υπάρχουν εδώ και εκεί; Και πως γίνεται η σκηνοθεσία σου να προσθέτει και όχι να αναπαράγει κάτι που έχουμε δει ξανά και ξανά;  Η απάντηση είναι μία και βρίσκεται στην οδό Πατησίων 37 και στο θέατρο Άλφα-Ιδέα.

Η ομάδα Ιδέα (Κώστας Γάκης, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Αθηνά Μουστάκα) μετά το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» που ακόμα γράφει τη δική του ιστορία στο ίδιο θέατρο, “φυτεύει” στο δικό της πλέον θεατρικό χώρο, το πιο βαθύ, το πιο πρωτότυπο, το πιο εμπνευσμένο, το πιο μελωδικό, σκοτεινό και ιδιαίτερο δέντρο. “Το δέντρο του Οιδίποδα”. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συρραφή 4 σπουδαίων τραγωδιών που αναφέρονται στην καταραμένη γενιά του Οιδίποδα. Ένα έργο που καταπιάνεται με όλες αυτές τις τραγωδίες για να τις χωρέσει τελικά σε ένα εντελώς καινούριο έργο που πήρε σάρκα και οστά πάνω στη σκηνή, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Κώστα Γάκη, μπολιασμένο με το συλλογικό πνεύμα των ηθοποιών που απαρτίζουν αυτόν τον ξεχωριστό θίασο. Ένα έργο που η γέννησή του έδωσε το πρώτο της δείγμα την προηγούμενη σεζόν, στο θέατρο Θησείον, με ένα σχεδίασμα για λίγες παραστάσεις, για να βρει φέτος το πραγματικό του σπίτι, τη φυσική του στέγη, σε αυτήν την τελική του μορφή.

“Το δέντρο του Οιδίποδα” είναι η πιο ώριμη και ουσιαστική δουλειά της ομάδας Ιδέα, η οποία χωρίς να αφήνει στην άκρη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της (ζωντανή μουσική, χιούμορ, γρήγορες εναλλαγές ρόλων) που πλέον συνθέτουν και την προσωπικότητά της, κάνει την πλέον ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη και ουσιαστική προσέγγιση. Κρατώντας τα καίρια σημεία από κάθε τραγωδία και συνθέτοντας ένα πολύχρωμο και ταυτόχρονα σκοτεινό έργο, καταφέρνει να βγάλει στην επιφάνεια όλα εκείνα τα σημεία  που σε κάνουν να θυμάσαι γιατί ακόμα και σήμερα αυτά τα κείμενα μπορούν να σε αφορούν πιο πολύ από οποιοδήποτε σύγχρονό τους. Είναι πολλές οι φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης που αναρωτιέσαι γιατί ποτέ πριν δεν είχες προσέξει όλα αυτά τα μεστά σημεία των κειμένων αυτών που χρωματίζονται με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε  να φτάνουν στα αυτιά σου με αυτό το μούδιασμα της πρώτης φοράς.

Με σκηνοθετική μαεστρία σε έδαφος και αέρα, με την μετατροπή ολόκληρου του θεάτρου σε μια ατέλειωτη σκηνή, που καταρρίπτει με αυτόν τον τρόπο το μύθο του τέταρτου τοίχου,  μεταφέροντας πολλές φορές τη δράση δίπλα σου, με τον καταιγιστικό του ρυθμό, με τη πρωτότυπη μουσική επένδυση και με όλα τα σκηνοθετικά ευρήματα που δημιουργούν ενδιαφέρουσες σκηνικές εικόνες , γινόμαστε μάρτυρες μιας γοητευτικής θεατρικής στιγμής, μπολιασμένης από την ευρωπαική παράδοση των τροβαδούρων και κυρίως την αρχαία ελληνική των ραψωδών και των πανταχού storytellers. Ο Κώστας Γάκης και η ομάδα του παρουσιάζουν μια τελείως διαφορετική οπτική τόσο σκηνική όσο και αισθητική πάνω στα αρχαία κείμενα με στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον.

