Μια performance προσδοκιών, εστιασμένη στον εγκλεισμό που οδηγεί σε αποκλεισμό και καταστολή και εμπνευσμένη από τις μετόπες των αρχαίων ναών, η «Bernarda Alba in memoriam»
κάνει πρεμιέρα στις 15 Απριλίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσορτέκη που μιλά στο artplay.
«Από το κείμενο έχει κρατηθεί ο βασικός πυρήνας της δραματουργίας του Λόρκα στο «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», που έχει να κάνει αποκλειστικά με τις σχέσεις αυτών των έγκλειστων γυναικών. Δομικά στοιχεία της ιστορίας η Μπερνάρντα και οι πέντε κόρες της, η Αγκούστιας, η Μαγδαλένα, η Αμέλια, η Μαρτύριο, η Αδέλα και η Πόνθια που ζει μέσα στο σπίτι.
Αισθητικά η αναφορά μας ξεκινά από τις μετόπες που συναντάμε σε αρχαίους ναούς και από την κυριολεξία της σημασίας τους. Η μετόπη ήταν μια πλάκα μαρμάρινη που ο καλλιτέχνης αποτύπωνε επάνω της μια σκηνή από τη ζωή ενός μυθικού προσώπου. Αυτή η πλάκα πήγαινε και έβρισκε τον χώρο της σε μια οπή που υπήρχε στην κατασκευή του κτιρίου, εξ ου και μετ-όπη. Αυτό άρχισε να μας γεννά και την σύνδεση για το πώς αυτές οι γυναίκες, πακτωμένες μέσα σε έναν χώρο, έγκλειστες μέσα σε ένα σπίτι, επί της ουσίας μαρμαρωμένες και ανάγλυφες , αναζητούν την ρευστοποίησή τους, την ενεργοποίησή τους πώς να ξεκολλήσουν από αυτό το μαρμάρωμα που βιώνουν μέχρι να ξανα- μαρμαρώσουν στην επόμενη στάση.
Επί της ουσίας το «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» είναι η πρώτη μετόπη από την οποία ψάχνουμε τον τρόπο να ενεργοποιηθεί το περιεχόμενο του μύθου της ιστορίας, μέχρι να ξανα- παγώσει στην επόμενη στιγμή του που θα είναι μία νέα μετόπη, ένας καινούριος μύθος.
Το memoriam έχει να κάνει με τις μνήμες που εγείρονται μέσα σε καταστάσεις πολύ έντονες στο βίωμα ενός ανθρώπου. Αυτές οι μνήμες γίνονται το παρόν των γυναικών καθώς οι ίδιες δεν έχουν παρόν με την έννοια της προσδοκίας του μέλλοντος. Έχουν απλώς ένα παρόν που μπορεί να συντηρηθεί και να υπάρξει μόνο μέσα από τις μνήμες του παρελθόντος.
Εκεί ακριβώς είναι ο συγκρουσιακός χώρος όπου αρχίζει ο εγκλεισμός και ο αποκλεισμός και εκπορεύεται η καταστολή.
Ταυτότητα
Concept: Γιάννης Τσορτέκης , Σταύρος Γασπαράτος
Δραματουργία / Σκηνοθεσία: Γιάννης Τσορτέκης
Μετάφραση από τα ισπανικά: Πολυξένη Σταύρου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Χορογραφία: Νάνσυ Σταματοπούλου
Σκηνογραφία: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμια: Κυριάκος Καντζουράκης
Video: Διαμαντής Καραναστάσης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλεξία Γιαννοπούλου
Βοηθός Δραματουργικής επεξεργασίας: Ανδρέας Ανδρεάδης
Ηθοποιοί: Δόμνα Ζαφειροπούλου, Ελευθερία Ρουσάκη, Ιωάννα Πιατά, Ελένη Φορτώση, Ειρήνη Τσατώφ, Φανή Αποστολίδου, Έλενα Αρβανίτη
φωτογραφία : Σάκης Μπιρμπίλης
Κεντρική σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
15 Απριλίου – 31 Μαΐου
Τετάρτη – Κυριακή
Μάνια Ζούση
