Θέατρο Συναντήσεις

«Ανεβαίνεις στη σκηνή ανοιχτός στην αθωότητα του καινούριου»

«Αυτό που πρέπει να έχει υπόψη του κάθε νέος άνθρωπος, που ξεκινά με την επιθυμία να γίνει ηθοποιός είναι, πως αν δε το θες πάρα πολύ δε θα το αντέξεις. Η λάμψη, το φώς και η δημοσιότητα  είναι το τελευταίο που θα συμβεί. Απαιτείται  πιο πριν πολύ δουλειά, ιδρώτας, αίμα, πόνος, ασκητισμός. Αν στοχεύεις στο βάθος, θα βγεις στην επιφάνεια. Η μαγεία της επιφάνειας,  δεν οδηγεί ποτέ στο βάθος. Για να το πετύχεις αυτό, χρειάζεται πολύ υπομονή. Λέμε μεταξύ μας στο θέατρο, πως το έτος μηδέν του ηθοποιού είναι τα πρώτα 20 χρόνια. Τότε πλέον έχεις συνείδηση  του τι κάνεις και αν έχεις αντέξει τόσα χρόνια, σημαίνει  πως κάνεις γι αυτό.

Θυμάμαι την  έκσταση που ένιωθα στην πρώτη  πρεμιέρα της θεατρικής μου ζωής. Όλες οι αισθήσεις στο 1000%. Τα μάτια ορθάνοιχτα, να νιώθεις  πως ακούμπησες τις ψυχές  των ανθρώπων,  να ρουφάς το βλέμμα από τα μάτια του κόσμου, σε μια ανταλλαγή ενέργειας και να σκέφτεσαι, πως πρέπει να μάθεις όλο και περισσότερα, να γίνεις όσον το δυνατόν καλύτερος, για να μείνεις εκεί, στη σκηνή. Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, υποσχέθηκα πως θα προσπαθήσω να γίνω όσο το δυνατόν καλύτερος γίνεται, έτσι ώστε να με ζητάνε  και  να μην ζητήσω ποτέ εγώ δουλειά. Είπα: « Αν σταματήσουν να με ζητάνε, θα φύγω» μου  εκμυστηρεύεται  ο  Γρηγόρης Βαλτινός, στη συνάντησή μας λίγες μέρες πριν την πανελλήνια πρεμιέρα της παράστασης «Ω, Θεέ μου!», στο Θέατρο Αριστοτέλειο, στη Θεσσαλονίκη.

PHOTO1

« Πιστεύετε ότι ο ηθοποιός έχει ημερομηνία λήξης;»

« Όχι είναι κάτι που δε σταματά ποτέ . Ίσα ίσα γίνεται καλύτερος με τα χρόνια. Το θέατρο είναι ανθρωποκεντρική τέχνη  και όπως και  στη ζωή με τα χρόνια  λειτουργείς αφαιρετικά, πετώντας τα μπιχλιμπίδια και τις υπερβολές και ό,τι σιγά σιγά φαντάζει περιττό, για να κρατήσεις ό,τι εμπεριέχει ουσία και βάθος . Παίζοντας ξανά και ξανά τον ίδιο ρόλο, γίνομαι όλο και πιο λιτός και περιεκτικός στην απόδοσή του, αφαιρώντας τη μπογιά της επιφάνειας και ανακαλύπτοντας  τα εσωτερικά του χρώματα και τη δύναμή τους.

Η περίπτωση που ο ηθοποιός σταματά, είναι είτε λόγω φυσικής αδυναμίας ,δηλαδή στην  περίπτωση προβλημάτων υγείας , είτε τον απορρίπτει το κοινό  γιατί έχει γίνει  αντιπαθής  με σχόλια ή συμπεριφορές, που προκάλεσαν τα αντανακλαστικά του.  Σ αυτό το κοινό είναι αμείλικτο, δεν συγχωρεί εύκολα».

