Κουκλοθέατρο Παιδί Φεστιβάλ

«Κουκλοθέατρο, η τέχνη που κάνει τις πέτρες να μιλούν»

Αρχές Μαρτίου επισκεφθήκαμε τη Σμύρνη για να συμμετάσχουμε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου με την παράσταση ‘Έπρεπε να πει όχι!’ της ομάδας ‘Don’t panic’.  Το φεστιβάλ της Σμύρνης γίνεται για δέκατη χρονιά και

διαρκεί ένα μήνα, φιλοξενώντας φέτος 64 διαφορετικές παραστάσεις από όλο τον κόσμο, 8 εργαστήρια πάνω στην Τέχνη και τις Τεχνικές του Κουκλοθεάτρου, διαλέξεις, 4 εκθέσεις και ένα συμπόσιο με  γενικό τίτλο “Ο ρόλος της κούκλας στις σύγχρονες παραστατικές τέχνες”.

izmir an 034

Τα ερεθίσματα, η πληροφορία και η έμπνευση που αποκομίσαμε από το φεστιβάλ ήταν πολύ σημαντικά παρ’ ότι ο χρόνος διαμονής μας ήταν πολύ περιορισμένος. Είδαμε παραστάσεις από το Ισραήλ, τη Νορβηγία και την Ιταλία φτιαγμένες με πολλή δεξιοτεχνία και φαντασία. Παρακολουθήσαμε διαλέξεις που μας βοήθησαν να αντιληφθούμε βαθύτερα τη μαγεία της τέχνης μας, όπως αυτή του πορτογάλου Luis Vieira, ο οποίος χαρακτήρισε το κουκλοθέατρο ως «η τέχνη που δεν έχει όρια, η τέχνη που κάνει τις πέτρες να μιλούν».
Τα φεστιβάλ κουκλοθεάτρου αποτελούν μια πολύ συμπυκνωμένη πηγή γνώσης για τους κουκλοπαίκτες. Η επαφή με κουκλοτεχνίτες από όλο τον κόσμο και το μοίρασμα των σκέψεων και μεθόδων που χρησιμοποιούνται, διευρύνει την κατανόηση και την αντίληψή μας πάνω σ’ αυτή την τόσο αρχέγονη, μυστηριώδη και πολύμορφη τέχνη.

izmir an 163

Δυστυχώς, τα δύο φεστιβάλ που υπήρχαν στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια, της Ύδρας και του Κιλκίς, σταμάτησαν να διοργανώνονται κυρίως λόγω της διακοπής στήριξής τους από τους κρατικούς φορείς.

Ευτυχώς, αρκετοί έλληνες κουκλοπαίκτες καταφέρνουν με τις ποιοτικές παραστάσεις τους να ταξιδεύουν σε φεστιβάλ του εξωτερικού, να μοιράζονται τις αναζητήσεις τους με τη διεθνή κουκλοσκηνή και να διοχετεύουν τις σύγχρονες κουκλοτάσεις στην εργασία τους και στο ελληνικό κοινό.

izmir an 134

Η παράσταση “Έπρεπε να πει όχι!” , με την οποία μετείχαμε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου Σμύρνης, είναι ένα κωμικό θρίλερ εμπνευσμένο από τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’60. Η τεχνική του είναι μια επαναπρόσληψη του Χάρτινου Θεάτρου (Paper ή Toy Theatre) που αναπτύχθηκε ως αστικό θέαμα στα τέλη του 18ου αιώνα. Η πρωτότυπη μουσική με κρητική λύρα είναι γραμμένη από τον Γιώργο Καλούδη. Η ομάδα “Don’t Panic” αποτελείται από την Ελένη Ξυλούρη και τη Λίτα Ασλάνογλου.

Αννέτα Στεφανοπούλου