Αν ακούς μουσική –κανονικά δηλαδή, όχι σε στυλ «βάλε κάτι να σπάσει η μουγκαμάρα» -αν η μουσική είναι κομμάτι της ρουτίνας σου, τότε μπορεί και να το πάθεις. Από κάποια ηλικία και μετά –όταν τα συγκροτήματά σου βγάζουν δίσκους απ΄αυτούς που θα έκραζαν την εποχή που ήταν (ήσασταν) νέοι, όταν βλέπεις να σηκώνεται στο facebook κάποιο τραγούδι που σε πώρωνε παλιά και το πρώτο που σκέφτεσαι είναι: «τι τρέχει; πέθανε κι αυτός;» τότε σε πιάνει μια απελπισία –ο τρόμος του «πάει -τελείωσε, δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο ν΄ακούσω».
Γνωστό αυτό…
Αν τώρα έχεις και κάνα παιδί που του βάζεις Cure, ας πούμε, και γουστάρει –αλλά όταν πάει να δει το συγκρότημα στο youtube τσιμπάει το τελευταίο λάιβ του Ρόμπερτ Σμιθ κι αναρωτιέται αν αυτός είναι ο καλλιτέχνης ή έβαλαν το κομμάτι υπόκρουση στο Μόμπυ Ντικ –τότε τα πράγματα σκουραίνουν.
Επικίνδυνα….
Γιατί δεν θέλεις να το παραδεχτείς ότι έγινες σαν το γέρο σου που άκουγε ευλαβικά Σάκη Παπανικολάου και μονολογούσε: «δεν βγαίνουν τέτοια τραγούδια πια…» Κι ακόμα χειρότερα –δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο ν΄ακούσεις, μην το ξεχνάς… Γιατί η καζούρα του παιδιού σου αντέχεται –το να ζεις όμως χωρίς την αναμονή του καινούργιου κομματιού –αυτό, όχι…
Κι έτσι στρώθηκα, έψαξα, άκουσα –δύσκολο πράγμα όλο αυτό με την πληροφορία που μπουκώνει τα πάντα τριγύρω –καλύτερα τις εποχές που ψάχναμε με το ντουφέκι τη δισκάρα του παντελώς άγνωστου συγκροτήματος παρά σήμερα που κατεβάζεις δισκογραφία για πλάκα, αλλά δεν προλαβαίνεις να την ακούσεις ποτέ.
Ξαναδιαβάζω τι έγραψα και είναι ένα μουχλιασμένο «τι καλά που ήταν τότε», βρίσκομαι ένα κλικ πριν το «δεν βγαίνουν τέτοια τραγούδια πια», βλέπω ήδη την καζούρα της κόρης μου να έρχεται…
Ας μην πολυλογώ –στρώθηκα, έψαξα, άκουσα, δέχτηκα συμβουλές από την κόρη μου που είναι 16 χρονών κι αν δεν ξέρει αυτή από μουσική ποιος ξέρει; Οι γέροι που ακούμε ακόμα βαλσάκια των Stranglers (τι κομματάρα!) ή οι μουσικοκριτικοί που ψάχνουν τρύπα στο δεκάρικο;
Και με κίνδυνο να φανώ ποταπός, κενός, φλώρος στους συνομήλικούς μου που σνομπάρουν ό, τι διαθέτει ρεφρέν δράττομαι της δικαιολογίας του καλοκαιριού και φτιάχνω μια κασέτα (πώς διάολο το λένε τώρα; Playlist; usb;) γράφω στην ετικέτα: «Καινούργια/ξένα» και την αφήνω εδώ –να βρίσκεται…
Πατάω το rec…
- Dingus Κhan – Made a list
Ωραίοι… Ρεμάλια… Τους βρήκα κατά τύχη, έχουν βγάλει τίποτα (2-3 τραγούδια το όλον) και δηλώνω ήδη φανατικός τους.
- Parquet Courts – Berlin got blurry
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Το καινούργιο αγαπημένο μου συγκρότημα. 4 δίσκους έχουν βγάλει κι ένα ΕΡ, τα έχω όλα –δυο συναυλίες στο ΑΝ με μικρή προσέλευση, λογικό είναι… δεν τους έχουν διαφημίσει ως «νέους Red Hot Chili Peppers» και δικαίως, αφού είναι ορίτζιναλ και όχι ποζεράδες. Έβγαλαν τον τελευταίο τους δίσκο στη θρυλική Rough Trade –δικά μας παιδιά….