« Ποια η διαφορά του Γρηγόρη Βαλτινού των πρώτων χρόνων  με τώρα; »

« Όταν ξεκινάς δεν έχεις σταθερές. Ξοδεύεις περισσότερη ενέργεια από ό, τι χρειάζεται και έχεις το άγχος της απειρίας,  που σε κάνει να επικεντρώνεσαι στην επιφάνεια, όπου υπάρχουν άνεμοι και καταιγίδες , από τις οποίες κινδυνεύεις κάποιες φορές , να σε βγάλουν εκτός πορείας.

PHOT 2

Μετά από τόσα χρόνια νιώθεις  πιο χαλαρός  και σίγουρος.  Η πείρα αφαιρεί τα ανούσια άγχη.  Υιοθέτησα  στη ζωή μου κάτι, που μου είχε πει πριν χρόνια ο Βαγγέλης Λειβαδάς,  όταν  κατά την προετοιμασία μιας παράστασης  ρώτησα, πως αντέχει και διαχειρίζεται όλη αυτή την πίεση:  « Τι να με επηρεάσει. Εμένα έχει σπάσει η χολή μου». Αξιολογείς, έχοντας πλέον  κατανοήσει, σε τι να δώσεις βάρος, μια που δεν έχουν όλα την ίδια τιμή. Έτσι κερδίζεις χρόνο, εξοικονομείς ενέργεια, εκτελείς γρήγορα, το ελέγχεις πλέον.  Το πολύ είναι πριν. Σε ενδιαφέρει το βάθος, αν και σ’ αυτό ελλοχεύει  ο κίνδυνος των υπόγειων ρευμάτων. Η παγίδα του εφησυχασμού, η υιοθέτηση της μανιέρας και ο συντηρητισμός, που πηγάζει από την εσφαλμένη αίσθηση ,ότι έχεις κατακτήσει την μέγιστη απαιτούμενη  γνώση και απορρίπτεις οτιδήποτε καινούριο, χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου τα νέα δεδομένα της εποχής και της τέχνης σου».

« Πως γλιτώνει κάποιος  από αυτή την παγίδα; »

« Σε σώζει η παιδικότητα. Ανεβαίνεις στη σκηνή  σαν καθαρό άγραφο χαρτί,  ανοιχτός στην αθωότητα του καινούριου. Ακάλυπτος  και από καιρό θαρραλέος. Ζεις μέσα στην αμφιβολία καθημερινά, προσαρμόζεσαι στα νέα δεδομένα και αναζητάς νέα ερεθίσματα».

COLAGE

« Η πλειοψηφία των παραστάσεων που έχετε συμμετάσχει, ακόμη κι όταν δεν είναι κωμωδίες, έχουν ένα υπόγειο χιούμορ. Μια λοξή ματιά στην πραγματικότητα και τη ζωή. Είναι προσωπική επιλογή;»

« Χωρίς χιούμορ δεν αναπνέω. Είναι φιλοσοφία ζωής. Είναι το απαραίτητο συστατικό για να την αντέξεις, γιατί αλλιώς γελάει αυτή μαζί σου. Οφείλεις, στην ανάλυση που αφορά σε κάθε τι που σε περιστοιχίζει να εκθέτεις το χιούμορ που εμπεριέχει.  Με γοητεύει η αντίστιξη που υπάρχει στη μουσική και είναι η αντίστιξη με την οποία λειτουργεί και το σύμπαν. Μια συγκινητική  έντονη στιγμή, συνειδητοποιείται όταν προηγείται το αστείο. Η δραματική σκηνή έτσι αποκτά ειδικό βάρος και όταν ακολουθεί και πάλι κάποιο κωμικό στοιχείο, το γέλιο οδηγεί στην εκτόνωση  από την ένταση της στιγμής. Το χιούμορ είναι το αλάτι που χρειάζεται μια πετυχημένη συνταγή, αρκεί να ξέρεις πόση δόση να βάλεις. Η πλάγια ματιά και λογική έχει επίσης ταχύτητα και σου δίνει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα οπτική των πραγμάτων».

