Κινηματογράφος Οι δημιουργοί γράφουν

Κωστής Ζουλιάτης : Το ντοκιμαντέρ αυτό αφορά τη ζωή που χρειαζόμαστε

Ήταν 8 Ιανουαρίου 1970 όταν ανήμερα των γενεθλίων του ο συνθέτης Γιάννης Χρήστου, μια μεγάλη μορφή της μουσικής πρωτοπορίας, σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα. Ήταν 45 ετών. Ο σκηνοθέτης και μουσικός Κωστής Ζουλιάτης,

που έχει αφιερώσει τα τελευταία δέκα χρόνια στην έρευνα του έργου και της ζωής του Χρήστου, γράφει στο artplay.gr για το ντοκιμαντέρ Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970), που προβάλλεται στο Τριανόν στις 22:00 έως την Κυριακή 18 Ιανουαρίου και στις 17:40 από τη Δευτέρα 19 έως την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου. 

«Η πρώτη μου επαφή με τον Γιάννη Χρήστου ήταν υποχρεωτική –πρώτο έτος, μάθημα Χορωδίας, στις μουσικές σπουδές μου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Όπως κάθε τι αληθινό και δυνατό σε καλεί –σχεδόν υποχρεωτικά- σε ένα βαθύ δεσμό, έτσι και αυτή η σχέση ζήτησε ανεπαίσθητα και έντονα την αφοσίωσή της, τα βήματα προς το φως, τη δική μου συμμετοχή στην κατάκτηση της αλήθειας της. Εμβαθύνοντας στην ιστορία αυτού του δημιουργού, προκειμένου να κατανοήσω το γοητευτικό μυστηριακό και μυστικό σύμπαν του, ανακάλυπτα τεκμήρια, κείμενα, πληροφορίες, ελλιπείς αναφορές, θολούς μύθους. Τα Διασκορπισμένα, ασύνδετα, σχεδόν κρυμμένα και σπάνια, τα θεώρησα ανεπαρκή να αφηγηθούν τη δύναμη αυτού του μύθου. Αποφάσισα ότι μπορούν να γίνουν ντοκιμαντέρ, πριν αποφασίσω ότι μπορώ να είμαι σκηνοθέτης. Ακολούθησα τη μουσική, το ρυθμό της, τις λέξεις του ίδιου του συνθέτη, τους ανθρώπους με τους οποίους μοιράστηκε αυτή την τόσο μοναδική έμπνευση και ιδιοφυία, τους φίλους του. Αφοσίωση, φιλία, αγάπη, επιμονή. Και η αίσθηση μιας μεγάλης αποστολής. Αυτά ήταν τα εφόδια συνεννόησης και πράξης με τους πιστούς συνοδοιπόρους –στενοί φίλοι, μα και υπέροχοι εργάτες της τέχνης τους ο καθένας- που δουλέψαμε αυτά τα χρόνια.

Σε όλη αυτή την περιπέτεια, ο σκοπός μας ποτέ δεν περιορίστηκε στη φόρμα -στην ολοκλήρωση π.χ. μιας ταινίας. Δεν ήταν καν κινηματογραφικός. Κλείναμε το μοντάζ, γίνονταν δημόσιες προβολές, και μετά κανονίζαμε νέα γυρίσματα. Προέκυπτε νέο υλικό, καινούριες εμπνεύσεις, ακόμα και η πιθανότητα να παρουσιάζεται κάθε φορά ένα διαφορετικό cut. Να είναι σαν ένα έργο του Χρήστου, αυτό ήθελα βαθιά μέσα μου αν με ρωτούσες. Να μας πιάνει από τα μαλλιά –βλέμματα, μυαλό και σώματα ολόκληρα- και να παίρνει φωτιά, να απογειώνεται, να φτάνει σε εκκωφαντικά κρεσέντο. Να μην εξηγεί, μα να αποκαλύπτει. Να μην πειράζει το μυστήριο, αλλά να το επιτείνει. Με τον τρόπο που η ποίηση μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη ζωή μας. Το ντοκιμαντέρ αυτό αφορά τη ζωή μας. Αυτή που χρειαζόμαστε, αυτή που μας δίνει δύναμη. Δεν ξέρουμε –και δεν θα ξέρουμε ποτέ με ακρίβεια- αν τα καταφέραμε σ’ αυτό για τους άλλους. Ξέρουμε όμως ότι μας έδωσε –και μας δίνει- αυτή τη δύναμη. Και το να επικοινωνήσουμε με όλη τη ζέστη της αυτή τη διαδρομή, το να μοιραστούμε αυτή την περιπέτεια, για μας είναι μεγάλο πράγμα».

Κωστής Ζουλιάτης

 

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί επίσης σε ειδικά αφιερώματα στην Κέρκυρα, στην Αρχαία Ολυμπία και αλλού, ενώ θα ταξιδέψει και στο Λος Άντζελες, στο πλαίσιο του ολοήμερου αφιερώματος στον Γιάννη Χρήστου που διοργανώνει το California Institute of the Arts, στις 8 Φεβρουαρίου.

JC_delphi