Κινηματογράφος Οι δημιουργοί γράφουν

«Αυτό το καλοκαίρι ήταν μαγικό»

Με αφορμή την ταινία  «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου που μετά από μια πετυχημένη φεστιβαλική, καλλιτεχνική και εμπορική πορεία, σάρωσε και τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, η νεαρή πρωταγωνίστρια Έλλη Τρίγγου που απέσπασε το βραβείο β γυναικείου ρόλου, θυμάται σε ένα τρυφερό σημείωμα για το artplay.gr το καλοκαίρι των γυρισμάτων στην Αντίπαρο με τους φίλους και συνεργάτες,  τους τόνους αντηλιακό, τα σύκα του κυρ Γιάννη, την αιώρα στον κέδρο, την μικρή Μιλού, τα ανέκδοτα του Μάκη, αλλά και «την  λάμψη στα μάτια του Αργύρη όταν μας έβλεπε χαρούμενους»!

Γράφει η Έλλη:

«Το φώς της Άννας είναι που ενεργοποιεί το σκοτάδι του Κωστή. Μαγικό; Ναι, αυτό το καλοκαίρι ήταν μαγικό.

θυμάμαι…

τόνους αντηλιακού να μοιράζονται σε όλο το συνεργείο και στους ηθοποιούς μαζί με ηλεκτρολύτες, βιταμίνες και άφθονο νερό

την υπέροχη Χαρά Κότσαλη, την πειθαρχία και τη συγκέντρωσή της, το σκοινάκι που έκανε κάθε πρωί όσο οι υπόλοιποι παίρναμε το πρωινό μας

το Μάρκους που μας ήρθε από τη Σουηδία και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων απελευθερώθηκε από όλα τα σκανδιναβικά ταμπού

το Dimi Hart, γνήσιο star του Hollywood που φρόντιζε ευλαβικά το σώμα, το δέρμα και το πνεύμα του

τη μικρή Μιλού (κόρη του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ετών 3) να συζητάει με τη μεγάλη. Η μια στα μωρουδίστικα και η άλλη στα ολλανδικά.

το Mase, ένα λεοπάρ πλάσμα που υποτίθεται ήταν σκύλος αλλά μύριζε μαλακτικό και μέχρι το τέλος είχε γίνει “πραγματικό” σκυλί

τη μικρή Μιλού στην αρχή διστακτική, και μετά να αλωνίζει και να μας καλεί “στο σπίτι της”, όπως αποκαλούσε τη σκηνή τους

τη λάμψη στα μάτια του Αργύρη όταν μας έβλεπε χαρούμενους

την Καρολίνα Ζαπατίνα που εκτελούσε χρέη βοηθού σκηνοθέτη, ψυχολόγου, οδηγού, νοσοκόμας και πάνω απ’ όλα φίλης

τα ανέκδοτα του Μάκη

την εμπιστοσύνη που μου έδειχναν τα μάτια του Χρήστου Καραμάνη

τα σύκα του κυρ Γιάννη και το σοκ του όταν με είδε να κοιμάμαι με τις “πληγές”, που δεν είχα προλάβει ακόμα να ξεβάψω

την αιώρα στον κέδρο

να τρέχω ξυπόλυτη να προλάβω το ηλιοβασίλεμα

να με νανουρίζουν τα ρεμπέτικα από το εστιατόριο

ήλιος απ’ τη μια και φεγγάρι απ’ την άλλη, καθώς ξημέρωνε κι επιστρέφαμε από τη La Luna

φίλους πολλούς που ήρθαν να μας δουν, έκαναν το Suntan παιδί τους, βοήθησαν ο καθένας με τον τρόπο του και μας αποχαιρέτησαν ευτυχισμένοι

που αρρωστήσαμε όλοι μαζί και ανταλλάσαμε συμβουλές, παυσίπονα και χαρτομάντιλα

τη φροντίδα και τα μαντζούνια της Εύης Ζαφειροπούλου

όταν έφυγαν όλοι, μαζεύτηκαν οι σκηνές, άδειασε ο τόπος, αλλά ήταν όλοι εκεί»

Έλλη Τρίγγου