 «Παράλληλα με τη θεατρική σας πορεία, είναι συχνές οι εμφανίσεις σας  σε επιτυχημένα τηλεοπτικά σήριαλ, με τελευταία τη συμμετοχή σας στα «Δίδυμα Φεγγάρια», που  είναι μια κυπριακή παραγωγή. Πόσο σημαντική είναι η τηλεόραση για σας; »

« Δεν πρέπει να ξεχνάτε πως το θέατρο είναι  φτωχή τέχνη.  Ανέκαθεν χρηματοδοτούσα τις δουλειές μου στο θέατρο με τα χρήματα που εισέπραττα από τις τηλεοπτικές συνεργασίες.  Πήρα το «Ιλίσια» στα πρώτα χρόνια  της κρίσης και το στηρίζω με τα έσοδα από την τηλεόραση. Είναι ευτύχημα, που αυτούς τους δύσκολους καιρούς οι κυπριακές παραγωγές μας δίνουν το οξυγόνο, που έχουμε ανάγκη στη δουλειά μας. Η απόφαση της συμμετοχής  μου όμως σε αυτές βασίζεται στην ποιότητα  και τις υψηλές προδιαγραφές τους, κάτι αδιαπραγμάτευτο από μέρους μου, που αποτελεί  πάντα όρο του συμβολαίου μου. Στα «Δίδυμα Φεγγάρια» ξεκινάμε γυρίσματα στις 8 το πρωί και δουλεύουμε ακατάπαυστα ως τις 2 τη νύχτα. Παρ όλα  αυτά, αν βλέποντας το υλικό που έχει παραχθεί, κάτι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις  μας, ξαναγυρίζεται από την αρχή. Δεν γίνονται εκπτώσεις ».

photo3

« Δεν σας έχουμε δει μέχρι τώρα σε κινηματογραφικές παραγωγές».

« Ο κινηματογράφος μου αρέσει πολύ.  Η κατάσταση σε αυτό το κομμάτι έχει ως εξής: Οι ρόλοι που με ενδιέφεραν δεν με κάλεσαν και οι ρόλοι που με κάλεσαν, δεν με ενδιέφεραν. Ο κινηματογράφος στην Ελλάδα είναι νεανική υπόθεση, με την έννοια ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του θεατών των ελληνικών ταινιών είναι νέοι και  συνήθως και η υπόθεση δεν έχει ιδιαίτερους ρόλους για ώριμους ηθοποιούς. Από την άλλη, όταν γίνονται συμπαραγωγές με άλλες χώρες, στους ρόλους των ώριμων ηθοποιών επιλέγονται συνήθως ξένοι. Είμαι όμως βέβαιος, πως με περιμένει ο ρόλος που μου ταιριάζει και δεν θα αργήσει η στιγμή, που θα τον ενσαρκώσω στη μεγάλη οθόνη».

« Είναι εμφανής η αδυναμία που έχετε, στις δουλειές που έχετε ο ίδιος σκηνοθετήσει , όχι βέβαια αδικαιολόγητα, μια που παραστάσεις,  όπως ο «Βιολιστής στη Στέγη»,  άφησαν εποχή και διακρίθηκαν. Πως είναι να σας σκηνοθετούν;»

« Σίγουρα έχεις αδυναμία πάντα στο δικό σου «παιδί». Είμαι αρκετά συγκεντρωτικός, έχω άποψη και την εκφράζω, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν συνεργάζομαι. Το θέατρο είναι ομαδική δουλειά. Ο σκηνοθέτης είναι ο μαέστρος και πρέπει να παίζουν όλοι την ίδια μελωδία. Ο μαέστρος της παράστασης «Ω!Θεέ μου!» είναι η Λίνα Ζαρκαδούλα και με βοήθησε πολύ με την ανοιχτή της στάση  απέναντι στους συνεχείς αυτοσχεδιασμούς και  τις παρατηρήσεις της, σε ένα ρόλο που δεν είναι υπαρκτός χαρακτήρας, αφού είναι ο θεός που κατέβηκε να κάνει ψυχανάλυση, λόγω κατάθλιψης. Αν ήμουν  εγώ  και σκηνοθέτης, θα ήταν αδύνατον να εντοπίσω τα λάθη μου».