Στη σκηνή συναντάμε  7 ηθοποιούς που ζωντανεύουν όλους τους ρόλους και μαζί τον Κώστα Γάκη στο ρόλο του μουσικού και του αφηγητή. Οι ηθοποιοί εδώ είναι χορευτές, ακροβάτες, τραγουδιστές, που πετούν στον αέρα και προσγειώνονται ταυτόχρονα στη γη. Αναδεικνύοντας με  απόλυτη αρμονία την δυναμική της ομάδας. Με πολλαπλές και συνεχείς εναλλαγές ρόλων και υποκριτικά ευρήματα που υπηρετούν με πίστη, καταφέρνουν να εμφανίσουν μπροστά στα μάτια και κυρίως  να εγκαταστήσουν στην καρδιά των θεατών, όλους τους ήρωες που ζωντανεύουν και προχωρούν την ιστορία.

Πρέπει να αναφερθώ ξεχωριστά στην πρωτότυπη μουσική επένδυση της παράστασης. Μιας μουσικής σύνθεσης που συμπληρώνει κάθε λέξη αυτού του έργου.

“Αυτή είναι η πόλη της Θήβας”, ακούγεται η πρώτη φράση του έργου μέσα στη σκοτεινή αίθουσα. Για να ακολουθήσει αμέσως μετά η πρώτη νότα από την κιθάρα και να εμφανιστεί μπροστά στα μάτια σου ολόκληρη η πόλη της Θήβας. Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης η ζωντανή μουσική λειτουργεί ως ένα σαγηνευτικό soundtrack που συμπληρώνει, αναδεικνύει και εξελίσσει τη δράση.

Ένας άνθρωπος μουσική, ένας άνθρωπος ορχήστρα, που κάτω από το καπέλο του κρύβει νότες και μουσικά μονοπάτια, ξεναγούς σε ένα υπέροχο ταξίδι, είναι πάντα παρών, διακριτικά πάνω στην σκηνή, δίνοντας το ρυθμό.

“Μη μ’αγγίζεις εκεί που πονάω”, ακούγονται τα λόγια του τραγουδιού που σηματοδοτούν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της παράστασης  και δίνουν στον Οιδίποδα την τραγική του διάσταση.

Εντυπωσιακή αναδεικνύεται η επιλογή της ομάδας να διαταράξει την τραγικότητα των κειμένων με χιουμοριστικές πινελιές, αποδεικνύοντας πως το χιούμορ ποτέ δεν είναι περιττό και κάτι απαγορευμένο στις τραγωδίες. Αν το χρησιμοποιήσεις σωστά και χωρίς φόβο γίνεται σπουδαίο σκηνοθετικό και υποκριτικό όπλο που ενισχύει τα περιεχόμενα.

Η ομάδα Ιδέα με την παράσταση “Το δέντρο του Οιδίποδα”, ανοίγει το δρόμο σε διαφορετικές προσεγγίσεις κλασσικών κειμένων, επεκτείνει τα δραματουργικά όρια οδηγώντας τα μακριά από νόρμες και τετριμμένους πειραματισμούς με μοναδικά όπλα τη σαφήνεια, το θάρρος και την ειλικρίνεια. Μέσα στην καρδιά του Χειμώνα μια θεατρική άνοιξη που δεν πρέπει να χάσατε!

Γιάννης Γεροστάθης

''TO DENTRO TOY OIDIPODA'' PHOTO_4

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία:ΚώσταςΓάκης

Κείμενο: Ομάδα Ιδέα με την συνεργασία των: Μαρίνα Αργυρίδου, Έκτορα Λίατσο, Γιώργο Βουρδαμή,ΝεφέληΜαρκάκη

ΒοηθόςΣκηνοθέτη:ΊριδαΚανδρή

Live Μουσική:Κώστας Γάκης

Φωτισμοί:Χριστίνα Θανάσουλα

Εικαστική επιμέλεια:Βασιλική Σύρμα

Μουσική Σύνθεση:Κώστας Γάκης

Δ/νση – Οργάνωση Παραγωγής:Λευτέρης Πλασκοβίτης

Παραγωγή:K2L ΑΛΦΑ Ιδέα Ε.Ε

 

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:Κώστας Γάκης, Μυρτώ Γκόνη, Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη, Σταύρος Λιλικάκης, Κώστας Μαγκλάρας, Νεφέλη Μαρκάκη, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής