featured Μουσική Συναντήσεις

Γιάννης Παπαιωάννου: «Είμαστε μεγάλα παιδιά που παίζουν»

Στην φράση « Πειραματιζόμαστε, επικοινωνούμε, ανασχηματιζόμαστε και δημιουργούμε με ελευθερία», ο frontman  των Mechanimal Γιάννης Παπαϊωάννου, συνοψίζει την φιλοσοφία του συγκροτήματος που ένα μήνα πριν την συναυλία τους στο Key Bar Festival, της οδού Πραξιτέλους 37, και με αφορμή την πρόσφατη εμφάνισή τους στο ΜΥΛΟΣ CLUB της Θεσσαλονίκης, μιλά στην Μαρία Μαυρίδου για την μουσική, τους στίχους και την δημιουργική ταυτότητα του σχήματος.

 

894

 

Οι Mechanimal  για μια ακόμη συναυλία στην Θεσσαλονίκη.  Τους συνάντησα Κυριακή νωρίς  το απόγευμα, λίγο πριν το sound check. Εμφανίζονται το ίδιο βράδυ πριν τους  Moon Duo , στο πλαίσιο του A Modern Motorik Day , που  γίνεται 5 Ιουνίου στο  ΜΥΛΟΣ CLUB.

Ο ήχος τους μου κίνησε το ενδιαφέρον  από το πρώτο τραγούδι. Ηλεκτρονικός,  με άποψη, άρτια μουσική παραγωγή. Στίχος  που χτυπάει  κατευθείαν στην καρδιά μ’ έναν ιδιαίτερο λυρισμό,  ακόμη κι όταν αναφέρεται στη σκληρή, στυγνή  σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.  Έτσι η πρώτη ερώτηση στην ψυχή του μουσικού αυτού σχήματος , Γιάννη Παπαϊωάννου προέκυψε αυτόματα.

«Γιάννη πέρα από τη μουσική σου που προσωπικά με κέρδισε αμέσως, ο στίχος σου θεωρώ  ότι  είναι ποιητικός. Νιώθεις ποιητής ή γενικά δημιουργός;»

« Δεν θα με χαρακτήριζα ποιητή.  Αυτό είναι απλά ένα κομμάτι της δημιουργικής μου ταυτότητας. Η αλήθεια είναι πως ασχολούμαι  και μου αρέσει  το γράψιμο, όπως αγαπώ και τον κινηματογράφο, την εικόνα.  Αλλά η κορυφαία μορφή τέχνης, έκφρασης και δημιουργίας είναι για μένα η μουσική και σ’ αυτό επικεντρώνομαι χρησιμοποιώντας τις υπόλοιπες για την καλύτερη δυνατή και ολοκληρωμένη απόδοσή της,  στις συναυλίες που δίνουμε. Γι αυτό ανάλογα με το concept που έχω κάθε φορά χρησιμοποιώ ή όχι visual effect ».

«Στο τρίτο και τελευταίο άλμπουμ, που κυκλοφόρησε  σε λευκό βινύλιο και digital album από την Inner Ear Records με τίτλο «ΔΠΔ»,  για πρώτη φορά ακούμε γυναικεία φωνητικά από την Ελένη Τζαβάρα (πρώην Film, Etten). Είναι  πειραματισμός ή συνειδητή επιλογή;»

« Το τρίτο αυτό άλμπουμ είναι μια ακόμη εξέλιξη στη μουσική διαδρομή των Mechanimal. Υπηρετούμε συγκεκριμένες φόρμες  αλλά δεν είμαστε φορμαλιστές. Θεωρώ ότι  είμαστε ένας  ζωντανός οργανισμός που κινείται  στο χώρο του rock ‘ n ‘ roll, έχοντας μεταλλαχτεί σε drone ΄n΄ roll. Ένα  μείγμα industrial ήχων και krautrock ρυθμού το οποίο διαπερνά ένα shoegazing κιθαριστικό τείχος. Στιχουργικά  η τελευταία αυτή δουλειά είναι ένα κάλεσμα για επιστροφή στη φύση, με την έννοια όμως της αναγκαστικής φυγής από την δυσβάστακτη γκρίζα πραγματικότητα της πόλης που λέγεται Αθήνα, μια που σ’ αυτή ζούμε και δημιουργούμε, αλλά και την απογοητευτική κοινωνικοπολιτική  κατάσταση στην Ελλάδα γενικότερα. Η γυναικεία φωνή ήταν επιβεβλημένη για να αποδοθεί στο μέγιστο το νόημα των στίχων και να δέσει με τον νέο μας ήχο και η φωνή της Ελένης Τζαβάρα θεώρησα ότι  είναι η πλέον κατάλληλη γι αυτό.»

905

 

« Το αποτέλεσμα πιστεύω πως δικαιώνει την επιλογή σου και αναρωτιέμαι αν θα σκεφτόσουν να γράψεις τραγούδια με ελληνικό στίχο.»

« Αγαπώ την ελληνική γλώσσα και τη σέβομαι ως δημιουργός αλλά και ως δημοσιογράφος, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ άλλη γλώσσα από την αγγλική για να γράψω στίχους για μουσική rock ‘ n ‘ roll»

«Στην τηλεφωνική μας συνομιλία μου είπες ότι οι Mechanimal  δεν είναι γκρουπ είναι σχήμα . Πως το εννοείς;»

« Πειραματιζόμαστε, επικοινωνούμε, ανασχηματιζόμαστε και δημιουργούμε με ελευθερία. Είμαστε ένα σχήμα, δηλαδή μια ευέλικτη ομάδα ανθρώπων που χωρίζουν κι ενώνονται ανάλογα  με το πώς και το πότε συμπίπτουν οι προσωπικές μουσικές μας αναζητήσεις. Παραδείγματος χάριν δεν είχαμε παλιότερα  ντράμερ ή ο Τάσος συμμετείχε στο πρώτο και το τρίτο άλμπουμ αλλά όχι στο δεύτερο. Δεν θέτουμε περιορισμούς μεταξύ μας αλλά και στη μουσική μας. «Η φαντασία είναι το μόνο πράγμα που δεν έχει περιορισμούς» όπως είπε ο Αινστάϊν. Όλα είναι παιχνίδι. Είμαστε μεγάλα παιδιά που παίζουν»

«Δως μου μία και μόνο λέξη που θα έβαζες δίπλα στους Mechanimals.»

« Ζωή!»

Μ αυτή την τελευταία λέξη στο μυαλό μπήκα το βράδυ στο ΜΥΛΟΣ CLUB. Η αίσθηση του live ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Η performance της  Ελένης Τζαβάρα μέσα από το νεύρο και την θεατρικότητα της κίνησης και την εκρηκτική ερμηνεία απογείωσε την σκηνική παρουσία των Mechanimal . Έδωσε  άλλη διάσταση στο στίχο και τη μουσική του Γιάννη Παπαιωάννου,  με φόντο τα visual effect  της Αγγελικής Βρεττού, που λειτουργούσαν ως  διαδραστική πρόκληση στη συνείδηση του θεατή. Μια συνολική εικόνα που παρέπεμπε σε ξένο συγκρότημα επιπέδου.

877

 

Απολαύστε τους  Mechanimal στην Αθήνα  στο Key Bar Festival, Πραξιτέλους 37

Τηλ ,210 323 0380  που πραγματοποιείται 7- 8 Ιουλίου

 

925

 

“For the love of light

I will rise again

Behind the eyes

On the head of the city

Where an imposing  silence

Is giving birth

To an endless horizon

Of eternal sunrays

But in the violet hours

After dusk

I’ll let you perish like flowers

Under stars.”

 

897

 

Mechanimal   / Sunlight/album “DPD” «ΔΠΔ»

Mechanimal: Eleni Tzavara: Vocals / Tassos Nikogiannis: Guitar

                      Antonis Charalampidis: drums  /  Giannis Papaioannou: Electronics & beats

 

934

 

Το «ΔΠΔ» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Έλληνα καλλιτέχνη, ζωγράφου και μακροχρόνιου φίλου του συγκροτήματος, Nicholas Liber (1956-2013)

Προσωπικά ξεχώρισα τα  τραγούδια “Illuminations” “Thistlemilk” “Search the Woods” “Sunlight”

 

Κείμενο – φωτογραφίες : Μαρία Μαυρίδου