« Το θέατρο είναι ομαδική δουλειά. Ο δρόμος του ηθοποιού είναι μοναχικός;»

« Σε καμία περίπτωση . Είμαστε παιδιά, που παίζουν με άλλα παιδιά. Εισπράττω  τόσο θαυμασμό,  αγάπη,  αγκαλιές από τον  κόσμο  και τους συνεργάτες  μου, που νιώθω πραγματικά δισεκατομμυριούχος».

photo 4

« Έχετε ζηλέψει όλα αυτά τα χρόνια, κάποιο ρόλο που θα θέλατε για τον εαυτό σας;»

« Έχω πραγματικά θαυμάσει εξαιρετικές ερμηνείες μεγάλων ρόλων σε Ελλάδα και εξωτερικό. « Τον Βιολιστή στη Στέγη » αποφάσισα να τον ανεβάσω, μετά από μια κορυφαία παράσταση, που παρακολούθησα στο εξωτερικό, ξέρετε. Τότε ήταν που μου είπαν πολλοί, πως ο επόμενος ρόλος μου, θα έπρεπε να είναι ο Ζορμπάς. Είναι μια ιδέα που γεννήθηκε μέσα μου 20 χρόνια πριν και τώρα θα πάρει σάρκα και οστά με τη συνεργασία μου με τον Σταμάτη Φασουλή. Ο Καζαντζάκης ήταν άλλωστε, από τα πρώτα αγαπημένα μου αναγνώσματα. Κουβαλάω χρόνια τον Ζορμπά στην πλάτη μου και τώρα που το λέτε, συνειδητοποιώ πως δεν έχει τύχει μέχρι τώρα, να υπηρετήσω  κάποιον σαιξπηρικό ρόλο».

14686219_1284876408203392_330335630_n

« Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη,  αλλά όπως και πολλοί άλλοι ταλαντούχοι καλλιτέχνες, κατεβήκατε στην Αθήνα και σας βλέπουμε συνήθως, μόνο όταν είστε σε κάποια περιοδεία. Πως θα μπορούσε να αλλάξει αυτό;»

« Τα πράγματα δείχνουν πως ήδη αλλάζει αυτό, αφού τελευταία  νέες προσπάθειες και θεατρικές ομάδες από το ελεύθερο θέατρο ενώνουν  τις δυνάμεις τους και με τον ενθουσιασμό που δίνει η άγνοια κινδύνου και η αγάπη για την τέχνη του θεάτρου, βοηθούν να ανθίσει μια νέα  πραγματικότητα. Κάπως έτσι είχε ξεκινήσει και η δημιουργία θεατρικού πυρήνα και στην Αθήνα.  Αυτό δεν σημαίνει, πως όλες οι δουλειές είναι στο επίπεδο, που θα έπρεπε καλές. Είναι καλό να υπάρχει όμως πολυφωνία, χωρίς  φυσικά η  λάμψη του καινούριου  να  καταργεί την αξία του ήδη υπάρχοντος, δεν πρέπει  να ακυρώνει το ένα το άλλο.