- Miley Cyrus feat. Melanie – Look what they ‘ve done to my song Ma
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Μεγάλη ιστορία… Τρελό κόλλημα με τη Μάιλι η κόρη μου, από την εποχή του Χάνα Μοντάνα (τι είναι αυτό; τώρα κουβέντα θα ανοίξουμε;) Δημοτικό πήγαινε η μικρή και την τρέχαμε στο Λονδίνο να δει τη συναυλία της –ωραία συναυλία, ευχαριστήθηκε η μικρή, όλα υπέροχα. Από τότε μεγάλωσε η κόρη μου, μεγάλωσε και η Μάιλι, έγινε σωστό ατομάκι, έχει και φωνάρα… Εδώ με τη Μέλανι (ποιος θυμάται τη Μέλανι; Που τραγούδαγε το Candles in the rain στο Γούντστοκ –αυτή…) σε μια διασκευή για καλό σκοπό.
- Wolf Alice – Blush
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Απλώς το καλύτερο συγκρότημα που έχω ακούσει τα τελευταία 10 χρόνια. Τρομερά ΕΡ, πολύ καλός δίσκος (θα μπορούσαν και καλύτερα, αλλά έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους) –αν υπάρχει δικαιοσύνη σ΄αυτό τον πλανήτη, σε κάνα χρόνο όλοι θα μιλάνε γι΄αυτούς.
- Sharon Van Etten – Serpents
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Ποτέ δεν κατάφερα να ακούσω Πι Τζέι Χάρβει και Λάνα ντελ Ρέι –μου φαίνονταν πολύ άνευρες, κάμποσο άψυχες (απόψεις είναι αυτές –έτσι;) Εδώ υπάρχει μια κυρία που έρχεται αθόρυβα, σου δένει το στομάχι κόμπο κι αποχωρεί. Χωρίς να κάνει τίποτα περιττό.
- Beach House – Zebra
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Η αδυναμία της γυναίκας μου. Απλοί, λιτοί, μελωδικοί, χαρά θεού…
- Wild beasts – Wanderlust
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Βλέπεις το όνομα του συγκροτήματος, περιμένεις να ακούσεις τα Κτήνη να σκίζουν λαρύγγια και ακούς αυτό… Πολύ καλοί.
- Jessica Lea Mayfield – I wanna love you
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Συναισθηματικά ασταθής, υπερβολική (σχεδόν καρικατούρα), ευαίσθητη σε βαθμό παράνοιας, κατεστραμμένη μονίμως, περνάει παράπλευρα κι ένα ριφ από το Don’t fear the Ripper –την αγαπώ.
- Marina and the Diamonds – Forget
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Άλλη μια που έμαθα από την κόρη μου, άλλη μια συναυλία που πήγα μαζί της (ευτυχώς, όχι στο Λονδίνο). Τρομερή σκηνική παρουσία, φωνάρα, στήσιμο που είχα χρόνια να δω στη σκηνή, ακούω 2 από τους 3 δίσκους της συνέχεια στο αυτοκίνητο.
- The 1975 – Love me
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Αυτοί είναι η πώρωση της κόρης μου, εμένα δε μου αρέσουν και πολύ αλλά είναι συγκροτηματάρα –το παραδέχομαι.
- Kendrick Lamar – God is gangsta
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Το παιδί ραπάρει στο θεό (αφού ο θεός είναι δικό του άτομο), έχει στον τελευταίο του δίσκο τον κόσμο όλο, μέχρι το θρύλο της φανκ George Clinton και τελικά νομίζω ότι όταν η μουσική τελματώνει αναλαμβάνουν αυτοί οι οριακοί τύποι να τη σώσουν, σπάζοντας κάνα μπουκάλι με ουίσκι στην κεφάλα της.
- Kanye West – Dark fantasy
ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode
Για το τέλος άφησα τον καλύτερο. Ο Κάνιε είναι η ζωντανή απόδειξη του πόσο κακό μπορούν να σου προξενήσουν τα στερεότυπα. Γιατί εγώ τον ήξερα σαν τον άντρα της Κιμ Καρντάσιαν και τον κορόιδευα –τόσο ηλίθιος ήμουν, το παραδέχομαι. Μέχρι που είδα σε μια λίστα του Γιάννη Πετρίδη το δίσκο του My beautiful dark twisted fantasy ανάμεσα στους καλύτερους όλων των εποχών. Παραξενεύτηκα –αν και έχω φάει κάμποσες φόλες από τον Πετρίδη. Βρήκα το δίσκο, τον άκουσα και μου λύθηκε κάθε απορία. Ο Κάνιε είναι μια μουσική μεγαλοφυΐα ισάξια του Πολ ΜακΚάρντεϊ (με τον οποίο έχουν κάνει κάνα δυο συνεργασίες) κι όποιος νομίζει ότι τα παραλέω ας ξεβουλώσει τα αυτιά του κι ας τον ακούσει. Δυσκολεύτηκα να επιλέξω κομμάτι του αλλά προτίμησα αυτό γιατί έχει σε λούπα τον Γιον Άντερσον από την κομματάρα In High Places του Μάικ Όλντφιλντ (άλλο μεγάλο μου κόλλημα αυτός…)
Press the eject and give me the tape –καλή σας ακρόαση με άλλα λόγια.
Θανάσης Γιαννόπουλος