Αυτή  τη στιγμή πραγματοποιώ ένα όνειρο,  που είχα από παλιά. Μια παράσταση  να μην ξεκινήσει από την Αθήνα για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη, αλλά το αντίθετο. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλες οι παραστάσεις ανεβαίνουν στη Θεσσαλονίκη το Πάσχα. Είναι γιατί λήγουν τότε τα συμβόλαια μας . Το πρώτο πράγμα που δήλωσα,  όταν αποφασίσαμε με την Κατερίνα Διδασκάλου να ανεβάσουμε το «Ω, Θεέ μου!», το έργο της Ανάτ Γκοβ,  που της είχε προτείνει η Λίνα Ζαρκαδούλα, ήταν πως θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη.  Οργάνωσα με τέτοιο τρόπο το πρόγραμμα των παραστάσεων στο « Ιλίσια », ώστε να είναι εφικτό το «Ω θεέ μου» με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη και αφού κάνει μια περιοδεία σε διάφορες πόλεις, να καταλήξει στην Αθήνα. Είναι μια συμπαραγωγή με την ΘΕ.Α.ΜΑ.  των Αριστοτέλη και  Αλέξανδρου Γισγάκη και μια  συνεργασία στο πλαίσιο της οποίας, την περίοδο που θα κατέβει αυτή η παράσταση στη Αθήνα, να ανέβει αντίστοιχα, η  παράσταση από το  «Ιλίσια», στο Θέατρο Αριστοτέλειο στη Θεσσαλονίκη».

« Έχει ο Θεός κατάθλιψη; Πως ; Πότε; Γιατί;»

« Όπως είχε πει και ο Βολταίρος, αν δεν υπήρχε ο Θεός ,θα τον είχαμε επινοήσει. Ο θεός προέκυψε από την ανάγκη θέσπισης ηθικών κανόνων, που θα προστάτευαν την κοινωνία από την ασυδοσία και την ανομία. Ένα κοινωνικό συμβόλαιο, που βασιζόταν στην αγάπη για τον άνθρωπο και τον κόσμο.  Ο άνθρωπος τον έφτιαξε καθ’ ομοίωσή του και  μετά έχασε την επαφή μαζί του και με τον εαυτό του, καταστρέφοντας τα πάντα.

«Δεν σας έχει αγκαλιάσει  κανείς μέχρι τώρα;» τον ρωτάει η γιατρός του, Κατερίνα Διδασκάλου και όταν το κάνει η ίδια  είναι θεραπευτικό. Με αστείρευτο χιούμορ, το «Ω, Θεέ μου! », κλείνει το μάτι στη ζωή και τον άνθρωπο, που καλείται να αγαπήσει  ξανά τον εαυτό του και να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο.

PHOTO 5

Ο Θεός στο ντιβάνι λοιπόν και εμείς μαζί του, έτοιμοι για μια ψυχανάλυση, με πολύ γέλιο!

Μαρία Μαυρίδου

 

Φωτογραφία εξωφύλλου: Ολυμπία Κραγασάκη

Φωτογραφίες παράστασης Ν.Βουρλιώτης

 

AFISA

«Ω, Θεέ μου! »

Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016. Θέατρο Αριστοτέλειο

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Πέμπτη στις 20:00, Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 (Λαϊκή Απογευματινή) και στις 21:00, Κυριακή στις 20:00.

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά

Συγγραφέας: Ανάτ Γκοβ 

Μετάφραση: Δημήτρης Ψαρράς

Σκηνοθεσία: Λίνα Ζαρκαδούλα

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Σκηνικά: Διονύσης Χριστοφιλογιάννης

Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσσα Κοτσοβού

Στίχοι Τραγουδιού παράστασης: Λουίζα Αρκουμανέα

Πρωταγωνιστούν : Γρηγόρης Βαλτινός, Κατερίνα Διδασκάλου, Χρήστος Τσιάντος

Φωτογραφίες: Νίκος Καρανικόλας

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Θέατρο Αριστοτέλειον: Εθνικής Αμύνης 2

Τηλέφωνο ταμείου (πληροφορίες): 2310 262051

Τιμές εισιτηρίων: 16 ευρώ (κανονικό), 14 ευρώ (λαϊκή απογευματινή), 12 ευρώ (φοιτητικό – ανέργων – πολυτέκνων). Ειδικές τιμές για ομαδικά εισιτήρια.

Προπώληση: Στο ταμείο του θεάτρου (10:30 – 14:00 και 17:30 – 21:00), ηλεκτρονικά στο viva.gr, τηλεφωνικά στο 11876 και στα καταστήματα Public, Seven Spots, Reload, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΘΕΑ.ΜΑ. & Θέασις Δράσεις Πολιτισμού